มีโอกาสได้ลองฟังธรรมะ-เมตตาของท่าน รู้สึกเข้าใจง่ายดี จากว่าจะลองฟัง ไปๆ มาๆ ฟังจนจบ 

จึงแกะคำของท่านมาเป็นตัวหนังสือ ไว้อ่าน “เพราะส่วนตัว อาจเป็นคนสมาธิสั้น ฟังไปคิดเรื่องอื่นไป แต่ถ้าอ่านเฉันจะตั้งใจอยู่แต่กับตัวหนังสือนั้นมากกว่า”

จึง ขออนุญาติใช้พื้นที่นี้ เผื่อมีใครรักการอ่านเช่นเดียวกันกับ”ฉัน”

ดังนี้

ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมน้อมกราบไหว้วันทาคุณพระพุทธเจ้าคุณพระธรรมคุณพระสงฆ์ 

พระพุทธเจ้าทั้ง5 พระองค์พระโพธสัตย์ทุกๆพระองค์ขอน้อมกราบไว้บูชาคุณบิดามารดาครูบาอาจารย์คุณดินคุณน้ำคุณไฟคุณลมคุณอากาศธาตุคุณทานคุณศีลคุณภาวนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายขอน้อมกราบไหว้ด้วยเศียรเกล้า

ธรรมเมตตาจากครูบาบุญชุ่ม 

สัตว์โลกทั้งหลายสัตว์ร่วมโลกทั้งหลายเป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตายเหมือนกันทั้งหมดทั้งสิ้นพึงมีจิตเมตตากรุณาซึ่งกันและกันพึงมีจิตสงสารเอ็นดูเกื้อกูลเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน 

พระพุทธศาสนาของพระพุทธองค์ล่วงแล้วไปได้2562  พรรษาแล้วธรรมะยังเหมือนเดิมยังทันสมัยอยู่ตลอดไม่เคยล่าสมัยถ้าเราปฏิบัติตามย่อมสำเร็จผลทั้งโลกียสัมบัติโลกุตตาละสมบัติ

บุคคลใดเห็นธรรมบุคคลนั่นเห็นพระพุทธเจ้าบุคคลใดไม่เห็นธรรมบุคคลนั้นไม่เห็นพระพุทธเจ้าบุคคลใดปฏิบัติตามธรรมบุคคลนั้นปฏิบัติตามพระพุทธเจ้าฉะนั้นเราทั้งหลายเป็นพุทธบริษัท*พุทธบริษัทคือหมู่ชนที่นับถือพระพุทธศาสนา

ชาวไทยมีบุญกุศลอย่างยิ่งที่ได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาเราจะเกิดมาเป็นมนุษย์ก็ยากเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วจะมีตาดีหูดีตาไม่บอดหูไม่หนวกไม่เป็นใบ้บ้าวิกลจริตผิดธรรมดาก็ไม่ได้ง่าย 

บางทีเราไปเกิดที่พ่อไม่ดีแม่ไม่ดีเป็นคนมิจฉาทิฐิ*มิจฉาทิฏฐิประกอบขึ้นด้วยอกุศลในตัณหาราคะความยึดมั่นที่ไม่ใช่หนทางแห่งความสุขมีความเห็นผิดเราก็เสียชาติเกิดแล้ว

เกิดมาเป็นมนุษย์ตัวเป็นมนุษย์แต่ใจเป็นสัตว์ตัวเป็นมนุษย์แต่ใจเป็นเดรัจฉานอันนี้ก็เสียชาติเกิดดังนั้นเราท่านทั้งหลายมีบุญอย่างยิ่งที่ไปด้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะประเทศไทยเรานี้แระกาศเป็นทางการมาตั้งแต่บูรพมหากษัตริย์ตั้งแต่ต้นสืบมาหลายพันปีแล้ว 

พระพุทธศาสนาคือศาสนาประจำชาติไทยจำไว้ให้ดีทุกศาสนาดีหมดแต่ทุกศาสนาต้องกลมเกลียวกันสอนคนเป็นคนดีหมดแต่คนเราไม่ปฏิบัติตามศาสนาเอาศาสนามาทะเลาะกันก็เลยวุ่นวายไม่ว่างไม่สงบไม่เย็นไม่เห็นธรรมไม่เห็นสัจธรรม*ความจริงแท้, ธรรมที่จริงแท้.

