โพสต์ต้นเรื่อง
https://ppantip.com/topic/39011158

ดิฉันก็เอาข้อความมาจาก link จากเจ้าของโพสต์ คือ https://siamrath.co.th/n/87622

หลังการสลายการชุมนุม พ.ศ. 2553 แกนนำ นปช. หลายคนถูกจับกุม บางคนหลบหนีออกต่างประเทศ ขณะที่ผู้ชุมนุมนับร้อยถูกจับกุมโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือต่อมาเกิดองค์กรหลายแห่งเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยทางการเมืองเหล่านี้ เช่น องค์กรทนายความที่ช่วยเหลือด้านการประกันตัว-คดีความ องค์กรช่วยเหลือนักโทษที่ส่งเงินให้ผู้ต้องขัง-ญาติของผู้ต้องขังเป็นรายเดือน ส่งผลให้สถานการณ์คลี่คลายลง
ตอนนี้การคุกคามนักเคลื่อนไหวทางการเมืองเปลี่ยนจากการอุ้ม-ยัดคดีเป็นการทำร้ายร่างกาย องค์กรเหล่านี้จึงไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาถึงเวลาที่เราควรจัดตั้งองค์กรใหม่เพื่อ "คุ้มครอง" นักเคลื่อนไหวทางการเมือง องค์กรนี้ควรมีความเชี่ยวชาญด้านการรักษาความปลอดภัย เช่น การติดตั้งกล้องวงจรปิด-เหล็กดัดในบ้านของพวกเขา และการรับ-ส่งพวกเขาด้วยรถยนต์ที่ปลอดภัยบริการรถยนต์อาจใช้รูปแบบ Grab Taxi โดยการเช่าเป็นรายวัน-ระยะทาง เพียงแต่องค์กรเหล่านี้ติดต่อโดยตรงแทน หากรายใดมีความเสี่ยงมากอาจมีบอดี้การ์ดคุ้มครองเพิ่มเติมหลายคนอาจทักท้วงการคุ้มครองนักเคลื่อนไหวทางการเมืองใช้เงินมาก แต่ความเป็นจริงองค์กรทนายความ-ช่วยเหลือนักโทษก็ใช้เงินมากเช่นเดียวกัน ปัญหาจึงไม่ได้อยู่ที่ทำได้-ทำไม่ได้ แต่อยู่ที่อยากจะทำหรือไม่
หรือจะต้องมีการสังเวยชีวิตก่อนถึงจะยอมทำ

ทุเรศยังไงค่ะช่วยอธิบาย?