คือพ่อกับปู่ของหนูมีปัญหากันมาตั้งแต่พ่อหนูเป็นเด็กแล้ว ขอบอกสั้นๆคือปู่ไม่ชอบพ่อหนูเลย ทั้งๆที่เป็นพ่อลูกกัน น่าจะให้อภัยกันในเรื่องที่เคยโกรธแค้น แต่ปู่ก็เล่าให้หนูฟัง แล้วเขาก็บอกว่าแค้นฝังใจมาก คือไม่เคยพูดดีกันเลยตั้งแต่พ่อหนูเป็นเด็ก พ่อหนูอัดอั้นมาก และหนูก็เข้าใจ แต่พ่อหนูเป็นคนอารมณ์ร้อน ขออนุญาติใช้คำว่าปากไม่ดี*กราบขอโทษคุณพ่อ*  และพ่อหนูก็เป็นคนที่ชอบกังวลเรื่องของคนอื่นแทนคนอื่น ล่าสุดวันนี้ก่อนมาเขียนกระทู้ประมาณ 2 ทุ่ม พ่อกับปู่หนูทะเลาะกันรุนแรงมาก เรื่องด้วยเนื่องมาจากพ่อทพเลาะกับย่าของหนูก่อน (ย่าเป็นโรคข้อเข่าเสื่อม เดินไม่ได้ และเขาไม่ชอบใช้คนอื่นนอกจากปู่) ย่าก็นั่งในห้องนำ้ พ่อหนูเดินมาเห็นแล้วก็คิดว่าย่าอ้อนปู่ จะใช้แต่ปู่ ย่าหนูก็ร้องห่มร้องห้าย ตีความหยาบไปว่าพ่อว่าย่า ซึ่งปู่หนูก็นั่งดูพ่อกับย่าทะเลาะกันและไม่พอใจมาก ย่าร้องไห้หนักขึ้นจนปู่ทนไม่ไหวที่พ่อหนูไม่ยอมหยุดเถียงและว่าย่า แล้วพ่อก็เดินออกไป ปู่เลยเปิดประตูตามไป หยิบมีดปลายแหลมมาขว้างใส่พ่อ ตอนที่หนูออกมาตอนแรกคิดว่าไม้กวาด แต่พอเห็นประกายไฟทีเกิดจากมีดกระทบลางเหล็กประตูเลื่อนก็คิดว่าไม่ใช่แล้ว หนูเลยรีบเดินไปห้ามปู่ (ทั้งปู่กับพ่อเป็นคนดื้อรั้นมาก พูดไม่ฟัง เถียงกันไม่หยุด )หนูไม่อยากทำแต่ไม่มีทางเลือกเลยตะโกนขึ้นเสียงใส่พ่อว่า"พ่อ! หยุดแล้วไปไกลๆ อย่าโง่ให้มาก"  แล้วหนูก็หันมาว่าปู่ว่า"ทำอะไรโง่ๆ ถ้าปามีดโดนขึ้นมาจะทำไง!" หนูก็รู้สึกผิดมากที่ว่าทั้งพ่อทั้งปู่ แต่ก็ทำให้ปู่เลิกปามีดใส่พ่อได้บ้าง แต่ขอพูดเลยนะคะ ความคิดของทั้งพ่อและปู่โง่มากๆถึงมากที่สุด คิดจะฆ่าจะแกงกัน ซักพักก็สงบศึก พ่อหนูเข้ามานอนได้ซักพักก็ถามแม่ว่า ปู่กับย่านอนหรือยัง ถ้านอนจะได้เอายาตายให้กินทั้งคู่....

 สรุปเลยคือ ตอนนี้เครียดมาก หนูกลัวปู่คิดจะปามีดใส่พ่ออีก กลัวพ่อคิดจะฆ่าปู่กับย่าจริงๆเพราะบางเรื่องของพ่อก็น่าเห็นใจมาก พ่อไม่เคยได้รับความรักจากปู่เลย แต่ความคิดของทั้ง2คนนี้หนูเกลียดมาก เพราะมัน"โง่มาก" ไม่มีใครคิดจะยอมใคร แต่หนูคิดว่าพ่อผิดที่สุดที่ไม่ยอมคนแก่ที่คิดอะไรไม่ได้แล้ว เนื่องด้วยเหตุผลที่ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก....แม่ไม่อยากให้หนูยุ่งเรื่องนี้เพราะกลัวโดนลูกหลงมีดปู่ แต่หนูก็ห่งพ่อ  ไม่รู้สิ...หนูทั้งห่วง ทั้งเกลียดความคิดทั้ง2คนจริงๆ เกลียดมากๆ หนูเกลียดคนคิดโง่ ทำอะไรโง่ๆมากๆ ต้องขออภัยที่ว่าพ่อกับปู่แบบนี้จริงๆค่ะ แต่ไม่รู้จะสรรหาคำที่ดีกว่านี้ได้ไง 

....หนูเป็นเด็กอายุแค่10ขวบ....แล้วหนูควรทำไงดี...หรือว่าพ่อกับปู่หนูอาจเข้าข่ายโรคจิตคะ ช่วงนี่พ่อหนูชอบตัดพ้อโทษตัวเองด้วยจะเข้าข่ายโรคซึทเศร้าด้วยอีกรึปล่าว ..หนูเครียดกับครอบครัวหนูจริงๆค่ะ...จะขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