 

ความจริงในโลกนี้ที่จริงสัจธรรมนั้นเป็นธรรมชาติทุกสิ่งเหมือนในลัทธิเต๋านั่นหยินหยางอันนี้ก็เป็นธรรมชาติธรรมชาติทุกสิ่งสอนเราสัจธรรมสามารถเข้าได้สอนเป็นคนดีหมดไม่ว่าศาสนาใดแต่คนเราไม่ปฏิบัติตามเจ้าของศาสนา

แต่มีข้อแม้ในพระพุทธศาสนาสอนให้คนถึงนิพพานเมื่อพระพุทธองค์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่มาตรัสรู้เราก็ไม่สามารถจะเห็นทางนิพพานได้โลกนี้มืดมีอวิชาตัณหาอุปปาทานอันเป็นต้นเหตุ

ดังนั้นเราท่านทั้งหลายอย่าประมาทในชีวิตของเราชีวิตเราน้อยนักสั้นนักอีกไม่นานทุกคนที่อยู่ในโลกนี้ต้องตายทุกคนไม่มีใครไม่เว้นใครสักคนจะตายก่อนหรือตายหลังทุกคนเกิดมาในโลกนี้มีวันเกิดก็ต้องมีวันตายเหมือนตะวันขึ้นก็มีตะวันตกฉนั้นชีวิตของเรานี้ไม่นาน 

สมัยพระสมณะโคดมพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันนี้อายุของมนุษย์ของเราเป็นกัปที่มีอายุเพียง100 ปี*กัปหรือกัปปะในภาษามคธหรือกัลป์ในภาษาสันสกฤตเพราะคำนี้แปลอย่างหนึ่งว่ากำหนดหรือสมควรดังนั้นในความหมายนี้กัปหรือกัลป์คือกำหนดอายุของโลกแต่ตอนนี้100 ปีลด1 ปี  100 ปีลด1 ปีปัจจุบันลดเหลือแค่75 หรือ65 ปีเท่านั้นนอกนั้นสุดแล้วแต่บุญอายุยืนยาวไปอีกก็แล้วแต่บุญ

 

อีกหน่อยอายุของคนจะลดลงไปเรื่อยๆจนถึงแค่10 ปีเท่านั้นเองเพราะทุกวันนี้โลกเต็มไปด้วยโลภเต็มไปด้วยความโกรธเต็มไปด้วยความหลงเต็มไปด้วยอวิชาตัณหาอุปปาทานเต็มไปด้วนบาปมนุษย์ทำลายธรรมชาติธรรมชาติก็ทำลายมนุษย์โลกร้อนประกาสโลกร้อนแต่เรากลับทำให้โลกร้อนขึ้นเรื่อยๆเลยเกิดอาเพศเดือดร้อนตามพุทธะทำนาย*อาเพศหมายถึง[เพด] น. เหตุที่เกิดขึ้นอย่างผิดปรกติวิสัยถือว่าเป็นลางไม่ดี

พุทธะทำนายหากพุทธศาสนาครึ่งเหลือไปแล้วสิ่งที่จะดีก็ดีที่สุดสิ่งที่จะชั่วร้ายก็ร้ายที่สุดคนนอกศาสนาก็จะรบรากันหมดล้มตายกันหมดเหลืออีกไม่มากแล้วก็จะเกิดเป็นยุคพระศรีอริยตรัยถ้าคนที่เหลือนั้นมาสร้างคุณงามความดีมาสร้างกุศลกรรมบท10 ประการ*กรรมบท10 กรรม10 อย่างที่ละเอียดกว่าศีลโดยแบ่งเป็นกายกรรม3 วจีกรรม4 มโนกรรม3 ทั้งกายวาจาใจนั่นเองศีล5 นั้นไม่ได้หมายความว่าจะรอดจากนรกชัวร์ๆแต่กรรมบถ10 นี้ต่างหากที่จะรอดจากนรกอายุก็จะยืนขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงแสนปีถึงอสงไขยปี*หมายถึงนับไม่ถ้วนแล้วลดเมื่อใดอายุมนุษย์ถึงแสนปีเมื่อใดเมื่อนั่นพระศรีอริยเมตตรัยจะปรากฎแล้วยุคพระศรีอริยเมตตรัยอายุจะยืนแสนปีอายุของพระอริยะเมตตรัยนั้นจะยืนยาวแปดหมื่นปีแล้วก็จะเสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน 

เสด็จดับขันธ์ปรินิพพานแล้วไม่ตั้งพระพุทธศาสนาไว้แม้แต่วันเดียว

ท่านทั้งหลายลองคิดดูสิ?

