ตอนที่ 0/24 : 'บทนำ และ อุบัติการณ์แห่งโรค'
——————————————
บทความรีวิว โรงพยาบาลพิษณุเวช, พิษณุโลก
ตอน : 'เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่มารู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายจากหัวใจล้มเหลว'
[เขียนจากเรื่องจริง 29 กรกฎาคม - 26 สิงหาคม 2562]

วันหนึ่ง
...ถ้าเกิดเราแค่ถูกมีดบาด

เหยียบก้างปลา, หมากัด
หรือหนองที่รากฟันเล็กๆน้อยๆ

แล้วฟ้าดลบันดาล
...แจ็กพอร์ตแตกขึ้นมา

อนุญาตให้เชื้อโรค
วิ่งเข้าสู่กระแสเลือด

ขยายพันธุ์กันเป็นที่สนุกสนานทั่วร่าง
....

เชื้อโรคเองก็ไม่รู้จะทำอะไรระหว่างทาง
...เจอก็เกาะๆกินๆกันไป

ผสมพันธุ์มั่งแบ่งตัวมั่ง
...ตามมีตามเกิดของภูมิคุ้มกันในตัว

'โอ้ว...นี่มันร่างของคนขยันเหรอ'
'ไม่ออกกำลังกายเหรอ'

นอนน้อยด้วยใช่มั๊ยเนี่ย...?

..

ถ้าเป็นแบบนั้น
...ร่างกายจะแทบไม่ต่างอะไร

กับของแจกในเทศกาลประจำปี

และถ้าบังเอิญอีกว่า
...ไอ้ที่เกาะดันเป็นอวัยวะสำคัญ
เช่น หัวใจ หรือสมอง

รู้ตัวกันอีกที
เจ้าของร่างจะม่องเท่งแล้ว

....

และความโชคดีแบบนี้
...ถึงมันไม่เกิดกันง่ายๆ

แต่ถ้าได้เกิดขึ้น....
เราแทบไม่รู้ตัวเลย

จนอาการลุกลามบานปลาย

การตรวจสุขภาพประจำปี
...เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ อย่าละเลย

เพราะถ้าไม่ไป

...สุดท้ายเชื้อพวกนี้จะค่อยๆ...พาคุณไป...

แถมด้วยการลดอายุขัยลง
แบบไม่ต้องร้องขอ

เผลอๆเอาวิญญาณออกจากร่างไปอีก

....

นี่จึงเป็นทั้งบทนำ
และบทส่งท้ายของเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น
ในเดือนกว่าๆที่ผ่านมา