-- สืบเนื่องจาก .. สงกรานต์ปีที่แล้ว ที่ได้มีโอกาสเข้าไปเที่ยวในตัวเมืองปัตตานี แล้วเกิดความคิดว่า “เออ เมืองเค้าน่าเที่ยวนะ” เลยเป็นที่มาของปีนี้ว่า ขอไปเที่ยวอีกสักรอบ และถือโอกาสเที่ยวนราธิวาส ไปด้วยเลยละกัน

ก่อนสงกรานต์ กับ ความไม่ได้เรื่องของ Agoda และ รีสอร์ทที่หาดใหญ่
-- ที่พักในทริปนี้ ผมจองล่วงหน้า ผ่าน Agoda ไปตั้งแต่สิงหาคม ปีที่แล้วครับ พอใกล้จะเดินทางก็โทร.คอนเฟิร์มสักหน่อย ปรากฏว่า ที่หาดใหญ่ แจ้งว่า ไม่มีชื่อผม และห้องเต็มหมดแล้ว เลยส่งหลักฐานไปให้ดู คำตอบคือ “รอถาม Boss ก่อน”

-- เลยแจ้งไปทาง Agoda (ซึ่งรอสายไม่ต่ำกว่า 30 นาที) แจ้งเรื่องเรียบร้อย อีก 1 ช.ม. Agoda ก็โทร.กลับมาด้วย คำตอบที่ว่า “ท่อน้ำในห้องแตก ให้พักไม่ได้” ไม่อยากจะโวยวายต่อว่า ผมจองตั้งแต่เดือน 8 น่าจะคนแรกๆเลย ผมน่าจะได้สิทธิ์ในการเปลี่ยนห้องก่อนคนที่จองทีหลังไม่ใช่เหรอ ??? … แต่ความจริงก็คือ ที่พักไม่ได้รับ booking ผม หรือ เพราะราคาผมมันเป็น rate ถูก ก็เลยยกเลิกเอาไปขายให้คนที่จ่ายแพงกว่าแทน ???

-- ถ้าผมไม่คอนเฟิร์มก่อน แล้วถึงวันเข้าพัก ขับรถสิบกว่าชั่วโมง ไปถึงแล้วไม่มีที่พัก ใครรับผิดชอบได้บ้างล่ะครับ ???

12 เมษายน 2019 .. งานเข้าซ้ำสอง กับ ที่พักใหม่
-- หลังจากพลาดที่พัก ที่หาดใหญ่แล้ว ก็พลิกวิกฤติ ให้เป็นโอกาส ไหนๆก็ไหนๆละ ไปนอนปัตตานี ดีกว่า ขับรถไกลขึ้นอีกนิดเดียว น่าจะขับได้ (มั้ง) เปิดสารพัด web รวมถึงรีวิวใน pantip ด้วย

-- เห็นในรูปดูแล้วโอเค เป็นบังกะโล จอดรถหน้าห้อง แต่ไม่มีรีวิวจาก pantip ราคาคืนละ 500 บาท น่าจะพอไหวมั้ง เลยโทร.จอง “นาเกลือ วิลล่า รีสอร์ท” โทร.ไป พนง ก็พูดแปลกๆว่า ไม่ต้องโอนจอง เดี๋ยวเก็บห้องให้ .. เอ เทศกาล มันไม่เต็มเหรอ แต่เอาเถอะ ไม่ใช่เมืองท่องเที่ยวหนิ

-- ผมเดินทางคืนวันที่ 11 เมษา ราวๆสามทุ่มครึ่ง บอกตรงๆว่า ไม่ได้นอนเลย นั่งดูซีรี่ส์เพลิน มองนาฬิกาอีกที ก็อาบน้ำแต่งตัว แล้วลุยเลย กะว่า ง่วงตรงไหน ก็นอนตรงนั้นแหละ ล้อหมุนจากปราจีน ขึ้นมอเตอร์เวย์ ต่อ บูรพาวิถี ต่อ วงแหวนกาญจนา ทางสะดวกครับ รถโล่งเลย (โล่งกว่า อาทิตย์ก่อน ที่ไป นครศรี เวลาเดียวกันเสียอีก)