ถ้าไม่ตั้งศาสนาโลกนี้จะมืดไปถึงขนาดไหนไม่ตั้งศาสนาไว้อย่างกับพระมหาสมณะโคดมปัจจุบันของเรานี้พระพุทธองค์เสด็จดับขันธ์ปรินิพพานยังตั้งศาสนาไว้5,000 ปีตอนนี้เหลือครึ่งแล้วศาสนาจะสิ้นแล้วจะหมดแล้วไม่มีอีกแล้วรีบต้องรีบถ่อรีบพายตะวันจะสายสายบัวจะเน่ารีบถ่อรีบพายรีบสร้างคุณงามความดีรีบหาทางนิพพานในศาสนาพระสรณะโคดม 

ฉนั้นพระโพธิสัตย์นั้นมีมากอย่างยิ่งในโลกนี้ทุกคนเป็นพระโพธิสัตย์ทั้งหญิงทั้งชายอย่าประมาทชีวิตตัวเองอย่าประมาทตัวเองบุญกุศลบารมีเราสร้างสมมาเต็มเปี่ยมทุกคนแล้วถึงแม้ไม่เต็มเปี่ยมก็ยังสั่งสมบารมีอยู่ถ้าบารมีเราเต็มเมื่อไหร่เราก็จะถึงพระนิพพานเมื่อนั้นเราพ้นจากโลกียะเข้าสู่โลกกุตะระคือพ้นจากโลกพ้นจากการเกิดการแก่การเจ็บการตาย 

เราท่านทั้งหลายจึงอย่าประมาทในชีวิตดูปัจจุบันดีกว่าปัจุบันเราดีหรือยังเราเป็นคนดีหรือยังเราพร้อมที่จะเดินตามพระพุทธเจ้าหรือยังกายเราบริสุทธิ์หรือยังวาจาเราบริสุทธิ์หรือยังใจเราบริสุทธิ์หรือยังเราเต็มใจไปตามพระพุทธเจ้ามั้ยหรือเราหลอกลวงพระพุทธเจ้าเราหลอกลวงตัวเองหรือเปล่าทุกวันนี้ตัวเองก็อย่าหลอกลวงพ่อแม่ก็อย่าหลอกลวงอย่าหลอกลวงพระพุทธเจ้า

 

“พุทธังสะระณังคัจฉามิ“

ขอพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งน่ะเราว่าแต่ปากไม่เอาพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งจริงว่าแต่ปากตามจารีตประเพณีเท่านั้น

“ธรรมมังสะระณังคัจฉามิ“ 

“สังฆังสะระณังคัจฉามิ”

เราถึงหรือยังพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์มีในใจเราหรือยังหลับตาดูลึกๆถ้ามันมีก็ให้มีในใจอย่าว่าแต่ปากเป็นชาวพุทธแต่ในทะเบียนเป็นชาวพุทธแต่ในชื่อเสียงเท่านั้นรู้แต่เปลือกไม่เอาแก่นแท้แห่งพุทธะเราก็เกิดมาเสียชาติเกิดฉนั้นแก่นแท้ของพุทธมีในใจของเราไม่จำเป็นต้องไปแสวงหาวัตถุสิ่งอื่นวัตถุนิยมสิ่งอื่นมาห้อยมาแขวนอันนั้นเป็นเครื่องระลึกนิดๆหน่อยๆเท่านั้นสุดท้ายเราตายไปเราอะไรไปไม่ได้จะเอาอะไรตามเราไปไม่มีอะไรตามสักอย่างเราเกิดมาก็มีแต่มือเปล่าเกิดมาแล้วสะสมอันนั้นก็ของกูอันนี้ก็ของกูทุกสิ่งทุกอย่างเป็นของกูหมดพอตายแล้วแผ่นดินน่ะเป็นเจ้าของของเราเราตายละเข้าแผ่นดินคืนแผ่นดินคืนเข้าธรรมชาติทุกสิ่งทุกอย่าง 

