พ่อกับแม่ผมอย่ากันแล้วนะครับ แล้ววันนั้นพ่อผมเมา เข้ามาอาละวาด ตอนแรกก็แค่ตะโกนด่าหน้าบ้าน ไปๆมาๆ คือเข้ามาตบแม่ผมในบ้านเลย คือผมพยายามห้ามดีๆแล้วนะครับ แต่มันไม่ไหวจริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่าก่อนหน้านั้น เค้าทะเลาะ อะไรกันมา แต่มันไม่ควรมาทำแบบนี้อะ แล้วมันก็มียายอยู่ด้วย ผมสงสารยาย ต้องมานั่งฟังคนด่ากัน

แล้วคือตอนนั้นที่เค้าเข้ามาตบแม่ ผมก็เผลอเข้าไปต่อยเค้าแล้วก็ผลัก แล้วก็ชุลมุนกับเค้าอยู่พักนึง สักพักก็มีผู้ใหญ่มากัน แล้วก็ตะโกนด่ากันไปมาๆ ผมเลยขู่ว่าจะเอามีดมาแทงเค้า แล้วผมก็เดินเข้าไปในครัว คือตอนนั้นมันปี๊ดแตกจริงๆ คือแบบ เราก็อยู่ในบ้านของเราดีๆ เค้าเข้ามาบุกลุก เข้ามาทำร้าย คือมันโกธรมากจนหน้ามืดตามัว ทำอะไรไม่คิดเลย แต่ตอนนั้นผมยังดีที่มีสติอยู่ เลยเปลี่ยนไปโทรแจ้งความแทน คือเป็นเรื่องใหญ่เลยแหละ พอเค้าเห็นว่าเราแจ้งความ เค้าก็กลับไป

หลังจากนั้น คิดว่าแบบ มันน่าจะไม่มายุ่งกันอีกแล้ว เพราะคือเรื่องมันใหญ่มาก คือตอนนั้นถ้าเค้ามาทำร้ายผมอีกครั้ง ผมน่าจะหยิบมีดแทงเค้าตายได้เลย ด้วยแบบ อารมณ์ตอนนั้นด้วย 

แต่ผ่านไปสักอาทิตย์ แม่ผมเค้าก็กลับมาคุยกับพ่อเหมือนเดิม แล้วก็คืนดีกันเหมือนเดิม ไปหากันเหมือนเดิม ทำเหมือนทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้น คือแบบ ผมเฟลมาก คือผมอุตส่าห์ช่วยเค้าขนาดนี้ เกือบติดคุกด้วยซ้ำ คือผมไม่เข้าใจอะ บางคนก็บอกอย่าถือสา เพราะเค้าเมา แต่แล้วผมไปบอกให้เค้าเมาหรอ เค้าซื้อกินของเค้าเอง แล้วก็มาเมาเอง

ทุกคนคิดยังไงกับเรื่องนี้ครับ ส่วนผม สภาพจิตใจไปหมดแล้ว ความรักบ้าๆบอๆ ยิ่งกว่านิยาย ไร้สาระจัด กูเกือบติดคุกฟรี