เกริ่น ครอบครัวค่อนข้างมีฐานะ ทำธุรกิจเสริมควบคู่กับงานราชการทั้งพ่อและแม่ คนอื่นมองว่าเป็น perfect family ชีวิตดีมีทุกอย่าง แต่เบื้องลึก เราเจ็บปวด เราทรมาณ

ปู่-เสียชีวิต

ย่า-มีลูก 8 คน[ครอบครัวคนจีน] หนึ่งในนั้นคือพ่อเรา เป็นคนใช้ความรุนแรงกับลูกทั้งวาจาและคำพูด คิดว่าพ่อเราน่าจะมีปัญหานี้จากครอบครัวตั้งแต่เล็กๆ
ซึ่งจะให้ปรับเปลี่ยนพ่อคงยาก และคงไม่ชอบแม่เราด้วยเพราะเข้าข้างลูกตนเอง
 
พ่อ
1.ชอบใช้ความรุนแรงไม่มีเหตุผล ถึงขั้นขู่จะฆ่าแม่ และมองว่าใช้ความรุนแรงเพราะความรักอยากให้อีกฝ่ายดีขึ้น พูดง่ายๆมีความตั้งใจดีแต่สิ่งที่จะได้มาซึ่งความตั้งใจดีเหล่านั้นคือความรุนเเรง
2.ยึดความคิดตนเองเป็นหลัก(ตนเองถูกเสมอ) ภาวะ (Narcissistic Personality Disorder)
3.อารมณ์แปรปรวนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย มีความคิดซับซ้อนเดาใจยาก
4.ไม่ชอบคุณยายอย่างมาก
5.หึงหวงรุนแรงมาก
6.ในชีวิต มีแค่ พ่อแม่ลูก จริงๆนอกนั้นไม่สนใจไม่ใยดี จึงไม่ค่อยมีหมู่เพื่อนเท่าไหร่นัก ที่ทำร้ายคนในครอบครัวก็เพราะรักครอบครัว
7.ยิ่งตอบสนองยิ่งรุนแรง

แม่
1.โดนรับความรุนแรงโดยตรงจากพ่อทั้งวาจาและร่างกายและยอมมานานเพื่อความสัมพันธ์
2.ไม่ต้องการอยู่กับพ่อแล้วเพราะทนมาหลายสิบปีแล้ว
3.กำลังหาแนวทางการยุติความสัมพันธ์โดยเต็มใจทั้งสองฝ่าย
4.ตัดพ้อ พูดว่าพ่อคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรแต่ปางก่อน เพราะเเก้ปัญหาไม่ได้จึงต้องยอม ยอมเปลี่ยนแม้กระทั่งความคิดตัวเองเพื่อไม่ให้มีปัญหาทางจิต

ตา-เสียชีวิต

ยาย
1.อายุ 80+ มีลูกคือแม่เรา 1 คน
2. ยายเราเป็นโรควิตกกังวล นอนไม่หลับ คิดเรื่องเดิมๆวนซ้ำไปซ้ำมาขั้นรุนเเรง 
3.สิ่งที่ยายคิด (ความตายถึงขั้นเตรียมของสำหรับงานศพตน,เงินทองและที่ดิน,การศึกษาบุตรหลาน,ชีวิตครอบครัวของลูก)
4.ไม่ชอบคุณพ่ออย่างมาก

พี่ชาย
1.เรียนชั้นปีที่ 2 ที่มหาวิทยาลัยเเห่งหนึ่ง
2.ทางบ้านไม่ค่อยให้รับรู้เรื่องพวกนี้ เวลาไปเยี่ยมที่มหาลัย ครอบครัวจะดูรักกันตลอด แต่ให้ลูกคนเล็กรับรู้เเละเห็นเหตุการณ์ไม่ดีมาจนตลอด
 
เรา
1.กำลังจะสอบเอนทรานปีหน้า
2.ประคองความสัมพันธ์พ่อแม่สำเร็จทุกครั้ง แต่ความสัมพันธ์ที่ประคองนั้นหวาดระเเวงทุกครั้งต้องคอยเป็นหูเป็นตาว่าจะทำร้ายกันเมื่อใดทั้งกลางวันและกลางคืน 
3.เราพยายามมองโลกในเเง่บวกแต่บางทีมันไม่ช่วยเสมอไป ความเป็นจริงคือสิ่งที่ต้องเรายึดมาตลอด
เสริม-เราและพี่ชายได้รับความรุนแรงทางร่างกายและจิตใจจากพ่อมาตั้งแต่ประถมแต่ช่วงมัธยมปลายถึงปัจจุบันไม่ได้รับสิ่งเหล่านั้นแล้ว อย่างมากสุดเป็นความรุนแรงทางจิตใจแทน
4.คิดว่าการเข้ามหาลัยเป็นทางออกที่จะห่างจากทั้งสองคนและทุกอย่างจะดีขึ้นแต่แม่กลับเป็นฝ่ายรับเต็มๆเพราะไม่มีเราช่วยประคับประคอง