เราเกิดจากธรรมชาติผลสุดท้ายเราตายก็ต้องคืนแก่ธรรมชาติดินก็ต้องคืนส่งให้ดินน้ำก็คืนส่งให้น้ำไม่ใช่ของเราถ่ายเทออกทุกวันๆก็ไม่ใช่ของเราลมก็ไม่ใช่ของเราไฟก็ไม่ใช่ของเราต้องคืนทุกสิ่งทุกอย่าง

ฉะนั้นน้อมธรรมนำมาสู่จิตแล้วน้อมคำสอนของพระพุทธเจ้ามาสู้ดวงใจของเรา 

-ให้เว้นจากการทำบาปทั้งปวง

-ทำกุศลให้ถึงพร้อมด้วยกายวาจาใจอันบริสุทธิ์

-ทำจิตใจให้ใสสะอาดปราศจากมนทินสิ่งเศร้าหมองทั้งหลาย“ความเลวร้าย, ความไม่บริสุทธิ์”ความโลถโกรธหลงเป็นต้น

คือความโลถความโกรธความหลงเป็นศัตรูที่ใหญ่ของเราเป็นโจรชั่วร้ายที่มาเบียดเบียนจิตใจของเราให้ตกต่ำไปสู่อบายมุขถ้าเรามีความโลภไปเกิดเป็นเปรตถ้าเรามีความโกรธต้องไปตกนรกไฟไหม้ถ้าเรามีความหลงไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน

วิบากคือผลของกรรมย่อมได้รับแน่นอนฉะนั้นชาวพุทธเรานี้ศาสนาพุทธไม่ใช่ศาสนางมงายเป็นศาสนาที่ประกอบด้วยสติปัญญาเราต้องใช้สติปัญญาพิจารณาอย่าหลงงมงายอย่าเชื่อง่ายตามหลักกาลามสูตร*กาลามสูตรเป็นหลักแห่งความเชื่อที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ให้แก่พุทธศาสนิกชนไม่ให้เชื่อสิ่งใดๆอย่างงมงายโดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นเองรู้เองปฏิบัติเองถึงคุณโทษหรือดีไม่ดีก่อนเชื่อ

ศาสนาพุทธสอนให้เรารู้และพึ่งตัวเองทานศีลภาวนาศีลสมาธิปัญญาแต่ปัญญานี้ต้องมาก่อนหรือว่าจะเอาปัญญานำหน้าก็ได้ปัญญาสมาธิศีลสมาธิก็ได้ธรรมอันเดียวกันธรรมพระพุทธเจ้าคือเอโกธรรมโมธรรมอันเดียวกันแล้วก็ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าเว้นจากบาปทั้งหลายทำจิตใจให้ใสสะอาดมีศีลมีธรรมศีลธรรมนั้นบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นที่พึ่งของเรา

ศีลธรรมคือเว้นจากการฆ่าสัตวเว้นจากการลักของคนอื่นเว้นจากการผิดประเวณีครอบครัวคนอื่นเว้นจากมุสาว่ากล่าวคำเท็จคำไม่มีประโยชน์ทั้งหลายเว้นวาจาหยาบคายด่าทอคนอื่นและเว้นจากการดื่มสุรายาเมาของเสพติดทั้งหลายถ้าท่านเว้นศีล5 อย่างนี้ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ 

ไม่ต้องไปขอของดีจากใครแล้วมีศีล5 เป็นคนที่ดี

ลงท้ายฉะนั้นในวันนี้เงินทองข้าวของสมบัติหาได้แต่อยากได้ใจคนเป็นคนดีเท่านั้นเราเกิดมาไม่ใช่เพื่อดังเราเกิดมาเพื่อดับดังที่ได้กล่าวมาเกิดมาเพื่อดับทุกข์เกิดมาเพื่อดับกิเลสของตัวเองดับความโกรธความโลภความหลงฉะนั้นเรามาเอาน้ำใจท่านทั้งหลายขอให้มีน้ำใจดีต่อกันและปฏิบัติดีต่อกัน