แม่ไม่เคยเลี้ยง ไม่เคยโทรถามทุกข์สุข จะโทรแต่ละครั้งก็มีแต่เรื่องเงิน เราเจ็บในใจตัวเอง เราอยากตาย เราอนากรักแม่ อยากรักพ่อ อยากมีความสุข แบบที่คนอื่นๆมี แต่นี่ทั้งพ่อทั้งแม่ ไม่เคยโทรหา โทรมาก็เรื่องเงิน พ่อเราไม่เท่าไร แต่แม่นะสิ เกือบทุกวัน เราพึ่งเรียนจบ ทำไมแกไม่เคยถามบ้างว่าเราเป็นอยู่อย่างไร เราเกลียดแม่แบบนี้ แม่ที่ทิ้งเราให้ย่ากับปู่เลี้ยง พอเราโต ก็มาทวงบุญคุณ ค่าเกิดมาบ้าง ค่าเป็นแม่บ้าง (ขอโทษนะคะถ้าพิมพ์ผิดพอดีพิมพ์ทั้งน้ำตา)เจ็บใจรู้สึกดิ่งอยากตาย ต่อให้เราจะอกหักเรายังไม่เสียใจเท่านี้เลย ไม่อยากเกิดมาเลย เหมือนเกิดมามีกรรม แม่ทวงชีวิตอยู่ทุกๆวัน
เกลียดแม่ เกลียดมาก เกลียดจนเจ็บใจตัวเอง เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย