คือเรื่องมีอยู่ว่า เราอยู่บ้านแฟนค่ะ แม่เราเอามาฝากไว้เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราท้อง เรื่องนี้ต้องปิดเป็นความรับจนกว่าจะเรียนจบ ป.ตรี เราอยู่มา 3-4 ปีแล้ว มาปีแรกดีค่ะ ไม่เคยโดนบ่นโดนว่าเลยเพราะเราท้อง เราก็ทำงานปกติ พอคลอด ไปเยี่ยมเราที่ รพ ไม่กี่ครั้ง วันไปคลอดเราไปคนเดียว คลอดเสร็จลูกเข้าเตาอบเพราะหายใจไวเลยได้อยู่นาน 2 อาทิตย์กว่า เราก็ต้องนอน รพ ด้วย วันไปทำแจ้งเกิด เดินเรื่องต่างๆเราทำเองหมดทั้งสายน้ำเกลือ ออกจาก รพ เราก็จ่ายเองค่ะ เพราะบ้านแฟนไม่มีตัง (แฟนและเรายังเรียนกันอยู่ตอนนั้น แฟนเลยไม่มีเงิน/ไม่มีเวลาแต่เราทำงานพาสทามเลยมีเงินเก็บ) พอออกจาก รพ ได้ เราไม่ได้ทำงานต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูก เรื่องมันเริ่มเดินแล้ว....!!!!
EP1.
...เรากลับจาก รพ ถึงบ้านตอน 10:00 ยังเลี้ยงลูกไม่ค่อยเป็น ไม่ถนัดและเหนื่อยมากสุดๆๆๆ เราไปไกลจากลูกไม่ได้เลย ลูกร้องตลอดถ้าเราไม่อยู่ใกล้ทำให้เราทำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่อาบน้ำกินข้าว ตกเย็นพ่อแม่และแฟนเรากลับมา เราโดนบ่นเละ และเป็นครั้งแรกที่เขาบ่นเราเลย ว่าไม่ทำงานที่แม่บ้านควรต้องทำ อยู่บ้านเฉยๆ สมัยเขามีลูกเขาทำงานบ้านทุกอย่างเลย และหลังจากนั้นเราต้องได้นอนดึกมากแทบทุกวันไม่รวมเวลาที่ต้องตื่นมาให้นมทั้งคืน และต้องตื่น ตี 4-5 ทุกวันมาทำอาหารกาแฟน้ำชาให้เขา ซักผ้าอ้อมลูก เพราะเขาไม่ให้ใส่แบบสำเร็จรูป กวาดบ้านถูบ้าน เราทำจนชินและปรับตัวได้ แต่เขาก็หาเรื่องบ่นอยู่ทุกวันเรื่องงานบ้าน เราเลยต้องหอบลูกที่พึ่งคลอดทำงานบ้านไปด้วย ทำกับข้าวไปด้วย เราโทษตัวเองที่ทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้นมาเองเราต้องรับผิดชอบ เราต้องทน ร้องไห้ทุกวันแต่คุยกะใครไม่ได้แม้ เพื่อน หรือครอบครัว เพราะแม่เราให้ปิด เราเห็นควรว่าต้องทำตามค่ะ
EP2.
