สามีเราเป็นคนเฉื่อยและขี้เกียจมากเลยค่ะ ผัดวันประกันพรุ่ง ไม่มีการวางแผนการทำงาน
ยิ่งทำธุรกิจส่วนตัวเป็นรับจ้างผลิตงานด้วยแล้วนั้นยิ่งแย่ไปกันใหญ่ค่ะ เพราะคนที่ทำงานหลักคือเค้า
ถึงจะมีลูกน้อง แต่ลูกน้องก็จะทำงานแทนไม่ได้ 100% เนื่องจากสามีต้องสรุปงานกับลูกค้า, analyze ระบบ แล้วค่อยมาสั่งทีมงาน

เค้าเคยถึงขั้นโยนให้ลูกค้าคุยกับลูกน้องโดยตรงโดยที่ไม่ดูว่าลูกน้องยังไม่มีประสบการณ์ทำงาน
ยังมองภาพไม่ออก ทำให้การผลิตออกมาใช้ไม่ได้ แก้ใหม่ยกขโยง กลายเป็น Cost เพิ่มหนักกว่าเก่า

ข้อดีของเขาคือ เขาเป็นคนอัธยาศัยดี ขายเก่ง ไอเดียเยอะ ความคิดสร้างสรรเยอะ คุยแปปเดียวลูกค้าติด ถนัดการคุยเจ๊าะแจ๊ะ ถนัดสร้าง relationship เป็นคนตลกโปกฮา เข้าหาผู้ใหญ่เก่ง

ข้อเสีย คิดไม่เป็นระบบ ไม่มีการวางแผน ไม่นึกถึงความเป็นจริง เวลาคุยทีก็ลดแลกแจกแถม ทำไปขาดทุนไปจ้าาาา ไม่ลงมาทำงาน ได้แต่คุยๆๆ แต่ไม่สรุปงานออกมาให้ทีม ทำให้เนื้องานไม่ไปถึงทีมผลิต แล้วต้องมาเร่งกันวินาทีสุดท้ายทำแบบส่งๆไปให้ครบๆ งานไม่มีคุณภาพอีก

ซึ่งคิดว่าเขาก็ไม่ผิดที่ไม่ชอบนั่งทำงาน production เพราะเขาอาจจะถนัดงานคุยมากกว่า ซึ่งสายงานนี้ก็จะมีคนที่ชอบทำอย่างเดียวไม่ชอบเจอคน
แต่เนื่องจากบริษัทเราเป็นบริษัทเล็ก ยังไม่มีทุนพอในการจ้างคนเพิ่ม 

ควรทำไงดีคะ
1. เปลี่ยนแนวธุรกิจเป็นเน้นขาย ไม่ทำผลิต
2. ให้เขาไปทำงานประจำ ทำงานแนวโปรเจ็ค innovation ที่ต้องใช้ความคิดสร้างสรร ไอเดียเยอะๆ (ซึ่งไม่รู้ว่าคืองานตำแหน่งอะไร)
3. _______ ? คิดไม่ออกแล้วค่ะ

เรื่องชีวิตส่วนตัวไม่ต้องพูดถึง
งานเละเทะขนาดนี้ การบริหารเรื่องส่วนตัวเละยิ่งกว่าค่ะ การเงิน การจัดการเวลา ทุกอย่าง เละไปหมด
นี่เราต้องมานั่งทำตาราง forecast รับจ่าย วางแผนภาษีรายปี ให้เขาดู เขาจะได้รู้ว่าควรใช้เงินเดือนละเท่าไหร่ เก็บเท่าไหร่ คชจ. เท่าไหร่ ไม่งั้นมีเงินเท่าไหร่ใช้หมดเลยค่ะ 

ตอนนี้เหนื่อยมากบอกตรงๆ แล้วเริ่มรู้สึกว่า ช่าง แล้วปล่อยวาง แล้วเริ่มหมดไฟ เริ่มรู้สึกกลวงๆ เริ่มรู้สึกเหมือนเราไม่ได้พัฒนาไปไหน เอาแต่ฉุดเขาขึ้นมาทั้งๆที่ดูเหมือนเขาก็ไม่น่าจะพัฒนาในส่วนนี้ได้แล้ว เพราะผ่านมา 5 ปีแล้ว ทุกอย่างยังเหมือนเดิม !!
จนตอนนี้รู้สึกว่าเราเองกลับถอยหลังลง หมดไฟ เฉื่อย ขี้เกียจ เริ่มไม่อยากทำอะไรแล้ว เกลียดตัวเองเวอร์ชั่นนี้มากมากเลย

ซึ่งตอนนี้เป็นหุ้นส่วนบริษัทกัน เราทิ้งกันไม่ได้ เราลงเงินทั้งหมด 7 หลัก 100% เขาไม่ได้ลงเงินอะไรใดๆเลย
หรือเราควรจะถอนหุ้นออกมา แล้วไปสมัครงานประจำ แยกกันทำงานดีคะ? ให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขารัก และยังมีเงินจากเงินเดือนประจำของเราประคับประคองชีวิตต่อไป?