ตอนที่เปิดเพราะคิดว่ามีงานเข้ามาเยอะ ทำคนเดียวไม่ไหว เลยจดทะเบียนนิติบุคคลเพื่อจ้างลูกน้องเพื่อที่เค้าจะมีสวัสดิการ
งานส่วนใหญ่ได้จากเพื่อนและคนรู้จัก เวลาผ่านไปงานที่เคยมีลูกค้าก็เบี้ยวบ้าง ไม่จ่ายบ้าง ก็ต้องควักเนื้อ
ทางรอดอีกทางคือการหางานใหม่ ก็พยายามทุกวิถีทางทั้ง website freelance ต่างๆ
จนสุดท้ายไม่ไดอะไรเลย เงินเดือนตัวเองก็ไม่มีต้องควักเนื้อเพื่อจ่ายเป็นเงินเดือนพนักงาน

จนสุดท้ายมาตระหนักได้ ว่าในวงการนี้ขาด Connection หรือคนรู้จักจะอยู่ลำบากมาก ยิ่งตลาดอสังหาริมทรัพย์ซบเซา
ยิ่งต้องคิดถึงแผนสำรอง  วันนึงบริษัทอาจไปไม่รอด ต้องปิดตัวลง ก็เกิดจากการขาดความรอบคอบของเราเองไม่โทษใคร
ก่อนทำภาพที่คิดไว้ดูสวยงาม คงไม่มีใครอยากล้มเหลว  แต่ถ้ามันไม่มีทางเลือกก็ถือเป็นบทเรียนราคาแพง