ลูกเริ่มโต เรากลับไปเรียน เราใช้รถเขาขับไปเรียน บ้านกะโรงเรียนไม่ไกลกัน 2 นาทีถึง เราไปเช้าเพราะอย่างที่บอกเราต้องตื่นตี 4-5 ทำอะไรเสร็จก็ไป รร เลย เลยได้ที่จอดรถดี มีวันนึ่งน้าเราเขามาเยี่ยม ฟ้องน้าเราว่าเรามีกลุ่มแก๊ง (พวกนักเลง สก็อย) แน่ๆเลยไม่งั้นจะได้ที่จอดรถดีทุกวันหรอ บอกเราขี้เกียจ ไม่ค่อยทำอะไร พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ลูกเขามีหลายคนนะ มีผู้หญิงด้วย ไม่เห็นมีใครเป็นแม่บ้านสักคน ตื่นบ่าย กินเหล้ากินเบียร์ แถมให้เราเก็บ กกน พับให้ ลูกตัวเอง ทั้งๆที่ตัวเองเคยบอกว่า กกน มันของต่ำ ห้ามเอามาซักถังที่ซักผ้าอื่น ต้องแยกซักมือ เอ๊ รึหมายถึงว่าของเราต่ำ ของลูกตัวเองสูง? และดูนะที่เขาบอกให้เราทำ เราทำทุกอย่างเลย
1.นอนหลังแฟน ตื่นก่อนแฟน
2.ตื่นเช้ามาเตรียมอะไรให้ลูกให้แฟน
3.ตื่นเช้ามากวาดบ้านถูบ้าน
4.กลับบ้านมาเตรียมกับข้าวรอ/ทุกคนกินเสร็จเราต้องเก็บต้องล้างให้เรียบร้อย
5.กรอกน้ำ เอาน้ำแช่ให้เต็มตู้เย็นเสมอ
6.ซักผ้าให้ตัวเอง ลูก แฟน ของเขาเขาซักเองแต่เราต้องเก็บจากลาวมาพับเก็บเข้าตู้ให้เขา มี กกน ด้วย
7.ถ้าเขาอยากได้อะไรก็ต้องหามาให้ได้ ใช้ตังเราด้วยนะซื้อมา แต่ถ้าแม่แฟนใช้เขาจะคืนเงินให้ถ้าไม่ลืม แต่เราไม่ทวงหรอกเพราะเราอยู่ไม่ได้ช่วยค่าน้ำค่าไฟอะไร
8.จิปาถะ
นี้คือเราทำประจำนะ เวลาเขาบ่นอะไรเราเงียบไม่เคยตอบแม้จะถูกหรือผิดเพราะอ้าปากเฉยๆก็ว่าเถียงแล้ว อ่านถึงตรงนี้ คำว่าแม่บ้าน เขาว่าเราทำบกพร่อง ช่วยคอมเม้นทีนะคะว่าเหลืออะไรที่เราต้องทำอีก
EP.3
ตอนนี้เราเรียน ป.ตรีอยู่ เราบอกตัวเองให้ทนถึงจะทนไม่ได้ จนร่างกายเรานี้แหละที่ไม่ไหว เราปวดหัวบ่อยมาก รู้สึกจิตไม่ปกติเหมือนมีอีกคนในร่างเรากำลังโวยวายไม่ให้ทน เขาชอบบ่นจุกจิกทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน เครียดจากที่ทำงาน หรือทะเลาะกันเองที่บ้านมาลงที่เราหมด และไม่เคยให้เกียรติเราเลย พ่อแม่เรายังไม่เคยมีใครสั่งให้เราทำอะไร หรือบ่นด่าเราขนาดนี้เลย แต่เราต้องทนเพราะหน้าครอบครัว เพราะการเรียนเราและแฟน (ถ้ารู้โดนไล่ออกค่ะ เราโดนมาแล้ว) แฟนเราคอยปกป้องตลอดนะแต่ยิ่งปกป้อง พ่อแม่แฟนจะชอบคิดว่าลูกโดนเรากรอกหูให้เถียงพ่อแม่ ยิ่งมองลบเรา สาบานเลยว่าเราไม่เคยคิดลบกะท่านเลยจนถึงทุกวันนี้ เราแค่คิดว่าเราออกไปได้จะไม่หวนกลับมาแค่นี้เลยที่คิด และคำ/การกระทำที่ทำให้เราจำและเจ็บมาก เขาชอบพูดบ่อยๆ คือ
1.เป็นภาระเขา
2.ขี้เกียจแบบนี้ไม่ชอบนะ
3.นิสัยแบบนี้อยู่กะเขายากนะ (ตรงนี้คือเขาทะเลาะกะลูกเขาแต่พูดใส่เราน่าจะเข้าใจว่าเราเป็นคนทำให้ลูกเขาก้าวร้าว)