-- มาเริ่มง่วงแถว บางสะพาน ครับ มองนาฬิกาก็ ตี 3 กว่าละ เลยหาปั๊มเล็กๆ จอดนอน ครับ (มีรถ SUV อีกคัน จอดใกล้ๆรถผม แต่เค้าจอด แล้วเอาเสื่อปู บนพื้นหญ้า แล้วก็ห่มผ้านอนเลย พ่อแม่ลูก .. แปลกดีแฮะ) ฟื้นมาเกือบๆ 6 โมงเช้า ก็ล้อหมุนต่อ .. แวะเติมน้ำมันเต็มถัง แถว อ.ละแม จ.สุราษ นิดนึง .. รวมระยะทางจากปราจีนบุรีก็ 700 กม.พอดี

-- มาง่วงอีกที ตอนเที่ยงกว่าละ เลยสุราษ ออกมาแล้ว ช่วงนี้ก็แวะปั๊มถี่หน่อย ออกมากระโดดโลดเต้นข้างๆรถ หาเครื่องดื่มชูกำลังกิน ก็ไปต่อได้อีกสัก 2 ช.ม. (ณ ตอนนั้น ไม่มีที่ให้จอดนอนแล้วอ่ะ แดดจัดมาก จะติดเครื่องนอน ก็กลัวไม่ได้ตื่น)

-- จำได้ว่า ผ่าน หาดใหญ่ สักบ่ายสองเศษครับ จากนี้ไปจนถึงปัตตานี รอบก่อน มีด่านทหารตลอดทาง แต่รอบนี้ ไม่มีด่านเลยแฮะ ไปมีก่อนเข้าเมืองปัตตานี นั่นแหละ ขับตาม GPS ไปเรื่อยๆจนถึงที่พัก ราวๆบ่ายสามครึ่ง

ไม่ตรงปกนี่หว่า
-- ถนนแถวนั้นกำลังทำ หน้าที่พัก มีเบนซ์ CLS จอดอยู่คัน พอเข้าไปติดต่อ จ่ายเงินเสร็จ เค้าก็พาไปที่ด้านหลัง สภาพภายนอกโทรมเลย ฝั่งตรงข้ามเป็นห้องแถว มันม่านรูดชัดๆนี่หว่า ส่วนฝั่งตรงข้ามที่เป็นฝั่งที่ผมพัก จะเป็นบังกะโล แยกเป็นหลังๆ … พอเข้าไปในห้อง เอิ่มมมมม
-       ม่านขาด
-       ผนังแตก มีรู
-       ห้องน้ำมีกลิ่น
-       ผ้าปูเตียงขาด
-       เพดานรอยน้ำรั่ว
-       รอบๆห้องพัก (ภายนอก) ขยะเต็มไปหมด

-- เอิ่มมม นี่มัน ม่านรูด เกรดกระจอก (แต่แพง) ด้วย .. คือ ผมเคยพักโรงแรมที่พิษณุโลก ใกล้วัดพระธาตุเลย ราคาคืนนึง 500 บาท ห้องมันก็ดี ปกติ มาตรฐานทั่วไป กับ ปัตตานี ผมมองว่า ไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว แถมอยู่นอกเมืองด้วย เลยวาดฝันไว้ว่า ห้องมันน่าจะใช้ได้ระดับหนึ่งเลย

-- นั่งอยู่พักนึง .. เอาไงดีวะ (ยังไม่ได้ขนของลงจากรถ) ว่าแล้วก็ สตาร์ทรถ ออกไปหาที่ใหม่ดีกว่า 500 บาทนี่ ทำทานไปละกัน ไปแบบไม่บอก ไม่กล่าวด้วย เพราะกุญแจห้อง ผมก็ไม่ได้ครับ

