เอ ...ถ้าใจจมดิ่งไม่มีสาเหตุ หดหู่ไม่มีสาเหตุน่าจะใช่
    เราอยากตาย อยากหลับ เพราะชีวิตว่างเปล่าไร้ค่า  คือ เรามีหนี้สิน จากคนอื่นมาโกง เราล้ม แล้วก็ไม่มีงานทำเลย ชีวิตจมดิ่ง เคียดอยากตายตลอดเวลา(เราไม่เคยคิดว่าเราซึมเศร้านะ ถ้าเรามีดงินแก้ปัญหา เราก็ไม่ได้อยากตาย)   จนวันนึงเราเริ่มคิดถึงคนอื่น (แต่ใจเราจริงๆ ตัวตนเราเลย เราเป็นคนขี้สงสาร เป็นคนใจอ่อน )  จากปกติมองตัวเองเป็นตัวถ่วง  เรามองว่า เรามีค่าสำหรับสุนัขที่เรารัก และเรามีค่าบางอย่างต่อสามีและลูก   บางทีการให้ การรักคนอื่นให้เป็น การเสียสละ มันจะทำให้เรามีค่า ทำให้เรารู้จักดิ้นรน
   จากที่เรานอนอยากจะตายทุกวัน  เราก็ฮึดมาอยากมีชีวิต ลุกขึ้นมาสู้ กับมัน คือเรื่องร่างกาย ที่ทรุดโทรมโรคเพียบ ก็เริ่มออกกำลังกาย ทั้งๆที่เดินสามก้าวก็หอบแล้ว เริ่มหาอะไรทำ แม้จะท้อที่ทำไม่สำเร็จ แต่ก็ยังพยายาม รู้สึกว่า มีคนพึ่งเราอยู่ เราจะตายไม่ได้ เราจะท้อไม่ได้
    เอาจริงๆ เราอยู่ปบบทุกข์นะ แต่ถามว่าทำไมถึงยังทนอยู่ เพราะเราบอกกับตัวเองว่า รอให้สุนัขตายก่อน ถ้าเราตาย เค้าคงคิดถึงเรา เค้าคงกินไม่อิ่ม   และเรารอให้สามีเรา มีบ้านก่อน เพราะถ้าเราตาย เค้าโดนไล่ออกจากบ้านแน่นอน เพราะลูกไม่ใช่ลูกเราโดยตรง    พอคิดว่า เราสามารถมีประโยชน์ต่อคนอื่น จากที่หดหู่ห่อเหี่ยว ก็มาฮึดมันซะเฉยๆ    แต่ว่าเราเคยมีอาการ อยู่ๆก็หดหู่ขั้นสุด เรากลัวเสียงดัง เราจะประสาทแตก เมื่อข้างบ้านเปิดเพลงดัง   เราเคยคิดว่าเราก็ใกบ้บ้าเหมือนกัน น่าจะเป็นเพราะช่วงที่ทุกข์ มันแสนสาหัสมากสำหรับเรา
    คุณว่ามันคล้ายกันไหม   ถามใจตัวเองว่า มีใจคิดถึงคนอื่นมากพอหรือเปล่า เอาแค่พ่อแม่  อ้อ..ของเราที่เราไม่พูดถึงพ่อแม่ จริงๆ เราละอายใจ เรามีแต่สร้างความเดือดร้อนให้พ่อแม่ ตายไปคงดีกว่า แต่เอาจริงๆ มันคือการคิดเข้าข้างตัวเอง  สิ่งที่ดีกับพ่อแม่จริงๆ ไม่ใช่การตายของเรา แต่เป็นการที่เราจะกลับมามีชีวิตที่ดีให้ท่านเห็น    คุณสามารถเหนื่อยเพื่อเป้าหมายในการดูแลพ่อแม่ได้หรือเปล่า  ยอมแบกรัยความทุกข์เอาไว้ แล้วอยู่เพื่อสร้างคุณค่าให้ใครได้หรือเปล่า   บางอย่างมันก็อยู่ที่ตัวเรา    ซึมเศร้าทั้งหลายที่เป็นกัน (ความเครียด)  พวกที่ปล่อยให้ตัวเองดิ่งลง นั่นเพราะขี้เกียจสู้ ขี้เกียจแก้ไข บางคนเลือกตาย มันง่ายกว่า ไม่ต้อลมานั่งแก้ปัญหา ไม่ต้องดิ้นรนให้เหนื่อย   แต่คนที่เป็นโรคซึมเศร้าจริงๆ มันคือไม่รู้ มันควบคุมตัวเองไม่ได้ ควบคุมความคิดไม่ได้  (สำหรับเราเราคิดแบบนี้นะ)