เรารู้ตัวเองค่ะว่าเป็น อาการยังควบคุมตัวเองได้รู้ตัวค่ะพยายามบอก อธิบาย เล่าต่างๆให้แม่ฟังแต่เค้าไม่คิดว่าเราลำบากตรงไหนถึงขั้นต้องเป็นซึมเศร้าอยู่สบายให้เงินใช้ เราพยายามแต่เค้าจะบอกเราว่าคิดไปเอง เพ้อเจ้อ คือเค้ารู้สึกว่าชีวิตเราดีไม่ได้ลำบากอะไรจะเป็นซึมเศร้าได้ไงทำนองนั้น ซึ่งชีวิตดีแต่คนแย่เหลือเกิน เราพยายามหลายครั้งสุดท้ายก็เหนื่อยที่จะบอก

เราไม่สามารถไปหาหมอเองได้ ยังไม่ถึง18

พยายามส่งคริปที่เค้าพูดถึงโรคซึมเศร้าเค้าก็ว่าไม่ฟัง ทำมาหากินอยู่

เราเหนื่อยเหลือเกิน เราแค่อยากให้เค้ารับฟังรับรู้โดยไม่ตัดสินเรา ว่าเราบ้า เพ้อเจ้อ คิดไปเอง มีอีกหลายคนที่เจอปัญหานี้ เราเหนื่อยจริงๆ