4.ห้ามไม่ให้เราไปพบปะ เยี่ยมเยือนครอบครัว นอกจากจะจำเป็นคอขาดบาดตายจริงๆเพราะมีครอบครัวตัวเองแล้ว อ่านถึงข้อนี้ขออธิบายว่าทางบ้านเรานอกจากแม่กะน้าคนอื่นๆไม่มีใครรู้เรื่องเราเลย บางคนต้องการให้ช่วยเหลือ บางคนคิดถึงเป็นห่วง บางคนอยากรวมตัวให้ครอบครัวครบทุกคน เที่ยวต่างจังหวัด หรือนอนค้างคืนกัน
EP.5 สรุปคำถาม
1.ตาม EP.2 เราถามว่า คำว่าแม่บ้าน เขาว่าเราทำบกพร่อง ช่วยคอมเม้นทีนะคะว่าเหลืออะไรที่เราต้องทำอีก เนื่องจากเรามาจากบ้านที่เลี้ยงค่อนข้างคุณหนู ไม่เคยทำอะไรเลย
2.เราไม่ชอบการที่เขานินทา หรือคิดไม่ดีกะเรา เราไม่อยากทนแล้วมีวิธีไหนบ้างที่เราจะทำได้ ที่ไม่ต้องให้ทางบ้านเรารู้เรื่องเราแม่กะน้ารู้ได้นะคะ ไม่เป็นภาระคนอื่น และเรากะแฟนก็เรียนได้ลูกเรียนได้ หรือเราควรทนต่อไปอีกหลายปี
3.ถ้าการที่เราเงียบ เราทำตัวอ่อนแอแล้วเขาโจมตีเรา ไม่เกรงใจเราในฐานะสะใภ้ หรือลูกที่มีพ่อแม่ เราควรพูดอะไรบ้างไหม ? ควรพูดว่ายังไง ? ขอเป็นคำพูดที่เราดูไม่ก้าวร้าวนะคะเพราะเขาก็มีพระคุณ พระคุณในที่นี้คือ เขาให้ที่อยู่ฟรี กินฟรี น้ำไฟฟรี ช่วยค่าใช้จ่ายลูกเรา และรักลูกเรามาก
4.คุณอ่านบทความเราแล้ว มีความคิดเห็นว่าอย่างไรกันบ้างคะ สำหรับแฟนเรา แฟนเราบอกว่าถ้าเป็นคนอื่นคงหนีไปแล้วทนไม่ได้หรอก ทั้งบ่น ทั้งใช้ แถมไม่เคยถูกใจอีก และเขาขอบคุณเราที่เราทนได้
5.เราสอนลูกไม่ได้เลย และเขาสอนให้ลูกเราเป็นเด็กเอาแต่ใจ อยากได้อะไรต้องได้ ใช้ความรุนแรง นอนดิ้นร้องไห้กับพื้น้ามีคนขัดใจ ช่วยทีค่ะควรแก้ยังไง
ขอบคุณที่อ่านจบและให้คำตอบนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
ความอึดอัดที่เก็บมาหลายปี ปรึกษาใครไม่ได้ ช่วยหน่อยค่ะ ?
EP1.
...เรากลับจาก รพ ถึงบ้านตอน 10:00 ยังเลี้ยงลูกไม่ค่อยเป็น ไม่ถนัดและเหนื่อยมากสุดๆๆๆ เราไปไกลจากลูกไม่ได้เลย ลูกร้องตลอดถ้าเราไม่อยู่ใกล้ทำให้เราทำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่อาบน้ำกินข้าว ตกเย็นพ่อแม่และแฟนเรากลับมา เราโดนบ่นเละ และเป็นครั้งแรกที่เขาบ่นเราเลย ว่าไม่ทำงานที่แม่บ้านควรต้องทำ อยู่บ้านเฉยๆ สมัยเขามีลูกเขาทำงานบ้านทุกอย่างเลย และหลังจากนั้นเราต้องได้นอนดึกมากแทบทุกวันไม่รวมเวลาที่ต้องตื่นมาให้นมทั้งคืน และต้องตื่น ตี 4-5 ทุกวันมาทำอาหารกาแฟน้ำชาให้เขา ซักผ้าอ้อมลูก เพราะเขาไม่ให้ใส่แบบสำเร็จรูป กวาดบ้านถูบ้าน เราทำจนชินและปรับตัวได้ แต่เขาก็หาเรื่องบ่นอยู่ทุกวันเรื่องงานบ้าน เราเลยต้องหอบลูกที่พึ่งคลอดทำงานบ้านไปด้วย ทำกับข้าวไปด้วย เราโทษตัวเองที่ทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้นมาเองเราต้องรับผิดชอบ เราต้องทน ร้องไห้ทุกวันแต่คุยกะใครไม่ได้แม้ เพื่อน หรือครอบครัว เพราะแม่เราให้ปิด เราเห็นควรว่าต้องทำตามค่ะ
EP2.
