สวัสดีคะ
เราเป็นเด็กอายุ15-16
เราทำร้ายร่างกายตัวเองตั้งแต่อายุ13 เราเป็นคนที่คิดมากคนอื่นพูดอะไรเราจะเก็บกลับมาคิดหนักมากจนตัวเองเครียดและทุกครั้งที่เครียดเราจะทำร้ายร่างกายตัวเองทุกครั้ง เราร้องไห้ทุกอาทิตย์อาทิตย์ละไม่ต่ำกว่า2-3วันเราเป็นคนที่อ่อนต่อคำพูดคนมาก
ครั้งแรกที่เราทำคือการกรีดแขน เรากรีดลึกมากจนทุกวันนี้ยังเป็นรอยที่แขนขวา เราโกหกแม่กับพยาบาลว่าถูกกระจกบาด และเราก็ทำต่อมาเรื่อย เรากรีดแขนไม่ต่ำกว่า10 เราเคยกินยาพาราหมดกระปุก2ครั้ง ครั้งแรกเราไม่เป็นอะไร ครั้งที่สองเราอาเจียนหนักมาก แต่ไม่เคยมีใครรู้เรื่องนี้เลยเพราะเราคิดว่าถ้าเราพูดไปผู้ใหญ่จะหาว่าเราคิดไปเองหมอเราก็ไม่ไปปรึกษา เราเคยจะฆ่าตัวตายด้วยการกินน้ำยาล้างห้องน้ำ แต่อาเรามาเคาะประตูจะเข้าห้องน้ำ แต่ทุกวันนี้เราจะไม่กรีดแขนหรือกินยา เพราะเรากลัวอาเราจะเห็นรอย เราเลือกที่จะต่อยตบตัวเองจนเป็นรอยช้ำเต็มตัว วันไหนที่เราไม่ เราเลยคิดว่าเราควรจะอยู่ไปทำไม จนทุกวันนี้เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง จนเราไม่รู้สึกว่าเรามีความสุขเลย เราพยายามเปลี่บนแปลงตัวเองจนเราไม่เคยรู้สึกถึงความสุขจริงๆ ตอนกลางวันเราจะยิ้มหัวเราะปกติ พอตกดึกเราจะมาแอบนั่งร้องไห้ในห้องน้ำ ที่นอน เราเลยไม่แน่ใจว่าเราเป็นโรคจิตหรือโรคซึมเศร้า?
เวลาเครียดหรือร้องไห้ชอบทำร้ายร่างกายตัวเองมีความเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าหรือโรคทางจิตค่ะ
เราเป็นเด็กอายุ15-16
เราทำร้ายร่างกายตัวเองตั้งแต่อายุ13 เราเป็นคนที่คิดมากคนอื่นพูดอะไรเราจะเก็บกลับมาคิดหนักมากจนตัวเองเครียดและทุกครั้งที่เครียดเราจะทำร้ายร่างกายตัวเองทุกครั้ง เราร้องไห้ทุกอาทิตย์อาทิตย์ละไม่ต่ำกว่า2-3วันเราเป็นคนที่อ่อนต่อคำพูดคนมาก
ครั้งแรกที่เราทำคือการกรีดแขน เรากรีดลึกมากจนทุกวันนี้ยังเป็นรอยที่แขนขวา เราโกหกแม่กับพยาบาลว่าถูกกระจกบาด และเราก็ทำต่อมาเรื่อย เรากรีดแขนไม่ต่ำกว่า10 เราเคยกินยาพาราหมดกระปุก2ครั้ง ครั้งแรกเราไม่เป็นอะไร ครั้งที่สองเราอาเจียนหนักมาก แต่ไม่เคยมีใครรู้เรื่องนี้เลยเพราะเราคิดว่าถ้าเราพูดไปผู้ใหญ่จะหาว่าเราคิดไปเองหมอเราก็ไม่ไปปรึกษา เราเคยจะฆ่าตัวตายด้วยการกินน้ำยาล้างห้องน้ำ แต่อาเรามาเคาะประตูจะเข้าห้องน้ำ แต่ทุกวันนี้เราจะไม่กรีดแขนหรือกินยา เพราะเรากลัวอาเราจะเห็นรอย เราเลือกที่จะต่อยตบตัวเองจนเป็นรอยช้ำเต็มตัว วันไหนที่เราไม่ เราเลยคิดว่าเราควรจะอยู่ไปทำไม จนทุกวันนี้เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง จนเราไม่รู้สึกว่าเรามีความสุขเลย เราพยายามเปลี่บนแปลงตัวเองจนเราไม่เคยรู้สึกถึงความสุขจริงๆ ตอนกลางวันเราจะยิ้มหัวเราะปกติ พอตกดึกเราจะมาแอบนั่งร้องไห้ในห้องน้ำ ที่นอน เราเลยไม่แน่ใจว่าเราเป็นโรคจิตหรือโรคซึมเศร้า?