คือจริงๆแล้วไร่บริเวณนั้นทั้งหมดจะชื่อญาติโกโหติกา แต่จะปลูกกันอยู่สิ่งเดียว คือมันสำปะหลัง (อ.เทพสถิต จ.ชัยภูมิ) ซึ่งคล้ายกับเกษตรกรคนโคราชส่วนใหญ๋

ด้วยความที่ว่าใกล้แหล่งท่องเที่ยง โดนเฉพาะนี้คือดอกกระเจียวจะบาน คนจะเยอะโดนเฉพาะวันหยุด(วันอาฬสาหบูชาเข้าพรรษาเนี่ยละ รถอย่างติด) แต่ป้าๆอาๆลุงๆน้าๆ อยู่ห่างจากจุดนั้นประมาณห้ากิโลก็จะเงียบๆหน่อย มีแต่มันสำประลัง เราก็คุยกันว่าไม่คิดจะลองปลูกอย่างอื่นบ้างเหรอ
พ่อผมเลยบอกว่างั้นปลูกไผ่กิมซุงกันเลี้ยงง่าย
 เอาไปลง 200+ ต้นนิดๆ สามปีก็ได้กินละ 
ก็เลยให้อาที่ฝากดูแลนั่นละขายได้เลย แบ่งญาติจะตัดไปกินก็ได้ อย่าทะเลาะกันนะ (คือแอบตัดเยอะๆไปขายเองไรงี้)

กลับมาเข้าเรื่องยายผมด้วยความเป็นแม่ค้า
บอกต้องได้นะปีนี้
ก็เลยได้มาสามกระสอบให้น้าสาวที่ลำลูกกาเผื่อทำกับข้าวขายหรืออะไรก็แล้วแต่สองกระสอบ
เราทำเองกระสอบนึงได้ผลดังนี้

แกงหน่อไม้ไส่น้ำใบย่านาง เห็ด ไม่ได้ใส่เนื้อสัตว์จ้า กลัวพี่สะใภ้ทานไม่ทาน(คือคุณแม่ลูกอ่อนทานอะไรไม่ได้เยอะมากกลัวมีผลต่อน้ำนม ไปกระทบลูกอีกที)


อันนี้หน่อไม้ต้มไว้ก่อนกันมันเหลือง(ยายผมบอก)

พออีกวันก็มาทำต้มจืดหน่อไม้สดแบบใส่กระดูกหมูกับหมูสามชั้น ฟินเว่อร์ กับหน่อไม้สดกรอบๆหวานๆ

เลยบอกงั้นขออีกเมนูทำผัดพริกแกงใส่หอยแมลงภู่นะ แม่บอกช้าไปแล้ว นอกจากจะแจกเพื่อนบ้านไปเพียบ กับคุณยายทำหน่อไม้ดองไปสี่หน่อใหญ่
อดเบยยยยชั้นไม่เป็นไร๊หน่อไม้ดองก็ผัดกินได้เนาะ
แค่นี้ละจ้า มาเล่าสู่กันฟัง ภาพไม่ได้รีไซส์ขออภัยด้วยเด้อ