เรามีปัญหากับน้ามาหลายปีแล้ว บ้านเราอยู่ในรั้วเดียวกันกับบ้านญาติ  เราอดทนกับเสียงเพลง เสียงตะโกน เสียงกวาดบ้าน ดันน้ำบนผ้าใบของบ้านน้ามาหลายปี จนเราเริ่มไม่ไหวละยิ่งนานวัน น้ายิ่งเสพติดการแกล้งบ้านเรา น้าคนนี้เป็นน้องคนเล็กสุด ชอบเปิดเพลงดังมาก พอมีครอบครัวก็ไปอยู่ห้องเช่ากับเมีย จนเมียท้องแม่เราสงสารเลยคุยกับป้า ให้น้ามาปลูกบ้านอยู่ข้างๆบ้านเรา

เราเคยค้านแม่ไปว่าอย่านะแม่ น้าเค้าไม่ชอบบ้านเรามันต้องมีปัญหาแน่ แต่แม่ไม่เชื่อเราเพราะสงสารน้อง พอน้ามาอยู่ปัญหากับบ้านเราก็มีเรื่อยมา น้าชอบมาใช้แม่เราหุงข้าวเพราะกลัวเมียกลับมาจะเหนื่อย เมียป่วยก็มาให้เราไปหาหมอด้วยเพราะ เมียน้าจบไม่ถึง ป.4เขียนชื่อตัวเองยังไม่ค่อยได้ พอคลอดลูกแม่เราต้องช่วยเลี้ยงตลอด เวลาไปวิ่งงานตี3 ตี4 ก็มาตะโกนปลุกแม่เราไปดูลูก เพราะเมียน้าทำงานโรงงานเข้ากะ แล้วแม่เราตอนนั้นก็ต้องขายของ นอนแทบไม่พอ เพราะบางทีน้ากลับดึกเมียไปทำงานแม่เราก็ต้องไปนั่งเฝ้าหลานกว่าจะได้นอน 

เราก็บ่นแม่ตลอด ขนมในบ้านเราซื้อมาเท่าไหร่แม่ขนให้หลานกินจนหมด ทั้งๆที่น้ามีเงินมากกว่าบ้านเราอีก พอเวลาน้าจะไปกินข้าวกับน้าสาวอีกคน น้าสาวโทรมาชวนแม่เรา แม่เราได้ยินเสียงน้าพูดว่าอย่าๆชวนแม่เรานะ แต่เค้าคงไม่รู้ว่าแม่เราได้ยิน เราสงสารแม่มากแต่แม่ก็ยังยอมไปเพราะกลัวน้องเสียใจทำแสดงออกว่าไม่พอใจ  เราเริ่มเกลียดน้ามากขึ้น

ถ้าฝนตก แม่เราจะวิ่งเก็บผ้าทุกบ้าน แต่ถ้าบ้านเราไม่อยู่ฝนตกผ้าบ้านเราจะเปียกทุกครั้ง เวลามีปัญหาน้าจะใช้เราตลอด แม่ก็บังคับให้ช่วยทุกครั้ง จนแม่ย้ายไปด๔แลพ่ออีก เป็นเราที่อยู่บ้านกับแฟน น้าเริ่มเปิดเพลงเสียงดัง ตื่นตี4ก็เปิด นอนเที่ยงคืนก็เปิด ยังไม่รวมตอนอยู่บ้านจะเปิดตลอดจนเรา นอนไม่ได้ ดูหนังก็ไม่ได้ จนเราเริ่มเครียดสะสม เพราะเราอยู่บ้านตลอดเพราะช่วงนั้นเราป่วยไม่ได้ทำงาน แฟนเราก็นอนไม่ค่อยพอแต่พูดและบ่นไม่ได้ เพราะแม่เราขอร้องอย่ามีปัญหากับน้าเลย

เราทนจนเครียด และโดนแกล้งจนไม่ไหว พอเราบ่นเรื่องเพลงน้าเปลี่ยนจากไม่เปิดเครื่องใหญ่ แต่เปลี่ยนเป็นเครื่องเล็กแต่เปิดดังสุดแทน พอเราบ่นอีกเปลี่ยนเป็นเอาวิทยุมาเปิดข้างหน้าต่างห้องเราเลย พร้อมด้วยกวาดใบไม้ตอนเช้าข้างห้องเรา เปิดน้ำแล้วยืนถือสูงๆ ขัดพื้น ตะโกน ตอกตะปูบ้าง เปิดตู้เหล็กบ้าง บางครั้งตัดหญ้า ตั้งแต่6โมงเช้า 