เงื่อนไขของพ่อ
1.หากความสัมพันธ์กับแม่จบลง จะทำให้ perfect family (ในสายตาคนอื่น) พังลง ทั้งแม่และลูก สิ่งที่กลัวคือการทำร้ายคุณยาย (อายุ 80+)
2.จะขายที่ดินทั้งหมด ย้ำ ทั้งหมด จะไม่ให้เเม่เลย
นอกเหนือจากนี้ คือขู่ทำร้าย ขู่ฆ่า มาโดยตลอด 
ความตั้งใจของพ่อคือ หากเลิกกันจะทำให้แม่เจ็บที่สุด

ส่วนดีของครอบครัว
1.ทุ่มกับการศึกษาลูกเต็มที่ทั้งพ่อและแม่ 
2.สนับสนุนลูกเต็มที่ในทุกๆด้าน
แต่ทั้ง 2 สิ่งนี้ขัดกับการกระทำต่อลูก เช่นพยายามประจานแม่ให้ลูกเห็น ด่ากันต่อหน้าลูก ให้ลูกเห็นความรุนแรง

ในฐานะลูกคนเล็กที่เห็นเหตุการณ์ การขู่ฆ่าทำร้ายร่างกายทางจิตใจและอารมณ์ ถามว่ามีความเข้มเเข็งทางด้านจิตใจเพิ่มไหม ตอบเลยว่ามี แต่หากถามว่าควรเกิดกับตัวเราตอนนนี้ในวัยนี้ไหม ตอบเลยว่าไม่  และมันไม่ควรเกิดอย่างยิ่ง 

แนวทาง 
-หากเลิกกัน
1.กลัวจะทำร้ายคุณยาย(ห่วงที่สุด)
2.พ่อจะเป็นโรคซึมเศร้าไหม คงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแม่ เพราะแม่ทำทุกอย่างให้พ่อตลอด
3.ส่วนเรื่องทรัพย์สินเงินทองขอไม่พูด เพราะไม่ตายก็หาใหม่ได้ เงินมหาศาลมันมาจาก 0 บาททั้งนั้น 
-หากไม่เลิกกัน
1.แม่ทุกข์ใจไปตลอดชีวิต ถามว่าอยู่แบบนี้ต่อไปได้ไหม ตอบว่า ได้ เพราะไม่งั้นคงเลิกตั้งแต่ปีเเรกๆแล้ว แต่ทีนี้เราเอนปีหน้าพอดี หากเราไปเรียนมหาลัย พ่อกับแม่จะใช้ชีวิตกันอยู่สองคนซึ่งจะมีความรุนแรงยิ่งขึ้น ไม่มีใครประคับประคอง ไม่มีลูกเป็นสื่อกลาง แม่ดูแลยายคนเดียวถ้าพ่อไม่ให้ไปหายายจะทำอย่างไร

สถานการณ์ปัจจุบัน
1.ตอนนี้ให้พบจิตแพทย์ แต่พ่อพยายามบ่ายเบี่ยงเพื่อไม่พบจิตเเพทย์อ้างว่าให้ลูกที่มีความหวาดระเเวงไปพบซึ่งต้นเหตุแท้จริงคือพ่อ
2.ยายพยายามโอนเงินและที่ดิน ทำพินัยกรรมและมอบให้กับหลานแทน เผื่อเลิกกันส่วนที่จะไม่แบ่งไปทางฝ่ายพ่อ
3.เราซึ่งเป็นลูกคนเล็กกำลังเครียดกับการสอบเข้ามหาลัย+ปัญหาครอบครัวที่รุนแรง และคณะที่จะสอบเข้าคือ หมอ ซึ่งเเค่อ่านหนังสือก็ลำบากแล้วนี่ต้องมาเจอปัญหาแบบนี้อีก
4.พ่อแม่กำลังเรียนสมาธิที่วัดเเห่งหนึ่ง เพราะแม่พยายามให้เค้าเข้าใจธรรมมากขึ้นใจเย็นลง

สิ่งที่ต้องการเเก้ปัญหา
1.จะเลิกกันโดยเต็มใจทั้งสองฝ่ายได้อย่างไร หรือจะอยู่แบบนี้อย่างมีความสุขได้อย่างไร
2.เรา(ลูกคนเล็ก) ควรคิดเรื่องพ่อแม่ต่อไหมและควรจัดการกับความรู้สึกอย่างไร หากการจัดการเหล่านั้นรวมไปถึงปัญหาครอบครัวจะมีวิธีการอย่างไร

ปล.กระทู้นี้เราขอให้คอมเม้นเชิงแนวทางแก้ปัญหาหรือกำลังใจนะครับเพราะเราบอบช้ำมากแล้ว