ใครเคยจมอยู่กับอดีตไหมค่ะ ??
ออกจากตรงนั้นยังไงค่ะ เราจมอยู่กับเรื่องราวในอดีตเกือบปีแล้วค่ะ เริ่มใหม่ไม่ได้ นอนไม่ค่อยได้ หลับตาลงเรื่องราวเก่าๆก็วนกลับมา ร้องไห้ทุกคืน กินไม่ค่อยได้เมื่อก่อนชอบกินมากๆ เรียกว่าอยู่เพื่อนกิน ตอนนี้กินเพื่ออยู่ จากตอนแรกกินไม่ได้เลย ตอนนี้กินวันละมื้อแต่ก็ฝืนกิน ผิดหวังกับตัวเองมากๆค่ะ ที่เป็นแบบนี้ เราเคยขอร้องให้เขาอยู่กับเรา จะมีใครก็ได้แค่อยู่กับเรา เเต่เขาไม่ยอมค่ะ เขาว่าอย่าทำตัวไร้ค่าแบบนี้ให้เรารักตัวเอง เรารู้นะเราเข้าใจแต่เราทำไม่ได้ขาดเขาเราเหมือนขาดใจ ทุกอย่างมันดิ่งไปหมด เราคิดอยากฆ่าตัวตายหลายรอบมาก อยากกรีดแขนตัวเองให้มันเจ็บมันจำ ทุกครั้งที่มีความคิดนี้เข้ามาหน้าพ่อแม่ก็ลอยมา มันน่าผิดหวังมากๆถ้าพ่อแม่รู้ว่าเราเป็นแบบนี้ เราจึงทำได้เพียงร้องไห้แล้วกอดตัวเองแน่น จิกแขนจิกมือตัวเอง ตอนนี้เราก็คุยกับเขาอยู่แต่เขาให้เราในฐานะเพื่อน เเต่เราไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย เรารู้สึกเป็นตัวปัญหาในชีวิตเขา เราอยากออกไปกี่ครั้งก็ออกไปไม่ได้สักที เราเคยลองหายไปแล้วปิดเฟส ลบไอจี ลบไลน์ ปิดเครื่อง (ช่วงปิดเทอม) เราอยู่บ้านเราต้องแสดงว่าตัวเองเข้มเเข็งเมื่ออยู่กับพ่อแม่ เราคิดว่าเราดีขึ้นเพราะที่บ้านเข้าใจและความรักที่พ่อแม่มีให้มันก็ช่วยได้ พอถึงวันที่เปิดเทอม เราต้องกลับมาเปิดเฟส ไอจี ไลน์ เพราะเราต้องเรียนติดต่องานกับอาจารย์กับเพื่อน เราคิดว่าเราคงทำใจได้แล้วแต่ไม่เลยทุกคน ช็อตที่ภาพเขาขึ้นฟีสในเฟส ความรู้สึกเราก็ดิ่งลงอีก เราแย่กว่าเก่าจนเราขอเจอเขา พอเจอกันทุกอย่างมันชัดเจนว่าเขายังคงเป็นรอยยิ้มของเราเสมอ แต่พอเขาจากไปมันก็ดิ่งเหมือนเดิม จนตอนนี้เราอยูในสถานะเพื่อน  ภาพวนทุกวันมีแต่คำถามว่าทำไมมากมาย วันนี้ถึงเป็นคนอื่นทำไมไม่ใช่เรา ยังมีอีกหลายที่ที่อยังไม่ได้ด้วยกัน ยังมีอาหารอีกหลายอย่างที่เรายังไม่เคยทำด้วยกัน ทำไมทำไมต้องเป็นแบบนี้ 

เราไม่รู้ว่าเราจะผ่านไปได้ยังไง เราไม่มีใครรับฟัง เราเลยตัดสินใจตั้งกระทู้นี้