แล้วบ้านเราห่างกันแค่2เมตร เรานอนไม่ได้เลย แฟนก็นอนไม่ได้ หนักเข้าๆทำท่อน้ำทิ้งแบบมีบ่อพักข้างหน้าต่างห้องนอนเรา1บ่อ ตรงประตูทางออกบ้านเรา1บ่อ พอฝนตกกลิ่นเหม็นมาก เดินออกจากบ้านต้องเหยียบฝาบ่อทุกครั้งไม่งั้นเผลอเตะตลอด 

พอเราตะโกนว่าเรื่องกวาดใบไม้ คราวนี้เปลี่ยนใหม่ พอกวาดแล้วเราตื่น จะบอกอุ๊ย นึกว่าตื่นแล้ว เมียน้ากลับมาตี2 ก็ดันน้ำบนผ้าใบ ลากเก้าอี้เหล็กกับปูนตลอด พอตีห้ากว่าตื่นกันดันน้ำอีกแล้ว แฟนเราเริ่มจะทนไม่ได้แล้วเราได้แต่ห้าม ปิดหน้าต่างมันก็ยังได้ยินเพราะน้า ซื้อที่ข้างบ้านเราแล้วเอารถบดดินมาวิ่งติดบ้านเราเลย ห้องนอนเราผนังแยกหน้าต่างกระจกร้าวกับแผ่นยิปซั่มเปิด และแยกจากกัน รวมทั้งเอาราวตากผ้ามาขวางทางออกบ้านเรา แล้วชอบเอากางเกงยีนส์แขวนแบบให้พวกเราเดินรอด ยังไม่รวมแกล้งอื่นๆอีกนะคะ

พอลูกเริ่มโต อยากเลี้ยงไก่ เอาไก่มาเลี้ยงแล้วไก่ตีปีกขันตลอด บางวันขันตั้งแต่ตี3 จนเช้าเพราะเค้าไม่ได้ดูแลปิดให้ทึบ พอเราบ่นก็บอกแต่ กูทำอะไรก็ไม่ได้เลย แล้วญาติคนอื่นๆก็มาว่าเราว่าบ้านน้าจะทำอะไรมันก็ว่า จะไม่ให้เค้ากระดิกเลยหรอ รวมถึงแม่เราด้วย ว่าเราตลอดว่าให้เรายอมๆเค้า 

จนเราเป็นซึมเศร้า และกังวลทุกครั้งเวลาเค้าอยู่บ้าน วันนึงเรานอนไม่ถึง3-4ชั่วโมง เรากังวลและตื่นตลอด เพราะถ้าเราหลับแล้วเค้าเสียงดังเราตื่นเราจะหงุดหงิด เราจึงพยายามตื่นตลอด 

เราเครียดจนลงอารมณ์ใส่แฟนทุกครั้ง เราเริ่มคุมความโกรธเกลียดของตัวเองไม่ได้ จนวันนึงเราเอ่ยปากตัดแม่ตัดลูกกับแม่เราเพราะทนไม่ไหวที่แม่บังคับให้เรายอมๆจนทั้งเราและแฟนหงุดหงิดใส่กันตลอด  ณ ตอนนี้น้าไม่เปิดเพลงแล้วนะคะ แต่ยังคอยแกล้งเราอย่างอื่นตลอด และเมียน้าจะดันน้ำทุกครั้ง ล่าสุดเราว่าเมียน้าว่าจะดันให้มันสายกว่านี้ไม่ได้หรอ เค้าตะโกนด่าเราแล้วบิกบ้านกูจะทำอะไรก็ไม่ได้ ไปนอนไป กูไม่ได้นั่งๆนอนๆอย่างนะ แฟนเราตะบะแตกในรอบ10ปีด่ากลับไปว่า พูดอะไร จะนั่งๆนอนๆแล้วทำไม ปัญหาของบ้านตัวเองมาว่าคนอื่นได้ไง เราเลยลงมาถามว่าผ้าใบมันหย่อนทำไมไม่ให้น้าทำ แล้วดันน้ำสายกว่านี้ไม่ได้หรอ เค้าก็บอกแต่คนเค้าต้องทำมาหากินจะต้องรอให้มันถล่มบ้านก่อนหรอ เราเลยถามเมียน้า เข้าดึกไม่ใช่หรอ เย็นไม่ดัน ไม่กวาด พอเช้ามาต้องดันทุกที 