ลูกเริ่มโต เรากลับไปเรียน เราใช้รถเขาขับไปเรียน บ้านกะโรงเรียนไม่ไกลกัน 2 นาทีถึง เราไปเช้าเพราะอย่างที่บอกเราต้องตื่นตี 4-5 ทำอะไรเสร็จก็ไป รร เลย เลยได้ที่จอดรถดี มีวันนึ่งน้าเราเขามาเยี่ยม ฟ้องน้าเราว่าเรามีกลุ่มแก๊ง (พวกนักเลง สก็อย) แน่ๆเลยไม่งั้นจะได้ที่จอดรถดีทุกวันหรอ บอกเราขี้เกียจ ไม่ค่อยทำอะไร พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ลูกเขามีหลายคนนะ มีผู้หญิงด้วย ไม่เห็นมีใครเป็นแม่บ้านสักคน ตื่นบ่าย กินเหล้ากินเบียร์ แถมให้เราเก็บ กกน พับให้ ลูกตัวเอง ทั้งๆที่ตัวเองเคยบอกว่า กกน มันของต่ำ ห้ามเอามาซักถังที่ซักผ้าอื่น ต้องแยกซักมือ เอ๊ รึหมายถึงว่าของเราต่ำ ของลูกตัวเองสูง? และดูนะที่เขาบอกให้เราทำ เราทำทุกอย่างเลย
1.นอนหลังแฟน ตื่นก่อนแฟน
2.ตื่นเช้ามาเตรียมอะไรให้ลูกให้แฟน
3.ตื่นเช้ามากวาดบ้านถูบ้าน
4.กลับบ้านมาเตรียมกับข้าวรอ/ทุกคนกินเสร็จเราต้องเก็บต้องล้างให้เรียบร้อย
5.กรอกน้ำ เอาน้ำแช่ให้เต็มตู้เย็นเสมอ
6.ซักผ้าให้ตัวเอง ลูก แฟน ของเขาเขาซักเองแต่เราต้องเก็บจากลาวมาพับเก็บเข้าตู้ให้เขา มี กกน ด้วย
7.ถ้าเขาอยากได้อะไรก็ต้องหามาให้ได้ ใช้ตังเราด้วยนะซื้อมา แต่ถ้าแม่แฟนใช้เขาจะคืนเงินให้ถ้าไม่ลืม แต่เราไม่ทวงหรอกเพราะเราอยู่ไม่ได้ช่วยค่าน้ำค่าไฟอะไร
8.จิปาถะ
นี้คือเราทำประจำนะ เวลาเขาบ่นอะไรเราเงียบไม่เคยตอบแม้จะถูกหรือผิดเพราะอ้าปากเฉยๆก็ว่าเถียงแล้ว อ่านถึงตรงนี้ คำว่าแม่บ้าน เขาว่าเราทำบกพร่อง ช่วยคอมเม้นทีนะคะว่าเหลืออะไรที่เราต้องทำอีก
EP.3
ตอนนี้เราเรียน ป.ตรีอยู่ เราบอกตัวเองให้ทนถึงจะทนไม่ได้ จนร่างกายเรานี้แหละที่ไม่ไหว เราปวดหัวบ่อยมาก รู้สึกจิตไม่ปกติเหมือนมีอีกคนในร่างเรากำลังโวยวายไม่ให้ทน เขาชอบบ่นจุกจิกทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน เครียดจากที่ทำงาน หรือทะเลาะกันเองที่บ้านมาลงที่เราหมด และไม่เคยให้เกียรติเราเลย พ่อแม่เรายังไม่เคยมีใครสั่งให้เราทำอะไร หรือบ่นด่าเราขนาดนี้เลย แต่เราต้องทนเพราะหน้าครอบครัว เพราะการเรียนเราและแฟน (ถ้ารู้โดนไล่ออกค่ะ เราโดนมาแล้ว) แฟนเราคอยปกป้องตลอดนะแต่ยิ่งปกป้อง พ่อแม่แฟนจะชอบคิดว่าลูกโดนเรากรอกหูให้เถียงพ่อแม่ ยิ่งมองลบเรา สาบานเลยว่าเราไม่เคยคิดลบกะท่านเลยจนถึงทุกวันนี้ เราแค่คิดว่าเราออกไปได้จะไม่หวนกลับมาแค่นี้เลยที่คิด และคำ/การกระทำที่ทำให้เราจำและเจ็บมาก เขาชอบพูดบ่อยๆ คือ
