สวัสดีค่ะ คือมีเรื่องจะมาระบายและเพื่อนๆถามคนอื่น

ตามหัวข้อเลยค่ะ เรารู้สึกว่าเราเป็นคนที่กดดันตัวเองจนเกินไป มากจนทำให้เครียดซะเอง (เราเป็นคนหัวดีแต่ขี้เกียจค่ะ แต่พอจะตั้งใจทำอะไรจริงๆจะเป็นคนเครียดมาก) ตอนนี้อยู่ ม.3 เตรียมตัวจะสอบเข้า ม.4 อยู่ ต้องบอกก่อนเลยว่าครอบครัวเราไม่(ค่อย)จะกดดันเรา ในเรื่องที่ว่าเราอยากเรียนต่อสายไหน หรืออยากทำอะไร แต่ก่อนหน้านี้แม่จะชอบพูดบ่อยๆว่า "เป็นหมอฟันก็ดีนะ" (แต่ก็ไม่ได้บังคับนะ) คือบางช่วงมันทำให้เราคิดว่า หรือจริงๆแล้วแม่จะอยากให้เป็นเลยพูดบ่อยๆ ตอนแรกก็ไม่ค่อยสนใจอะไรมาก พักหลังเจอญาติบ่อยขึ้น แม่เลยแนะนำญาติให้รู้จัก แล้วญาติแต่ละคนนี่เก่งๆทั้งนั้นเลยค่ะ (เลยทำให้เราคิดอีกว่า ทำไมคนอื่นเก่งจัง ทำไมเราทำได้ไม่ดี) อ่านมาถึงตรงนี้อาจจะคิดว่าเรา ปสด. ไปหน่อย แต่ก็บอกเลยค่ะว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ ไม่เข้าใจว่าจะเอาเรื่องของคนอื่นมาคิดให้ปวดหัวทำไม (สุดท้ายเราก็เลยกลายเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบออกไม่เจอใครเท่าไหร่)

ความ ปสด. ที่สองของเราคือ เราสอบได้ที่ดีมาตลอด ชนิดที่ว่าไม่เคยหลุด 10 อันดับ ตอนประถมคือเราอยู่โรงเรียนเทศบาล สังคมเลยค่อนข้างแคบ แต่พอขึ้นมัธยมเราได้เข้ามาห้องโครงการของโรงเรียนประจำจังหวัด สังคมใหญ่ขึ้น คนเก่งเยอะขึ้น (นี่ขนาดอยู่ต่างจังหวัดนะ ถ้าไปเจอเด็กกรุงเทพฯ คงเครียดกว่าเดิม) พอเวลาพ่อถามว่าผลสอบเป็นยังไง เราบอกตลอดค่ะว่า "ได้เท่านี้ ทำดีที่สุดแล้ว" คือฟังแล้วเหมือนเป็นการปลอบใจตัวเองเหมือนกันนะ555555555 อยู่ต่อหน้าคนอื่นเราพูดแบบนั้นหมดค่ะ แต่พออยู่กับตัวเองคนเดียวมันจะชอบมีความคิดขึ้นมาว่า "จริงๆแล้วเราสามารถทำได้ดีกว่านี้รึเปล่านะ" "มันต้องดีกว่านี้สิ เรายังตั้งใจไม่พอเลย" ก็คือเหมือนจริงๆแล้วบอกคนอื่นว่าโอเค แต่ใจจริงแล้วก็ไม่ได้พอใจขนาดนั้น กลายเป็นว่าเครียดอีกค่ะ (เครียดแบบอยากกรี๊ดในห้อง แต่ทำไมได้เพราะเสียงดังรบกวนอ่ะน555555)

จริงๆแล้วใครเครียดเรื่องเรียน เรื่องครู หรือมีคำแนะนำก็มาทิ้งคำตอบไว้ได้นะ เผื่อเราจะเจอเพื่อน ;-;

ปล.เราขอติดแท็กโรคซึมเศร้าไว้ด้วยนะคะ ทั้งๆที่เราก็(อาจ)ไม่ได้เป็นอะไร แต่เผื่อมีใครผ่านมาตอบ และมีเพื่อนๆที่เครียดจนซึมเศร้า(แบบไม่รู้ตัว)มาอ่าน

ปล2. เรายังไม่ค่อยได้ฟังความเห็นจากฝั่งที่โดนพ่อแม่กดดันค่ะ ว่าจะรู้สึกยังไง แต่ความคิดเราตอนนี้คือถ้าโดนพ่อแม่กดดัน แต่เราทำให้บรรลุเป้าหมายที่พ่อแม่ตั้งไว้ก็จะจบ แต่คนที่กดดันตัวเอง เรารู้สึกว่าทำได้ดีเท่าไหร่ก็ไม่พอใจตัวเองสักทีค่ะ

ปล3. จริงๆคือเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ากดดันตัวเองมากไป หรือไม่พอใจในตัวเองสักที