Domestic na kanojo มังงะตอนที่ 237 (สปอยเต็มเรื่อง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 237 At least by his side (อย่างน้อยก็ได้อยู่เคียงข้างเขา)
เริ่มเรื่องที่ร้านกาแฟนัตสึโอะกำลังคุยอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง
ทัตสึทายะ : ว้าว คุณไปเที่ยวกับคนในชมรม มันเยี่ยมมาก นี่สินะพลังหนุ่ม แค่ได้ยินเรื่องนี้ก็ทำให้คนแก่อย่างฉันอยกาย้อนกลับไปในสมัยเรียนเลยล่ะ
นัตสึโอะ : มีปาร์ตี้แต่งตัวเป็นสัตว์ที่มหาลัย คุณทัตสึทายะ
ทัตสึทายะ : ฉันคิดว่าถ้าฉันกลับไปที่นั้นในวันนั้น
นัตสึโอะ : มันคือความมั่นใจของคุณเหรอ ฉันรู้ว่าคุณมาพบฉันและทั้งหมด แต่ ... ฉันไม่มีข่าวดีสำหรับคุณ(คนนี้หรือป่าวที่เป็น บก.ของสำนักพิมพ์ จำไม่ได้จริงๆ)
ทัตสึทายะ : ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันมาเพื่อคุยด้วยเท่านั้น ฉันแค่อยากจะทำทุกอย่างในช่วงพักนี้ และเพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือ ถ้าไม่มีคุณอยู่ด้วย ที่นี้ก็มีแต่คนโง่ๆ
นัตสึโอะ : อาจารย์เขาช่วยฉันได้มากจริงๆ จริงๆเรายังได้ไปทัศนศึกษาสำหรับหนังสือเล่มใหม่ของเขาเมื่อไม่นานมานี้ พวกเราไปปีนเขากันด้วย
ทัตสึทายะ : เขาบอกฉันว่าจะไปปีนเขากับนักเรียนของเขา
นัตสึโอะ : โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว
ทัตสึทายะ : ฉันคิดว่าเขา ... เห็นคุณเหมือนเป็นลูกชาย
ตัดมาที่ตึกแห่งหนึ่ง
อุราชิบาระ : ทาจิบานะซัง ถ้าคุณทำหน้าบึ้งแบบนั้น เดี๋ยวหน้าก็ย่นหนดหรอก เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณเป็นอะไร คุณมีเรื่องอะไรที่ต้องคิดมากหรือป่าว?
ฮินะ : มีบางอย่าง ... ฉันต้องถามน้องชายของฉัน แต่ฉันไม่สามารถทำได้
อุราชิบาระ :โอ้ เขาก็โตแล้ว และอยากใช้ชีวิตของตัวเองหรา?
ฮินะ : ฉันคิดว่าเขาอาจมีแฟน ... ฉันเป็นห่วงเกี่ยวกับเรื่องนี้มาตั้งแต่สัปดาห์ทอง(สัปดาห์ที่ไปเข้าค่าย) แต่ฉันไม่รู้ฉันไม่ต้องการ (PRY อันนี้ไม่รู้นะคืออะไร เหมือนฮินะพูดไม่จบประโยคอ่ะ)
อุราชิบาระ: ฉันเข้าใจแล้ว ทำไมไม่ลองหลอกถามความจริงจากเขาล่ะ
ฮินะ : หลอก ?
อุราชิบาระ : หลอกเขา ? คุณไม่ต้องถามอะไรเลยเลยเพียงแค่มองเขาในสายตาและทำสิ่งนี้ .. มีเรื่องอะไรที่บอกฉันไม่ได้หรือป่าว บอกฉันได้นะ(เพื่อนฮินะ ฉลากจริงๆ) และจากนั้น.. เขาจะคิดว่าหมายถึงเรื่องอะไรและเขาจะสารภาพด้วยตัวเอง
ฮินะ : ฉินะทำหน้าดีใจมากและตายังเปร่งประกาย นี่เป็นแผนการเปิดเผย อุราชิบาระซัง
ตัดฉากกลับมาที่บ้าน
ฮินะ : เฮ้ นัตสึโอะคุง เธอกำลังเก็บอะไรไว้เป็นความลับจากฉันหรือป่าว โดยเฉพาะ สิ่งที่เกิดขึ้นในการเดินทางในค่ายฝึกของคุณ ?
นัตสึโอะ : หน้าแดงนิดๆ พี่รู้ได้ยังไง ฉันประทับใจพี่ฮินะจัง ? ฉันรู้สึกเหมือน ... ฉันก้าวเข้าสู่โลกใหม่ครั้งแรก
ฮินะ : ทำหน้างงๆ พร้อมกับร้นรนมากๆ โลกใหม่??