1.เป็นภาระเขา
2.ขี้เกียจแบบนี้ไม่ชอบนะ
3.นิสัยแบบนี้อยู่กะเขายากนะ (ตรงนี้คือเขาทะเลาะกะลูกเขาแต่พูดใส่เราน่าจะเข้าใจว่าเราเป็นคนทำให้ลูกเขาก้าวร้าว)
4.ห้ามไม่ให้เราไปพบปะ เยี่ยมเยือนครอบครัว นอกจากจะจำเป็นคอขาดบาดตายจริงๆเพราะมีครอบครัวตัวเองแล้ว อ่านถึงข้อนี้ขออธิบายว่าทางบ้านเรานอกจากแม่กะน้าคนอื่นๆไม่มีใครรู้เรื่องเราเลย บางคนต้องการให้ช่วยเหลือ บางคนคิดถึงเป็นห่วง บางคนอยากรวมตัวให้ครอบครัวครบทุกคน เที่ยวต่างจังหวัด หรือนอนค้างคืนกัน
EP.5 สรุปคำถาม
1.ตาม EP.2 เราถามว่า คำว่าแม่บ้าน เขาว่าเราทำบกพร่อง ช่วยคอมเม้นทีนะคะว่าเหลืออะไรที่เราต้องทำอีก เนื่องจากเรามาจากบ้านที่เลี้ยงค่อนข้างคุณหนู ไม่เคยทำอะไรเลย
2.เราไม่ชอบการที่เขานินทา หรือคิดไม่ดีกะเรา เราไม่อยากทนแล้วมีวิธีไหนบ้างที่เราจะทำได้ ที่ไม่ต้องให้ทางบ้านเรารู้เรื่องเราแม่กะน้ารู้ได้นะคะ ไม่เป็นภาระคนอื่น และเรากะแฟนก็เรียนได้ลูกเรียนได้ หรือเราควรทนต่อไปอีกหลายปี
3.ถ้าการที่เราเงียบ เราทำตัวอ่อนแอแล้วเขาโจมตีเรา ไม่เกรงใจเราในฐานะสะใภ้ หรือลูกที่มีพ่อแม่ เราควรพูดอะไรบ้างไหม ? ควรพูดว่ายังไง ? ขอเป็นคำพูดที่เราดูไม่ก้าวร้าวนะคะเพราะเขาก็มีพระคุณ พระคุณในที่นี้คือ เขาให้ที่อยู่ฟรี กินฟรี น้ำไฟฟรี ช่วยค่าใช้จ่ายลูกเรา และรักลูกเรามาก
4.คุณอ่านบทความเราแล้ว มีความคิดเห็นว่าอย่างไรกันบ้างคะ สำหรับแฟนเรา แฟนเราบอกว่าถ้าเป็นคนอื่นคงหนีไปแล้วทนไม่ได้หรอก ทั้งบ่น ทั้งใช้ แถมไม่เคยถูกใจอีก และเขาขอบคุณเราที่เราทนได้
5.เราสอนลูกไม่ได้เลย และเขาสอนให้ลูกเราเป็นเด็กเอาแต่ใจ อยากได้อะไรต้องได้ ใช้ความรุนแรง นอนดิ้นร้องไห้กับพื้น้ามีคนขัดใจ ช่วยทีค่ะควรแก้ยังไง
ขอบคุณที่อ่านจบและให้คำตอบนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