ตอนที่ 15 : 'คนไข้ชายหนุ่มในวอร์ดสูติ'
——————————————
บทความรีวิว โรงพยาบาลพิษณุเวช, พิษณุโลก
หัวข้อ : 'เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่มารู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายเพราะหัวใจล้มเหลว’

ตลอดระยะเวลาครึ่งเดือน
.....ที่พักอยู่ในห้อง 4312

ชั้น 3 วอร์ดสูตินรีเวช 
.....โรงพยาบาลพิษณุเวช 

มีโอกาสพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิด
.....พี่ๆน้องๆพยาบาล 

ที่เข้ามามอบความห่วงใยและทรมานให้

เช่น เจาะเลือด วัดความดัน 
จำกัดการดื่มน้ำ....
.....เก็บฉี่ไปตวง

ทั้งหมดก็เพื่อช่วยเหลือคนไข้อย่างเรา

พยาบาลหลายคน
.....ก็สลับเข้ากะกันไปมา
.....แบบว่าครบสัปดาห์แล้ว

คนไข้คนนี้ยังอยู่อีกเหรอเนี่ย

ทำประกันของอะไรมา....

....แล้วก็ได้คำตอบที่น่าสะพรึงกลัวกลับไป
คือ.... ไม่มีประกันนั่นแหล่ะ

...ผมสิต้องสะพรึงกลัว

…..

แถมตอนนี้....
....ก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคนป่วยอันดับหนึ่ง
ที่อาการวิกฤติสุด 

และนอนนานที่สุด
....ในวอร์ดไปเรียบร้อย

พยาบาลหลายคนก็อยากรู้ว่าทำไมห้องพักนี้
....หมอหลายแผนกเข้าๆออก
.....ทั้งที่ผู้ป่วยก็ไม่เห็นจะโคม่าอะไรตรงไหน

ใครมันจะขี้โรคได้ถึงเพียงนั้น...

ส่วนตัวแล้วตอนนี้
ผมก็ไม่มีอาการอะไร....

ดังนั้น..... สิ่งที่ช่วยเหลือตัวเองได้...
ก็จะทำเองเลย

เช่น ...อาบน้ำ สระผม เดินไปเดินมาในวอร์ด
เล่นคอม.... กินอาหารสามมื้อ

ท่ามกลางความกังวลของแพทย์...
...และพยาบาลเป็นอย่างยิ่ง

ว่าคนไข้จะม่องเท่งไปตอนไหนก็ไม่รู้ 
....ต้องให้ออกซิเจนไหม

เลยแวะมาดูกันค่อนข้างถี่

……

มีหลายอย่างที่ผมไม่สบายใจ

...เพราะอาจจะไม่ชินด้วยมั้ง ก็พยายามปรับตัว
คิดว่าเจอกันข้างนอกเค้าคงลืมๆ

เช่น.... เรื่องการเก็บฉี่เก็บอึ
เป็นเรื่องแรกเลยที่รู้สึกอายๆว่า
....นี่มันของเสีย

.....แล้วคนที่มาทำอาชีพพยาบาล
ก็คงต้องผ่านอะไรแบบนี้มาเยอะ

ทั้งที่ความเป็นจริง...

.....มันจะเป็นกิจกรรมปกติของพยาบาลก็เถอะ

ผมก็มองเป็นเรื่องชายหญิง
.....ที่ปล่อยให้ทำแบบนั้นไม่ได้อยู่ดี
(ขนาดป่วยหนักยังจะคิดแบบนั้นได้อีก)

ไหนจะเช็ดตัวอาบน้ำคนไข้...
...ยิ่งคนไข้ที่มีพลังทางเพศสูงๆอายุน้อยๆแบบผม
เป็นไปได้
...ถ้าไม่พะงาบๆ
...หรือสิ้นฤทธิ์จริงๆ

..อาบเองดีกว่า

มันเด้งขึ้นมา
....ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเลย

ยิ่งคุมยากอยู่ด้วย

……

เหน็บยาให้นี่ยิ่งแล้วใหญ่....
.....แล้วพยาบาลสวยๆหน้าตาเซ็กซี่อ่ะครับ
ขนลุกตั้งแต่ออกเสียงละ

คือผมต้องนอนตะแคง หรือ ยืนแอ่นก้น...
…….ให้ใส่ถุงมือสอดยาอะไรแบบนั้น

ยังไงก็ยอมไม่ได้เด็ดขาด

แต่ความสวยของพยาบาลที่มาแต่ละคนที่เจอ
...ถึงจะเอื้อมคว้าไว้ไม่ได้อ่ะนะครับ

ได้เห็นเฉยๆก็สุขใจละ

มันก็เป็นแค่การให้เกียรติและความคิดเล็กๆ

ของคนไข้วิกฤตเท่านั้นแหล่ะ