ฮินะจินตนาการว่ามิยาบิและนัตสึโอะมีอะไรกัน แล้วในจินตนาการ มิยาบิพูดว่า ฉันรู้สึกถึงสิ่งที่ฉันไม่เคยรู้สึกมาก่อน ฉันซึมซับมันตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น
ฮินะ : คิดในใจว่า สิ่งที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน? ที่เข้าสนใจมากๆ
นัตสึโอะ : ทำไม ฉันจะแสดงให้คุณดูเอง ?
ฮินะ : ฮินะทำหน้าตกใจมากๆ คุณจะทำที่นี่ตอนนี้หรือป่าว ?
นัตสึโอะ : ใช่ ฉันหมายถึงฉันประหม่าเล็กน้อย แต่ ....
ฮินะหน้าแดงจัดๆแล้วตัวสั่นมากๆ เพราะคิดว่า นัตสึโอะจะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ(ฮินะนี่จริงๆเลย คิดว่านัตสึโอะมีอะไรกับมิยาบิ แล้วจะมาแสดงหรือมีอะไรกับเธออีก)
นัตสึโอะ : ฟังนะเกรซ มดามซ่อนอะไรไว้อยู่ บางคนใกล้ชิดกับเธออย่างที่คุณต้องสังเกตุบางสิ่งบอกฉันว่าเธอเป็นใครจริงๆ!
ฮินะ :ฮินะยังไม่หยุดสั่น ใครคือเกรซ
นัตสึโอะ : นั่นคือชื่อของนักแสดงนำหญิง? นี่คือเส้นทางบทบาทที่ฉันเล่นในทริปของฉัน! ฉันทำได้ดีเล็กน้อยในการแสดง มีอะไรหรือป่าว พี่ฮินะ
ฮินะ : การแสดงใช่ไหม ? (ผิดหวังที่ไม่ใช่เรื่องอย่างว่าสินะ) โอ้ พระเจ้า หัวใจของฉันเต้นแรงมากๆ
นัตสึโอะ : ฉันแสดงได้ดีใช่ไหม ?
ตัดมาที่ฉากร้านของมาสเตอร์
ฮินะ : นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นฉันรู้ว่าเขาดูเหมือนจะแตกต่างกัน แต่ดูเหมือนว่ามันคือทั้งหมดที่มันเป็น นั่นเป็นคืนแรกที่ฉันนอนหลับสนิทตลอดทั้งคืน
มาสเตอร์ : ฟังดูเหมือนผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นห่วงคนของเธอที่จะนอกใจเธอ!
ฮินะ : นั่นไม่ใช่ทั้งหมด ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าพี่สาวที่รักเขา!
มาสเตอร์ : แน่ใจนะ คุณรู้ใช่ไหมว่าวันนี้นัตสึโอะจังอายุครบ20ปี อย่าทำแบบนั้นเพราะฉันเป็นห่วง
ฮินะ : ฉันไม่ทำหรอก ฉันทำได้แค่มองดูเขามีความสุข ใช่ไหม ?
มิซากิ : ใช่
แล้วฮินะก็กลับ
มิซากิ : บอส สำหรับฮินะซังเขามีแต่นัตสึโอะทั้งหัวใจ เธอต้องมีความรู้สึกดีๆกับเขาใช่ไหม ?
มาสเตอร์ : เธอสังเกตุเห็นสินะ
มิซากิ : ฉันเคยคิดว่าพวกเขาเป็นเพียงครอบครัวที่ใกล้ชิดกันจริงๆ แต่.....
มาสเตอร์ : มันมีความซับซ้อนระหว่างสองคนพวกเขาเป็นพี่น้องกัน .... อดีตนักเรียนและอาจารย์ ... และคนรักเก่า มันเป็นอย่างนั้นเธอพยายามอย่างหนักที่จะลืมเขา .... แต่ในที่สุดมันก็ไม่ดีขึ้น เมื่อเธอยืนยันว่าเธอไม่มีอะไรมากไปกว่าพี่สาวของเขา เธอแค่พยายามโน้มน้าวให้ตัวเองไม่ให้นึกถึงความรู้สึกที่แท้จริงของเธอในฐานะพี่สาวของเขา เธอไม่สามารถตัดสินใจหรือปฏิเสธได้ และอย่างน้อยเธอก็สามารถอยู่ข้าง ๆ เขาได้
ฮินะ : ใช่แล้ว 20กรกฎาคม เป็นวันเกิดของนัตสึโอะคุง เขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ... เขาเป็นนักเรียนมัธยมปลายตอนที่ฉันเจอเขาครั้งแรก ผมผ่านมา 16 17 18 5 ปี เวลาผ่านไปเร็วจัง ฮินะยืนเหม่ออยู้สักพัก ก่อนของพรให้นัตสึโอะมีความสุข ฉันจะรออย่างอดทน ... เพื่ออนาคตที่มีความสุขของเขา ...
เช้าวันรุ่งขึ้นที่มหาวิทยาลัย นัตสึโอะกำลังฝึกบทละคร และกลับบ้านกลับฮินะ แล้วไปเยี่ยมอาจารย์ แล้วก็ฝึกบทละครต่อ
ฮินะ : นัตสึโอะคุง สัขสันต์วันเกิด
นัตสึโอะ : ขอบคุณ
ฮินะ : นี่มันช่างน่าอายนิดหน่อย .. คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่วันเกิดอายุ 20ปี คุณสมควรได้รับการเฉลิมฉลองครั้งใหญ่! เราจะไปปาร์ตี้กับแม่และพ่อในวันอาทิตย์! ก่อนอื่นมารับแชมเปญกันหน่อย(จะมอมเหล้านัตสึโอะหรา 555) ตอนนี้เธอก็โตแล้ว ฉันมีบางอย่างจะให้ นี่คือของขวัญของคุณ
นัตสึโอะ : ว้าว เนคไทค
ฮินะ : ฉันใช้เวลานานในการช็อปปิ้งที่ต้องกังวล! ไม่ว่าคุณจะทำอะไรลงไป ... คุณอาจจะมีเหตุการณ์ทางการมากมายในอนาคตของคุณ ดังนั้นฉันจึงเลือกสีน้ำเงินแบบทหารเรือ! คุณสามารถสวมใส่ได้ทุกที่!
นัตสึโอะ : ขอบคุณพี่ฮินะจริงๆ จะดีไหมถ้าฉันจะไปลองกับเสื้อ นัตสึโอะจึงไปใส่เสื้อ แต่ว่าเขากลับผูกเนคไทคไม่เป็น
ฮินะ :มานี่สิ ฉันจะผูกให้ ฮินะผูกเนคไทคให้นัตสึโอะ ทั้งคู่หน้าแดงนิดๆ ขอบคุณพระเจ้า ที่ฉันได้ศึกษาวิธีผูกมาก่อน เสร็จแล้ว
นัตสึโอะ : ขอบคุณ
ฮินะ ว้าว มันเหมาะกับคุณจริงๆ
นัตสึโอะ : จริงหรา มันออกแบบมาได้ดีมากๆ ฉันเคยใส่ครั้งเดียวในเหตุการณ์นั้นเมื่อแันเรียนมัธยมครั้งแรก
ฮินะ ฉันแน่ใจว่าฉันไม่เคยเห็นคุณใส่เนคไทในโรงเรียน
นัตสึโอะ : ฟูมิยะบอกฉันว่ากฎของโรงเรียนนั้นไม่เข้มงวดดังนั้นฉันควรใส่มันหรือไม่ใส่ก็ได้
ฮินะ : ฟูมิยะคุง
นัตสึโอะ : i'd been typecast as a longer back in middle school...(อ่านไม่ออกอ่ะ ไม่รู้ว่าคำว่า typecast อ่านว่าอะไร ) ดั้งนั้นเขาเลยให้ฉันเปิดตัวในโรงเรียนมัธยม
ฮินะ :ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ทำไมคุณไม่บอกฉันเหรอ?!
นัตสึโอะ : ฉันหมายถึงตอนนั้น ฉันต้องการให้ครูของฉัน คิดว่าฉันเทห์
ฮินะ : นัตสึโอะคุง
ทันในนั้นโทรศัพท์ของนัตสึโอะก็ดังขึ้น
นัตสึโอะ : ใครโทรมากันนะ คนที่โทรมาคือ รุย ทาจิบานะ นั้นเอง
>>>>>>จบตอน<<<<<<
เนื้อหาเสริมท้ายตอน
- ในขณะที่ความรักครั้งแรกกำลังสั่นไหว ความรักครั้งล่าสุดก็ปรากฏตัวขึ้น
ปล.ดูเหมือนสปอยในวันจันทร์ผมจะอ่านผิดไป ขอโทษด้วยจริงๆครับ
ปล.ฮินะก็ยังเป็นฮินะ ยังรักนัตสึโอะอยู่ ทำให้นัตสึโอะเคล้มและนึกถึงอดีตได้และกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มเลย แต่รุยดันโทรมาก่อนซะนี่ ถ้ารุยไม่โทรมาผมว่า นัตสึโอะกับฮินะได้จูบกันแน่ๆ
ปล.รุยโทรมาช่วงวันเกิดก็พอเข้าใจได้ว่าโทรมาอวยพรวันเกิดแน่นอน แต่ถ้าโทรมาเพราะเรื่องอื่นผมว่ามันทำร้ายจิตใจนัตสึโอะมากเกินไป
ปล. ปกติจะทำตัวหนาในบทพูดสำคัญๆในเรื่อง แต่วันนี้ไม่ว่างจริงๆ ขอโทษด้วยครับ เจอกันสปอบแบบย่อๆในวันจันทร์หน้าครับ
Domestic na kanojo มังงะตอนที่ 237 (สปอยเต็มเรื่อง)