สวัสดีค่ะ จากปัญหาของเราหลายๆกระทู้ที่ผ่านมา ตั้งแต่ขึ้นม.ปลายมา จนตอนนี้เราม.6แล้วมันทำให้เราสะสมความเครียดจนตอนนี้เรากลายเป็นโรคซึมเศร้าครึ่งปีแรกของม.5มันยังเป้นการเครียดกดดันในการใช่ชีวิตปกติซึ่งมาเริ่มออกอาการหนักๆตอนช่วงม.5เทอม2มันหนักขึ้นทุกๆอย่างทั้งร่างกายและจิตใจของเราจิตใจมันเริ่มอ่อนลงเรื่อยเหมือนหมดไฟจะสู้จนมันส่งผลมาถึงร่างกายที่เริ่มเศร้าแต่ไม่รู้สาเหตุหรือสาเหตุนั้นมันเป็นแค่เรื่องเล้กๆแต่มันทำให้เราเศร้ามากๆ มากกว่าคนทั่วไปที่เจอปัญหาหนักๆสมองเริ่มหาวิธีทำให้ตัวเองหายเครียดด้วยการทำร้ายตัวเองเพื่อที่จะให้สมองไปโฟกัสเรื่องความความเจ้บที่ร่างกายแทนการคิดมากในสมองแทนมันเริ่มหนักขึ้นจากที่แค่ต่อยกำแพงพอเจ้บๆไม่แตกไม่มีเลือด มันก็เริ่มเป็นกรีดแขน จนกินยามันหนักจึ้นมากตอนช่วงปิดเทอม ทวดที่เราอยู่ด้วยดันมาเสียตอนนั้นคืออาการหนักมากๆ ดาว์ทลงอย่างชัดเจนจนต้องเข้ารับการบำบัดอยู่เป็นเดือนๆ หลังจากนั้นก็ได้รับยามากิน มันทรมานตัวเองๆมากเวลาเจอเรื่องเครียดแล้วพยายามเอาเรื่องเครียดนั้นออกไปจากหัวมันยากมากๆสำหรับคนเป็นโรคซึมเศร้าจนต้องหาอย่างอื่นทำเช่นทำร้ายตัวเองเพื่อให้ไปโฟกัสความเจ้บแทนเพราะช่วงบำยัดจิตแพทย์บอกว่า สมองของคนเราสามารถโฟกัสได้เพียงเรื่องเดียวนั่นคือเราเลือกที่จะกรีดแขนให้เห้นเลือดย้อยลงบนทิชชู่ ต่อยกำแพงพร้อมมือเปียกๆจนมันเริ่มหนักขึ้นๆจนพยายามฆ่าตัวตายด้วยการกินยานอนหลับครั้งแรกที่กินน่าจะราวๆ25เม้ดตื่นมาเพลียมาก เบลอสุดๆเหมือนร่างหายจะวูบตลอดเวลา พอสายๆก็ดันหายปกติ เรางงกับร่างกายเรามากตอนนั้นเราตื่นไป รร ต่อนะพอเย้นกลับบ้านมาคิดว่าอาการเมื่อคืนมันคงแย่แล้วคืนนี้เลยจะทำมันอีกเพิ่มยามากกว่าเดิมครั้งนี้คือคิดว่าคงตายจิงๆเพราะร่างกายสื่อออกมาหลายอย่างมาก อยู่ดีๆก็เลือดกำเดาไหลเลือดออกปากทั้งๆที่ไม่ได้ปากแตกหรืออย่างไร ร้องไห้น้ำตาไหลก็สีออกแดงๆกล่ำๆเลยเขียนจดหมายวางไว้บนโต้ะทำงานพร้อมเลือดที่หยดลงบนนั้น พยายามทำสิ่งที่ชอบทักไปบอกรักทุกๆคนกินช้อกโกแลตอร่อยๆหวีผม แต่งหน้าสวยๆเก้บห้องให้เป็นระเบียบจากนั้นกินยาเข้าไป 40เกือบ50 เม้ดได้ กรอกเข้าปากเต้มที่ เลยนั่งทบทวนคิดกับตัวเองเหนื่อยแล้วแหละจะไปแล้วนะ สักครึ่งชม ร่างกายเริ่มชา มือสั่นนิดๆเลยเตรียมตัวกางมุ้งเข้านอน พยายามเปิดโทรศัพท์ฟังเพลงที่ชอบตาตอนนั้นคือเบลอมัวสุดๆมือก็เริ่มสั่นเยอะขึ้น อาการง่วงจะหลับเริ่มมาใจเริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยจนทรมานมากๆสั่นใจเต้นเเรงกระสับกระส่ายร่างกายไปหมดเลยฟังเพลงแล้วพยายามนอนนิ่งๆสึดท้ายก็หลับไปแล้วเชื่อตัวเองเลยจิงๆสะดุ้งตื่นมาตอนตี5.30เหมือนปกติ ร่างกายคือปกติทุกอย่างตาสว่างไม่เบลอยาเหมือนครั้งก่อน งงมากตอนนี้ แล้วก็หายไปจากการทำร้ายตัวเองสักอาทิต มันก็กลับมาอักเศร้าหนักมากไม่พูดไม่คุยคิดหนักวนๆเวียนๆในหัวหาสาเหตุหรือจุดเริ่มต้นของการเศร้าไม่ได้เราเคยกรีดแขนตรงข้อมือข้างขวาตรงเส้นเลือดเพราะตรงจุดนั้นเลือดจะออกเยอะจนทำให้ขาดเลือดแล้วตายได้ พอกรีดไปได้นิดนึงเลือดเริ่มไหลออก ดันมีคนมาหาที่บ้านเลยรีบไปล้างเช้ดให้แห้งเอาทิชชู่กดไว้ให้เลือดหยุดมันก็หยุด กรีดแขนตัวเองด้วยคัตเตอร์กลางห้องเรียนก็ทำมาแล้วตอนนั้นสมองคิดได้อย่างเดียวคืออยากตาย ตอนนี้กินยารักษาอาการซึมเศร้ามาเกือบจะ 3เดือนแล้วมีอาการหนักบ้างบ่อยๆ ช่วงนี้บ่อยเลย เมื่อไหร่จะหายสักทีนะ ก็ยังคิดอยู่เหมือนกันว่าหายจากโรคกับหายจากโลกอันไหนง่ายกว่ากัน😔
หายจากโรคกับหายจากโลกอันไหนง่ายกว่ากัน😔