ปกติอ่านแต่ปัญหาของคนอื่นค่ะ เพื่อเป็นแนวทางแก้ไขปัญหาของตัวเอง พอเวลาเจอปัญหามาจริง ๆ ก็มึนเหมือนกันค่ะ จึงอยากขอความเห็นค่ะ
เรา กับ แฟน เรียนรู้ คบกันมาเกือบปี ด้วยความที่อายุเกือบจะ 40 แล้วทั้งคู่ ผ่านอะไรมาก็มากมาย จึงตัดสินใจวว่าจะแต่งงานกัน คือชัดเจนตั้งแต่ 4-5 เดือนแรก เหมือนเจอคนที่รอ คนที่ใช่ มานานแสนนาน เลยคิดว่าอยากใช้ชีวิตสร้างครอบครัวร่วมกัน ( เรา (ผญ) ไม่เคยแต่งงานมาก่อน เคยมีแฟนแต่ไม่เคยพามาให้ครอบครัวรู้จัก แล้วก็เลิกรากันไปแบบไม่ค่อยดี เมื่อ 7-8 ปีก่อน จากนั้นก็ใช้ชีวิตโสด ทุ่มเทเวลาให้ครอบครัว พ่อแม่ พี่น้อง เกือบทั้งหมด ส่วนแฟน เคยแต่งงาน มีลูก 1 คนอยู่กับแฟนเก่า หย่าแล้ว หน้าที่การงานทั้งของทั้งคู่ ก็พอใช้ได้ค่ะ แม้จะคนละสายงาน แต่ก็เป็นราชการทั้งคู่ ดูแลตัวเองได้ แฟนเองก็ส่งเสียลูกอยู่ ไปหาเดือนละ 1-2 ครั้ง )
ปัญหา คือ ทางพ่อ แม่เรา ไม่ปลื้มแฟนเอามาก ๆ เพราะว่า เคยแต่งงานมาก่อน เค้ากลัวว่า จะสร้างอนาคตกันลำบาก คือ รายได้แฟนต้องแบ่งไปดูแลลูก กลัวปัญหาจากแฟนเก่า ซึ่งเราเองก็เข้าใจท่านทุกอย่าง พยายามเคลียร์ให้ชัดเจน เรากับแฟน คุยได้ทุกเรื่อง ดูโทรศัพท์ได้ตลอด line face แฟนไม่เคยปืด ยังติดต่อกันเพราะเรื่องลูก แต่ก็ไม่มีเกินเลย เราก็เลยคิดว่า อดีตก็คืออดีต แล้วทั้งคู่ก็มีความสุขมาก ๆ เหมือนเพื่อนกันมากกว่า มีอะไรก็พูดคุยกัน ค่อย ๆ ปรับกันไปด้วยเหตุผล
ด้วยความที่ เราทั้ง 2 คนอยากมีลูก เลยคิดว่า อยากแต่งงานแล้ว เพราะอายุเยอะ จึงรีบมาขออนุญาติพ่อแม่ แต่ดูเหมือนท่านจะไม่ค่อยเห็นด้วย อยากให้ดูกันไปนาน ๆ แต่ เราจะ 40 แล้ว ก็กลัวลูกมีปัญหา และอีกอย่าง ทางบ้านเราน่าจะเรียกสินสอดแพงเอาการ แฟนเราก็ เพิ่งซื้อคอนโด แม้จะมีเงินเก็บพอสำหรับงานแต่งงาน แต่สินสอด (เราคิดว่า เหยียบ ล้าน) ทางแฟนน่าจะไม่ไหว เราก็ว่าจะช่วย พอปรึกษาเรื่องนี้ กับที่บ้านก็ไม่เห็นด้วยบอกว่าเป็นประเพณี ตอนเค้า ก็กู้เงินมาแต่งทั้งนั้น เราไม่อยากมีหนี้ ไม่อยากเริ่มต้นครอบครัวด้วยการเป็นหนี้ พอคุยไปคุยมา กลายเป็นทางบ้านเรามองว่าเราหลงแฟนมาก พูดอะไรเราก็ไม่ฟัง เราเสียใจที่ทำให้ทางบ้านรู้สึกอย่างนั้น เราเลยไม่รู้จะปรึกษาใครดี คิดไปคิดมาก็เหมือนวนลูปอยู่แบบนั้น
จริง ๆ เหมือนจะระบาย แต่ก็อยาก ขอคำแนะนำ หรือฟังประสบการณ์จากทุกท่านค่ะ
เมื่อการแต่งงานไม่ได้ขึ้นอยู่กับแค่คน 2 คน ที่รักกัน ...
