เราต่างอยู่บนโลกใบเดียวกัน
ฝ่าภยันตรายทั้งหลาย ต่าง-
ก็ประสบพบผิดแผกกันบ้าง
ทุกเยื้องย่าง บันเทิงอยู่บนเวที

ความสุขหรือเที่ยวยึดถือว่าสวรรค์
ที่บนนั้นก็พบมันได้ บนโลกใบนี้นี่
เคยเสพอรรถรสนั้นหรรษ์ฤดี
บันทึกเคยมีให้ค้นดู

เราแก่งแย่งเพื่อเป็นผู้ชนะ
เราไม่ลดละผลักมิตรสู้
เราเคยเห็นคนรักเป็นศัตรู
เราไม่คิดเรียนรู้อะไรเลย

จึงต่างคนต่างอยู่บนโลกใบเดียวกัน
แบ่งเขตกั้นนี่ฉันนั่นเธอ…เฉย
ปิดหูปิดตาปิดใจ ปิดคนคุ้นเคย
แล้วชดเชยมันด้วยความระทม…

   “…ร่วมโดดเดี่ยวเดียวดายไปด้วยกัน
เงาพวกเราทั้งนั้นที่คลุมห่ม
โอ้…โลกเก่าใบนี้ช่างน่านิยม
พวกเขายอมรับความขื่นขมเพื่อเสรี. ”