คือความที่ปกติผมจะเป็นพวกที่คิดมากอยู่แล้ว บวกกับเรื่องในชีวิตทำให้ผมนั้นรู้สึกเครียดมากๆ จนอาจจะเกินไป ผมก็พยายามที่จะชินกับมันจนแทบจะปกติแล้วแหละครับ ถ้าเกิดไม่ไปคิดเรื่องพวกอดีตนั้นอ่ะนะ แล้วหลังๆมานี้รู้สึกว่าตัวเองจะมีอารมณ์ที่ไปเรื่อยเลยครับ
ต้องบอกว่าผมเป็นพวกเส้นตื้นได้ง่ายมั้งครับ พอดูคลิปอะไรก็จะขำแบบบ้าไปเลย ทำอะไรบ้าๆบอ ร้องเพลง วาดรูป เล่นเกมก็จะตื่นเต้นไปเรื่อย

แต่พอจะซึมมันก็แบบ มืดแปดด้านเลย คือความคิดมันแย่ๆก็จะวนเข้ามาในหัว ทำให้ผมเครียดมากๆจนไมเกรนแดกเลย ยิ่งพยายามไม่คิดมันก็จะยิ่งจำได้แม่นกว่าเดิมจนผมไม่มีอันจะทำอะไรเลยครับ ที่กำลังพิมพ์อยู่ก็ในช่วงซึมๆนี่แหละครับ มันแบบทั้งจะคิดเรื่องอนาคตและอดีตที่ลบไม่หายสักที ผมก็ยิ่งห้ามตัวเองไม่ให้ร้องไห้ได้ พอจะอะไรสักอย่างมันก็หงุดหงิดไปเรื่อย ทั้งที่สิ่งที่มีความสุขที่สุดอย่างการฟังเพลง แต่ตอนนี้พอจะฟังทีคือมันจะร้องไห้อย่างเดียวเลยอ่ะครับ ทั้งที่มันเป็นเพลงที่แบบสนุก สดใส ความรัก สำหรับผมอารมณ์ไปในทางตรงกันข้ามเลย จึงอยากรู้ว่าจะแก้ปัญหายังไงดีครับ