เรารู้สึกว่าโรคนี้มันหายแล้วรู้สึกว่าไม่ได้เป็นแล้วมาสองสามอาทิตย์?
แต่อยู่ๆอาการมันก็กลับมา
เรารู้สึกเศร้ามากรู้สึกเศร้ากว่าเดิมรู้สึกว่าครั้งนี้มันจะมากกว่าเดิม ในสมองเราคิดแค่ว่าเอาจริงๆเราอยู่ไปทำไม อยู่ในโลกที่วุ่นวายไม่มีสีสัน...ไม่มีความสุข
เราเกือบคิดจะฆ่าตัวตายรอบที่สองแต่ไม่ได้ทำเพราะกลัวไม่ตายแล้วจะพิการกลัวคนที่ดูแลจะลำบาก...
ตอนนี้เรารู้สึกว่าเรากลัวสังคมมากๆเลยเรากลัวจนจะร้องไห้ เราปวดหัวมากในแต่ละวันมีแต่เรื่องเครียดๆเราใช้เวลาทั้งวันไปกับการนอนอ่านอะไรไปเรื่อยๆ นอนไปเรื่อยๆคิดอะไรไร้สาระไปเรื่อยไป
มันดูไม่มีอะไรที่มีความสุขเลย แต่มันก็เป็นสิ่งเล็กๆที่เราทำแล้วให้สมองเราไม่ว่างไม่โรงจนคิดอะไรบ้าๆ

ถ้าแท็กผิดเราขอโทษด้วยนะคะ