เคยรั้งใครเพราะไม่อยากเสียเขาไปมั้ย ?

สวัสดีเพื่อนๆทุกคนในพันทิปค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ เรากับแฟนเพิ่งเลิกกันสักสัปดาห์นึงได้ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ ก่อนวันที่จะเลิกช่วงนั้นเรามีปัญหากันบ่อยเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ มันเกิดจากความน้อยใจของเราที่ไปว่าเขาไม่เหมือนเดิม (เป็นคนที่งี่เง่ากับความเหมือนเดิมปกติในทุกๆวันเขาจะถามว่าทำอะไร อยู่ไหน กินข้าวรึยัง คิดถึง รักนะ) และความที่เขาเหนื่อยกับไม่เข้าใจเรา เลยทำให้เขารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ บางทีไล่เราให้กลับไปหาคนเก่าบ้าง คนอื่นบ้าง ทั้งๆที่ใจเราไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ เพียงแค่อยากให้เขาถามคำเดิมๆ แบบที่เราเคยชิน แต่มันก็บานปลายจนเขาบอกเลิกเรา เหตุผลเพราะเขาเหนื่อย เขาไม่ไหวที่ต้องมาคอยตามใจคอยง้อ เพราะก่อนที่มีเราเขาบอกเขามีความสุขกว่านี้ ตอนนั้นเราสติแตกควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เราพยายามรั้งเขาไว้ทุกทาง เล่าเรื่องที่เราไปเที่ยวไปกินข้าวเรื่องที่ทำให้เรามีความสุข เรื่องเก่าๆที่เราผ่านปัญหาด้วยกันมา แต่เขาก็ปฏิเสธเราทุกทาง ร้องไห้หนักมากจนเราไม่รู้จะทำยังไงเลยชกตู้เย็นไปหลายครั้ง (ตู้เย็นบุบ) เขาเลยบอกให้เราหยุดทำแล้วปลอบเรา มีสติขึ้นมาได้นิดนึงเขาก็ใจอ่อนแล้วยอมอยู่ต่อ แต่ต่อจากนั้นทุกๆอย่างทั้งเราและเขาไม่มีความสุข เราฝืนที่จะพยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้น เขาฝืนที่ต้องอยู่ต่อเพราะเราขู่ทำร้ายตัวเอง ผ่านมาสักสองวันเริ่มดึงสติกลับมาได้แล้วเลยพูดกันว่าจะไปถอนเงินในบัญชีคู่ออก พอถอนเสร็จขึ้นรถกำลังจะกลับบ้านเรานั่งซึมจนเขาถามว่ามีอะไรจะพูด เราก็เลยขอหยุดทุกๆอย่างในวันนั้น เราจบกันด้วยดี เขาก็บอกว่าไม่ใช่เขาไม่เสียใจแต่เขาเห็นเราร้องไห้เขาเลยต้องเข้มแข็ง เรายังรักและเป็นห่วงกันและกันเหมือนเดิม จากนั้นเราก็พูดคุยกันปกติจนวันนึงเราแอบเข้าเฟสเขาเพราะเห็นสตอรี่เขาถ่ายเบียร์ลงเลยกะจะไปส่องว่าไปกินกับใคร ที่ไหน แต่เจอเซอร์ไพร์กว่านั้น เขาออกไปกินเบียร์เพราะเขาทะเลาะกับแฟนใหม่ เฮ่ยมันเร็วไปปะแต่เขาก็ไม่ผิดเพราะเราเลิกกันแล้ว แต่เรามันก็หึงไงเลยรอจนเช้าเราขับรถมอไซไปบ้านเขาเองเลย 15 กม. เพราะมีของเราที่อยู่กับเขาเลยอ้างว่าจะไปเอาของ พอไปถึงเราก็รอหน้าหมู่บ้านสักพักเขาก็ขับรถมา แล้วไลน์มาบอกให้เราขึ้นรถ เราขึ้นไปก็ถามหาของเลยเขาก็ยื่นให้ พร้อมกับถามว่าถ้าจะเอาทำไมไม่บอกจะได้เอาออกไปให้ เรานั่งเงียบจนความอึดอัดมันทำให้เราพูดว่า "มีคนใหม่หรอ" เขาก็ตอบว่าใช่ ตั้งแต่วันที่เลิกกันไป เราได้ยินแบบนั้นเราเจ็บมากพยายามกลั้นน้ำตาแล้วพูดขึ้นมาว่า ทำแบบนี้ได้ยังไงเรายังซื่อสัตย์กับเขามาตลอดถึงเลิกกันแล้วก็ยังไม่กล้ามีคนใหม่เพราะเรารักเขามาก ไม่อยากให้เขาเสียใจ แต่สิ่งที่เขาทำมันไม่ผิดก็จริง แต่เหมือนเขาไม่นึกถึงจิตใจเรา