คือเราคบกับแฟนมานานมากแล้วค่ะเรากับแฟนนิสัยคล้ายกันมากๆจนเราคิดว่าพื้นเพที่บ้านก็คงไม่ต่างกันค่ะ แล้วช่วง6ปีที่แล้วเรียกว่าจับพลัดจับพลัดจับผลูก็ได้ค่ะ แฟนเราอยากกลับมาอยู่บ้านเราก็แบบเหมือนตามมาด้วย จนสุดท้ายในปีนั้นเราและแฟนตัดสินใจทำธุรกิจกันใกล้ๆบ้านเพราะเจตนาแฟนคืออยากอยู่บ้านอยากอยู่ใกล้พ่อแม่เราก็กะว่าอยู่ๆไปก่อนอีกสักพักค่อยแยกบ้านสร้างใกล้ๆกัน จริงๆต้องบอกก่อนว่าพื้นเพของแม่สามีเป็นคนใจดีอยู่นะคะ แต่เหมือนเราอยู่ด้วยกันไม่ได้เพราะความสะอาดของเราและความมักง่ายของเค้าที่มันต่างกันเกินไป มักง่ายในความหมายของเราคือ กินอะไรก็โยนทิ้งตรงนั้น กับข้าวก็เอานิ้วกวาดขอบจานหรือไม่ก็ผ้าขี้ริ้วที่เป็นผ้าเหม็นๆแบบ2เดือนซักทีอ่ะค่ะกวาดเข้าไปในจาน กระปุกเครื่องปรุงคือเดอะเบสค่ะ กระปุกน้ำตาลน้ำตาลปีบคือราขึ้นดำ จับกันเป็นผลึก ไม่ต้องถามทำไมไม่ทำเราทั้งล้างทั้งซื้อกระปุกมาเปลี่ยนทั้งเก็บทั้งทำจนหงุดหงิดอ่ะ จานกับข้าวทำอันใหม่มาก็ใส่ทับอันเก่าที่ดองไว้บางทีราขึ้น ใช้เครื่องครัวแล้วก็ไม่ล้างเก็บเข้าที่เลย เราเก็บครัวให้เขาทีนี้กองรากองน้ำมีนเยอะจนแบบต้องใช้น้ำยาล้างห้องน้ำมาขัด แมลงสาบเยอะสุดๆ เราพยายามทำความสะอาดปรับปรุงให้มันดีขึ้นสุดท้ายก็มีปากเสียงกันเพราะเค้าก็อึดอัดใช้ไม่ถนัดเราคนทำคนเก็บก็หงุดหงิด ฟิวแบบฉนเพิ่งเก็บกวาดไปเธอทำรกอีกแล้ว คือสไตล์การทำความสะอาดเราคนละแบบกันเลยค่ะ แถมเราเองก็หงุดหงิดที่เค้าใช้แล้วไม่ล้าง  หรือบางทีล้างน้ำบ่อที่กวาดและเททุกสรรพสิ่งลงไปตั้งแต่ขนหมาเห็บขี้ผงขี้สัตว์ ไม้ถูก็เอาไปจุ่มในบ่อนั้นแหละและก็เอามาถูพื้น  มือเปอะมันๆเปอะพริกก็มาจับลูกบิดจับสวิตช์ ตู้เย็นก็คือเน่า แข่จนหมูเขียวแล้วก็เอาหมูเขียวมาทำกับข้าว ของสดที่ซื้อมาก็ไม่ล้างเอามาทำกับข้าวเลย ผ้าเช็ดเท้าก็เอาลงเครื่องซักผ้า แล้วแบบสภาพผ้าเช็ดเท้าคือไม่ไหวสรุปคราบเต็มเครื่องซักผ้า เราซักผ้าของเราก็เอากางเกงในตัวเองมาใส่ในรอบผ้าที่เราซัก เข้าห้องน้ำก็ใช้ที่ฉีดก้นเปอะอึเราล้างจนไม่ไหวจนบอกแฟนแฟนก็ไม่กล้าบอกแม่เค้าสุดท้ายเราก็ทะเลาะกัน มาพักหลังนี้ชอบแอบดูดน้ำแก้วของเรา ขึ้นที่นอนเราแล้วมีเศษอาหารในครัวติดเท้าขึ้นมาด้วย(เม็ดพริกหางปลาข้าวสวย) เราพยายามแก้ปัญหาด้วยการแยกครัวแยกบ้านแยกพื้นที่ออกไปแบ่งเขตให้ชัดเจน แต่เค้าก็จะเดินมาวุ่นวายหยิบของหรือเอาอะไรมากินแล้วทิ้งไม่เป็นที่ในบริเวณพื้นที่ของเราอีก