เรา กับ แฟน เรียนรู้ คบกันมาเกือบปี ด้วยความที่อายุเกือบจะ 40 แล้วทั้งคู่ ผ่านอะไรมาก็มากมาย จึงตัดสินใจวว่าจะแต่งงานกัน คือชัดเจนตั้งแต่ 4-5 เดือนแรก เหมือนเจอคนที่รอ คนที่ใช่ มานานแสนนาน เลยคิดว่าอยากใช้ชีวิตสร้างครอบครัวร่วมกัน ( เรา (ผญ) ไม่เคยแต่งงานมาก่อน เคยมีแฟนแต่ไม่เคยพามาให้ครอบครัวรู้จัก แล้วก็เลิกรากันไปแบบไม่ค่อยดี เมื่อ 7-8 ปีก่อน จากนั้นก็ใช้ชีวิตโสด ทุ่มเทเวลาให้ครอบครัว พ่อแม่ พี่น้อง เกือบทั้งหมด ส่วนแฟน เคยแต่งงาน มีลูก 1 คนอยู่กับแฟนเก่า หย่าแล้ว หน้าที่การงานทั้งของทั้งคู่ ก็พอใช้ได้ค่ะ แม้จะคนละสายงาน แต่ก็เป็นราชการทั้งคู่ ดูแลตัวเองได้ แฟนเองก็ส่งเสียลูกอยู่ ไปหาเดือนละ 1-2 ครั้ง )
ปัญหา คือ ทางพ่อ แม่เรา ไม่ปลื้มแฟนเอามาก ๆ เพราะว่า เคยแต่งงานมาก่อน เค้ากลัวว่า จะสร้างอนาคตกันลำบาก คือ รายได้แฟนต้องแบ่งไปดูแลลูก กลัวปัญหาจากแฟนเก่า ซึ่งเราเองก็เข้าใจท่านทุกอย่าง พยายามเคลียร์ให้ชัดเจน เรากับแฟน คุยได้ทุกเรื่อง ดูโทรศัพท์ได้ตลอด line face แฟนไม่เคยปืด ยังติดต่อกันเพราะเรื่องลูก แต่ก็ไม่มีเกินเลย เราก็เลยคิดว่า อดีตก็คืออดีต แล้วทั้งคู่ก็มีความสุขมาก ๆ เหมือนเพื่อนกันมากกว่า มีอะไรก็พูดคุยกัน ค่อย ๆ ปรับกันไปด้วยเหตุผล
ด้วยความที่ เราทั้ง 2 คนอยากมีลูก เลยคิดว่า อยากแต่งงานแล้ว เพราะอายุเยอะ จึงรีบมาขออนุญาติพ่อแม่ แต่ดูเหมือนท่านจะไม่ค่อยเห็นด้วย อยากให้ดูกันไปนาน ๆ แต่ เราจะ 40 แล้ว ก็กลัวลูกมีปัญหา และอีกอย่าง ทางบ้านเราน่าจะเรียกสินสอดแพงเอาการ แฟนเราก็ เพิ่งซื้อคอนโด แม้จะมีเงินเก็บพอสำหรับงานแต่งงาน แต่สินสอด (เราคิดว่า เหยียบ ล้าน) ทางแฟนน่าจะไม่ไหว เราก็ว่าจะช่วย พอปรึกษาเรื่องนี้ กับที่บ้านก็ไม่เห็นด้วยบอกว่าเป็นประเพณี ตอนเค้า ก็กู้เงินมาแต่งทั้งนั้น เราไม่อยากมีหนี้ ไม่อยากเริ่มต้นครอบครัวด้วยการเป็นหนี้ พอคุยไปคุยมา กลายเป็นทางบ้านเรามองว่าเราหลงแฟนมาก พูดอะไรเราก็ไม่ฟัง เราเสียใจที่ทำให้ทางบ้านรู้สึกอย่างนั้น เราเลยไม่รู้จะปรึกษาใครดี คิดไปคิดมาก็เหมือนวนลูปอยู่แบบนั้น
จริง ๆ เหมือนจะระบาย แต่ก็อยาก ขอคำแนะนำ หรือฟังประสบการณ์จากทุกท่านค่ะ