เขาก็บอกนะว่าให้เราพร้อมแล้วเขาจะบอกว่ามีคนใหม่แต่เราดันไปรู้ความจริงสะเอง เราก็เคลียร์กันอยู่นานมากจนเราร้องไห้แล้ววูบไป เขาก็ขับรถไปซื้อยาดมมาให้ซื้อข้าวซื้อนมมาให้กินดูแลจนเราใจอ่อนไม่กล้าตัดเขาออกจากชีวิต เขาเลยพูดมาว่า ให้เราสองคนเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย? (คุยกันเป็นห่วงกันยิ้มหัวเราะด้วยกันเหมือนเดิมแค่ยังไม่ได้กลับมาคบกัน) เขาเข้ามากอดเรา เราเลยลูบหลังเขาแล้วบอกเขาไปว่า ความเหมือนเดิมมีแค่เรากับเขาไม่มีคนอื่น วันต่อมาเขาไปบอกเลิกแฟนใหม่เขาเพื่อเรา แล้วเพื่อนเขาก็ทักไปคุยกันว่าเคลียร์ยัง เลิกขาดกับเรามั้ย เจาตอบเพื่อนไปว่าเขาตัดเราไม่ขาด เขารักเรามากจริงๆ เรารู้แบบนั้นก็เลยขอโทษและขอบคุณเขา เราก็เลยขอโอกาสเปลี่ยนแปลงตัวเองในสิ่งที่เราทำแย่ๆกับเขา เขาก็ไม่ว่าอะไรเพียงแค่บอกยังไม่พร้อมที่จะกลับไปคบ ถ้าพร้อมแล้วเขาจะกลับมา ทุกๆวันนี้เราพยายามทำทุกอย่างให้เขาพอใจ มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน แต่บางทีเราก็ไม่เข้าใจเขาเหมือนวันนี้เราเลิกเรียนเร็วเลยกะจะไปห้างหาของกินกัน พอหมดเวลาปุ้บเขาก็ทักมาว่าเขารออยู่ห้างนะ เราก็เลยบ่นตามสไตส์เราว่า โอเคแต่ทำไมไปไกลจัง แค่คำนี้เขาโกรธเรามาก งั้นก็ไม่ต้องมาจะกลับละ เราก็เลยว่าเราพูดเล่นตั้งใจจะไปอยู่แล้ว เขาก็ประชดอีกจนเราคิดว่าแค่นี้ต้องอารมณ์เสียขนาดนั้นเลยหรอ ทีแรกกะจะไม่ไปแล้วแต่ใจก็รู้ว่ายังไงเขาก็ยังรออยู่เลยตัดสินใจรีบไป ถึงไปแล้วเขากลับก็ไม่เป็นไรซื้อแค่ครีมแล้วกลับ แต่พอไปถึงเขาก็ยังอยู่ห้างแต่เขานั่งรอในรถ เราก็เลยว่าเอ่อนี่เราอยู่ตรงนี้นะจะมาหามั้ยละเจาก็ยอมมาหาเรา ซื้อของเสร็จก็พากันไปกินข้าว กินข้าวเสร็จเราเลยเดินไปเป็นเพื่อนเขาเอารถอยู่ชั้น2แล้วเขาค่อยมาส่งเราเอารถอยู่ชั้น1 เหตุการณ์หลายๆอย่างที่เล่ามาจนถึงตอนนี้ เราก็ใจร้ายกับเขา เขาก็ใจร้ายกับเรา เราไม่มีความสุขเลยจะมีแค่เพียงตอนกินข้าวกับครอบครัวแค่นั้น จนเราคิดได้ว่า เราควรจะปล่อยให้เราและเขาเป็นอิสระต่อกันดีมั้ย ถ้าหากจะคู่กันจริงๆก็คงจะกลับมาหากันอีกครั้ง ให้เราและเขามีความสุขในแบบที่ควรจะเป็น คอยซัพพอตกันรักษาระยะห่างใหม่ให้ไม่อึดอัด เป็นห่วงและรักเขาเหมือนเดิม  ให้เขาทำหน้าที่เขา เราก็ทำหน้าที่ของเรา แบบนี่อาจมีความสุขกว่าตอนนี้ก็ได้
ปล.1 เรายอมรับว่ารักเขาเกินกว่าตัวเองและไม่มีสติในความรัก
ปล.2เงินทีเก็บออมและใช้จ่ายทุกอย่างเราต่างคนต่างทำงานหาเงินเอง
ถ้าหากอ่านแล้วมีคำแนะนำหรือตักเตือนก็ขอขอบคุณและยินดีที่จะรับฟังมาล่วงหน้านะคะ 
#ขอบคุณค่ะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ที่เล่ามาคล้ายกับชีวิตเราที่เคยเจอมา ตอนเลิกกันแรกๆ ทำใจไม่ได้ ทำทุกอย่างเพื่อให้เค้ากลับมา จนถึงจุดนึงที่ยอมให้เค้าไปมีความสุขในแบบที่เค้าอยากมี ส่วนเราก็คอยซัพพอตเค้าช่วงแรกๆ พอความรักเค้าเริ่มลงตัว ความรักเราลงตัว ต่างฝ่ายก็เหลือแค่ความผูกพันที่เคยมีให้กัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่