แถมชอบมากวาดมาทำในพื้นที่เราโดยที่ใช้อปก ทำความสะอาดรวมมั่วซั่ว(เราเป็นคนแยกอปกทำคงามสะอาดข้างในและข้างนอก)จนบางทีเราอยากพูดเลยว่าของตัวเองทำให้มันดีก่อนมาบ่นยุ่งของคนอื่นดูสภาพของตัวเองหรือยัง แต่ก็ได้แค่พูดในใจค่ะ5555 ตอนนี้เหมือนตัน เพราะจากที่คิดไว้ว่าแยกบ้านจะดีขึ้นมันกลับเหมือนเดิม เปิดประตูโดยไม่เคาะโพงพางเข้ามา เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ถ้าถามความสัมพันธ์กับแฟนเรามันก็ดีดีมากๆสะจนมีเจ้าตัวเล็กมาเป็นพยานรักแล้วค่ะ(เราสองคนก็ไม่ได้อยากเลิกกัน) แต่พอเห็นแม่เค้าทีไรเราหงุดหงิดใจทุกทีเลยค่ะ รอบบ้านเค้านี่มีแต่ขยะเราเดินเก็บจนเลิกเก็บแล้วค่ะ กวาดขยะออกมาก็คือเอาแต่พ้นหลังคาบ้านอ่ะ เซ็งมากพอแยกเป็นสัดส่วนมันก็ยังไม่วายมีปัญหาแบบนี้มาอีก หรือจริงๆเราต้องหอบเจ้าตัวเล็กออกไปอยู่ให้ไกลกว่านี้หรือเปล่าคะมันถึงจะแก้ไขความสัมพันธ์ของเรากับแม่ผัวให้มันดีขึ้นได้ แบบพอมันเห็นแบบนี้บ่อยๆมันอยากจะบ่นสุดๆไปเลยถังขยะก็เเค่เนี้ยเราแบบเพิ่มที่ทิ้งขยะเยอะมากๆเลยนะคะแต่ก็ไม่เป็นผลเลย พอมันเป็นความสัมพันธ์แบบนี้เราไม่อยากให้เค้ามายุ่งมาจับเจ้าตัวเล็กเลยค่ะ คิดดูเข้าห้องน้ำไม่เคยล้างมือแต่ใช้ที่ฉีดก้นอึเปอะคาอยู่แล้วมือเค้าก็คงไม่รอด กินอาหารทะเลมามือก็ไม่ล้างแล้วก็มาขออุ้มสุดท้ายผดขึ้นลูก เรานี้แบบเห้อ แต่จริงๆที่มาตั้งกระทู้นี้เพราะเราสงสารแฟนเราล้วนๆเลยค่ะ เค้าเป็นคนกลางก็น่าหนักใจอยู่ยิ่งตอยนี้มีเจ้าตัวเล็กเค้าก็ทั้งห่วงหวงลูกมาก แต่ก็ไม่รู้จะพูดไง มันพอจะมีวิธีรับมือกับความรู้สึกที่มีกับแม่ผัวแบบนี้ให้มันดีขึ้นได้บ้างไหมคะ ปล.เราพยายามลดความสะอาดของตัวเองลงแล้วพยายามมองข้ามไปและไม่เข้าไปยุ่งในส่วนของเค้าแล้ว ช่วงแรกสุขภาพจิตเราดีขึ้น แต่พอเรามีเจ้าตัวเล็กเค้าก็เป็นฝ่ายรุกเข้ามา และก็ยังคงเป็นแบบเดิมทำให้เราเคร่งเรื่องความสะอาดเข้าไปอีกเค้าชอบจับฝ่าเท้า(บ้านเป็นบ้านเปิดแม่ไม่ชอบใส่รองเท้าและครัวเหนียวมากๆ)แล้วก็มาทิ่มปากทิ่มแก้มลูกเรา จนตอนนี้ไม่กล้าวางเจ้าตัวเล็กเลยค่ะและเราต้องไปทำงานแล้วด้วยแต่เค้าอยากเลี้ยงหลานให้ซึ่งเรากับแฟนเรามีความเห็นตรงกันว่าไม่ไว้ใจ วางใจไม่ได้เลยค่ะ แบบนี้เราจะตัดปัญหายังไงให้ซอฟที่สุดค่ะ  (เราสามารถทำงานไปและเลี้ยงลูกไปได้) จริงๆลองพยายามเปิดใจลองให้เขาเลี้ยงดูมาประมาณ1อาทิตย์แล้วค่ะ แต่มันไม่ได้จริงๆ เราจะปฏิเสธเค้ายังไงดีค่ะว่าไม่ให้เลี้ยงแล้ว