บ้านเราอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก บ่อยครั้งๆมักจะเกิดเรื่องทะเลาะระหว่างเรากับพ่อโดยมีแม่เป็นคนกลาง

พ่อชอบพูดลำเลิกบุญคุณกับเราไม่จบไม่สิ้น แรกๆเราก็ไม่เป็นอะไร อยากพูดก็พูดไปมันก็ความจริงแหละ แต่พอนานๆไปพ่อเราก็พูดเรื่องนี้ไม่จบไม่สิ้นจนเรารำคาญและตะคอกให้หยุดไปหลายรอบ

พ่อชอบมองความหวังดีของเราเป็นว่าเราข่มพ่อ เช่นเรามักจะบังคับให้พ่อกินข้าววันล่ะจาน งดหวาน งดเค็มเพราะน้ำหนักพ่อเกินเกณฑ์ พ่อชอบพูดว่าเราหวงกินอย่างโน้นอย่างนี้จนเราโกรธไม่อยากพูดด้วย

และอีกอย่างที่เราไม่ชอบพ่อเอามากๆคือพ่อชอบให้เงินญาติยืม พอจำเป็นต้องใช้ก็เอาเงินคืนมาไม่ได้ ไม่ชอบทวง ชอบพูดว่าเกรงใจ ถ้ามีเมื่อไหร่เดี้ยวเค้าจะเอามาคืนเอง

ที่บ้านเราไม่ได้รวยแต่ไม่มีหนี้ ไม่มีรถยนต์แถมกำลังจะสร้างบ้านสองหลัง
เงินเก็บที่พ่อให้ญาติยืมคือเงินที่ที่บ้านตกลงกันไว้สำหรับสร้างบ้านซื้อรถแต่พ่อยังเอาไปให้คนโน้นคนนี้ยืมไม่ทวง พอจำเป็นต้องใช้ก็ลำบากตัวเอง 

พอหลายๆครั้งทั้งแม่และเราก็เบื่อนิสัยพ่อ บอกให้พอห้ามให้คนอื่นยืมอีก แต่พอคนโทรมายืมก็เอาเงินไปให้ แม่ให้เขียนสัญญาก็ทำแบบลวกๆ ไม่มีคนค้ำบ้าง ไม่มีโฉนดบ้าง จนเราเบื่อที่ต้องฟังเรื่องแบบนี้จนเกียจพ่อตัวเองที่ทำตัวแบบนี้ 

มีครั้งนึงเราทนไม่ไหวจนด่าพ่อตัวเองที่จะเอาเงินไปให้ลุงที่เอาหนี้มาใส่หัวพ่อจนเกือบบ้านแตกไปรอบหนึ่ง แต่พ่อยังไม่สำนึกเรื่องนี้ยังให้ญาติยืมเงินไม่จบไม่สิ้นสักที