*เราพิมพ์ไม่เก่งเล่นไม่เป็น หากผิดพลาดขออภัยด้วยนะคะ แต่อยากระบายจริงๆ 
เราขอแนะนำตัวก่อนเราเป็นลูกสาวคนโต เรามีน้องสาว1คน ครอบครัวเราเเย่สุดๆตอนที่บ้านล้มละลาย รถโดนยึดจากที่เคยมีก็จน เราเข้าใจชีวิตมีขึ้นลง แต่จุดที่เรารับไม่ได้เลยคือ เรามีเเฟนเเล้วเเฟนเราบ้านเขาค่อนข้างโอเค เขาทำธุรกิจส่วนตัวหลายอย่าง เราเปิดตัว เเฟนเราคอยสนับสนุนในด้านที่ดีๆให้กับเรา เราไม่รู้จะตอบแทนเขายังไงเเล้วเพราะเขาเหมือนให้ชีวิตใหม่จริงๆ ดูเเลที่บ้าน ถึงไม่มากมายแต่ก็ลดค่าใช้จ่ายไปเยอะ 🙏🏻🙏🏻 เข้าเรื่องเลยนะ พอแม่เรารู้ว่าเรามีเเฟน แม่ชอบมาพูดกรอกหูว่าให้เเฟนเอ็งช่วยเรื่องหนี้เเม่สิ ให้เขาซื้อรถให้สิ ซื้อบ้านด้วย ขอเงินบลาๆ ซึ้งเราไม่โอเคมากๆ จนเเม่โทรไปบอกคนที่ตจว.ว่าเราโง่ เห็นแก่ตัว เอาแต่ตัวเอง เราเจ็บใจมากคะ เวลาทะเลาะชอบทวงบุญคุณ ตะคอกขึ้นคำหยาบ เรายอมรับเราก็ฟิลขาดตะคอกกลับเหมือนกัน มีคำนึงเราตะคอกใส่เเม่ว่าคนธรรมมะธรรมโม ทำบุญ เดินสายบุญ แม่น่าจะคิดได้นะ ว่าอะไรเป็นบุญเป็นบาป การกระทำของเเม่มันย้อนเเย้งสิ้นดี! ตอนนั้นเราฟิลขาดมาก เขาไล่เราออกจากบ้านพังข้าวของ โวยวาย ทวงสาระพัด  เราร้องให้จนปวดตา เราโมโหเราคิดว่าคนในบ้านจะเป็นสถานที่ไว้ใจมาก ลับหลังเรานินทาเราให้น้องฟัง เราเจ็บใจอึกอัดอยากกรี๊ดเหมือนคนบ้า แต่เราคิดในใจว่า สติๆๆ!! เห้ออ ท้อจังเลย