เมียน้าก็เถียงแต่กะอีแค่ดันน้ำทีเดียวมันจะอะไรนักหนาวะ เราเลยบอกก็มันดังไงเค้าใจมั้ย เค้าก็เถียงแต่ดันทีเดียว คือน้ำค้างผ้าใบมันเยอะแล้วแกดันลงมาเหมือนคนเอาน้ำใส่ถังแล้วเทจากชั้นสองลงมาพื้นปูน คือมันดังพอจะปลุกบ้านเราตื่นทั้งบ้าน แล้วลูกน้าก็ตะโกนให้..วย ออกมาแฟนเรายิ่งโมโห เมียน้าบอกให้ลูกเข้าบ้าน ลูกน้าเราเลี้ยงมาแต่เกิดเราไม่คิดว่าน้องจะตะโกนด่ามาแบบนี้ เพราะเรากับแฟนถึงโมโหเสียงดังแต่ไม่ได้ขึ้น  กู ด้วยซ้ำ พอน้าอีกคนรู้เค้าขอคุยกับเราและแฟน บอกจะพาน้องมาขอโทษ แต่พ่อแม่เค้าไม่ยอมให้ลูกมาขอโทษ น้าอีกคนเลยเงียบไป 

แต่ก็ยังไม่วายคอยเอาใจบ้านน้าอีก ป้าก็เดินมาว่าเราตื่นเช้าๆสิ เราได้แต่งง นี่เรายังทนไม่พออีกหรอ บ้านก็บ้านเรา เราอยู่บ้านแทบจะไม่รบกวนหรือเสียงดังเลย ตอนนี้แฟนกับเราอยู่แบบโดนกดดันทุกทาง เราก็เครียด แม่เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เกรงใจน้องไม่กล้าต่อว่า แถมน้องยังฝากไปบอกอย่สโทรมาเค้าไม่คุยถ้าคุยเรื่องเรา  

ตัวเรากับแฟนมีบ้านอีกหลังแต่ไกลที่ทำงานแฟนมากและต้องซ่อมแซมอีกเยอะจึงย้ายไปอยู่ไม่ได้ และย้ายไปคอนโดก็ไม่ได้เพราะเราเลี้ยงแมวไว้11ตัว

ตอนนี้ความเกลียดในใจเรามันเยอะมาก เยอะจนธรรมะก็ช่วยไม่ได้ เราอยากเดินเอามีดไปปาดคอครอบครัวน้ามาก เราขอพี่ไปเรียนยิงปืน พร้อมทั้งขอปืนมาไว้ในบ้านเพราะเริ่มรับมือกับน้าและเมียไม่ไหวละ แต่แม่ขอพี่ไว้อย่าให้ปืนน้องเด็ดขาด ขอให้อดทนหน่อย ยังไงก็ญาติกัน แฟนเราก็เริ่มเครียดเพราะอึดอัดที่ทำอะไรไม่ได้เลย ทั้งแม่และเราขอไว้ แต่วันนึงถึงที่สุดแฟนก็คงทนไม่ไหวเหมือนกัน

เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เราโดนกระทำมาตลอดไม่เคยพูดเลย จนวันนึงไม่ไหวมีแต่คนมาต่อว่าเราและไปโอ๋บ้านน้า ตอนนี้เราอยู่ในสภาวะน้ำล้นแก้วพร้อมแตกได้ทุกเมื่อ เราอยากออกไปจากบ้านนี้แต่ตอนนี้ไม่มีปัญญา แต่ให้ทนมากกว่านี้ก็ไม่ไหวแล้ว มาระบายค่ะเพราะถ้าเราเครียดเราจะนอนไม่ได้อีกแล้ว ฝากไว้สุภาษิตนึง ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป