พึ่งขึ้นปี1 มาเรียนในมหาวิทยาลัยต่างจังหวัดค่ะ (บ้านอยู่ในกรุงเทพ) แต่เป็นจังหวัดที่ใกล้ๆกัน ไม่ได้ใช้เวลาเดินทางมากนัก แต่ก็มีอาการ Homesick หนักคือ อยากร้องไห้ตลอดเวลา ตอนนี้มาอยู่หอได้เดือนแล้วค่ะ เห็นอะไรก็คิดถึงบ้าน แค่ไม้หนีบผ้าก็ยังคิดถึง อาลัยอาวรณ์มากๆ กลับบ้านก็ร้องไห้เพราะไม่อยากกลับมาหออีก ส่วนตัวเป็นคนติดบ้านและติดพ่อกับแม่มากๆ เพราะถ้าไม่ได้ไปเรียนก็อยู่ด้วยกัน24ชม.
พ่อกับแม่ทำอาชีพค้าขายเลยต้องช่วยตลอด ทำให้ตอนอยู่บ้านไม่มีเวลาว่างเท่าไหร่ พอมาอยู่หอ มันว่างมันเคว้ง เหมือนเรามาอยู่ผิดที่ผิดทาง คำปลอบใจและกำลังใจมากมายก็ยังไม่ทำให้ดีขึ้น อาจเป็นเพราะความคิดเราด้วย ควรทำยังไงดีคะ ไม่อยากโทรกลับบ้านเพราะร้องไห้ทุกครั้งจนคุณแม่เครียด แ
ล้วมีใครเคยเป็นhomesick หนักสุดแบบไหนกันบ้างคะ? แล้วทำยังไงกันเวลาเป็นหนัก?