ตามหัวข้อเลยค่ะ คือในความรู้สึกเราอายุเเค่นี้ทำมัยเราต้องเจออะไรขนาดนี้ เรารู้ว่าโตขึ้นไปเราต้องเจอมากกว่านี้ คือต้องฝืนยิ้น ฝืนหัวเราะทั้งที่ข้างในพัง เราเหนื่อยเเละเราท้อมากค่ะ มันมีหลายเรื่องเกิน หลายเรื่องที่เราต้องเเบกต้องเก็บไว้คนเดียว เราควรทำยังไงกับชีวิต เเล้วพอจะมีวิธีให้กำลังใจตัวเองกันบ้างมั้ยคะ พอมีวิธีคลายเครียดที่ดีๆมั้ยคะ