บ้านสวนริมน้ำ
-- แล้วรีวิวใน pantip ก็ผุดขึ้นมาในหัว ที่นี่เป็นอีกที่ ที่ดูไว้ แต่จากภาพ คิดว่า คงม่านรูด หรือ ห้องเช่ารายวัน ไม่น่าจะดีมั้ง เลยตัดออกไง .. ไหนๆก็ไหนๆละ
ไปดูที่นี่ก่อนแล้วกัน ถ้าไม่โอเค ค่อยไปโรงแรมพวก ซีเอส (ประเด็นคือ ผมห่วงรถไง ไม่ค่อยชอบพักโรงแรม เพราะบางแห่ง มันไม่มีที่จอด หรือ จอดติดๆกัน เดี๋ยวรถได้แผล .. ปีที่แล้ว โดนที่ตรังไง เข็ด )

-- ค่าที่พัก 600 บาท มัดจำกุญแจ 100 บาท (คืนให้เมื่อ check out)

-- ห้องพัก มีทั้งแบบที่จอดรถหน้าห้อง กับ แบบบนตึก เค้าบอกว่า ห้องเหมือนกันหมดแหละ ต่างแค่ที่จอดรถ งั้นก็จอดหน้าห้องละกัน

ดูห้อง แล้วก็ ยิ้มออก เออ .. มันต้องแบบนี้สิ

-- จบเรื่องที่พัก เอาของเก็บ แล้วก็ออกไปหาอะไรทานดีกว่า 5 โมงกว่าละ (ตั้งแต่เช้านี่ ขนมปัง ขนม ตามปั๊มตลอด ไม่ได้แวะทานข้าวเลยครับ .. กลัวเสียเวลา) เค้าว่า มีร้านอาหารมุสลิม เจ้าดังอยู่ ขอลองหน่อยละกัน ไม่เคยกินเลย

-- พอเข้าเมือง ก็เริ่มเจอด่าน รถราขวักไขว่พอสมควร แต่ที่จอดรถหาไม่ยากนะ ถ้าไม่เจาะจงว่า ต้องจอดหน้าร้าน จอดหน้าสถานที่นั้นๆ ขับเลยไปจอดไกลหน่อย แล้วย้อนกลับมา ไม่มีปัญหา ที่ชมอีกอย่างคือ ถ้าเป็นขาวแดง เค้าไม่จอดเลย ไม่ล้ำด้วย ซึ่งถ้าเป็น กทม. นี่ ก็จะมีแบบขอหน่อยน่า เลยนิดนึงน่า อะไรแบบนั้นน่ะครับ

-- ร้านชื่ออะไรหว่า ? ตกแต่งน่ารักดีครับ ... พิกัดเหรอ ถนนเส้นเดียวกับ มัสยิดกลาง แต่วิ่งฝั่งตรงข้ามยาวๆไปน่ะครับ

เมนูก็ ..
1. ข้าวหมกปลา .. ปลามาทั้งตัวเลยแฮะ
2. ชื่ออะไรหว่า เรียกยากอ่ะ .. เป็นไก่สับ ใส่เครื่องเทศ กินคู่กับแผ่นโรตี แล้วก็น้ำจิ้ม ครับ
3. ขนมอะไรนะ .. อารมณ์ปอเปี๊ยะ ไส้เป็นเผือก ไม่มีวุ้นเส้นนะครับ อันนี้อร่อยดี ราคาจำได้ว่า 25 บาทเองมั้ง
สนนราคา 3 เมนูนี้ ไม่เกิน 200 บาทครับ ถูกดี
มัสยิดกลาง
-- อิ่มแล้ว ก็เดินย่อยอาหารหน่อย อยากถ่ายรูปมัสยิดกลางครับ วนรถไปอีกนิดนึง หาที่จอดได้ไกลหน่อย

ถ่ายภาพเสร็จ ระหว่างเดินกลับมาที่รถ ผ่านตลาดนัด เลยเดินเข้าไปหน่อย โดยมากจะเป็นพวกเสื้อผ้า น่ะครับ

-- ต่อด้วยตลาดโต้รุ่ง ขับรถผ่านหน้ามัสยิดกลาง เจอแยกก็เลี้ยวซ้ายไป จากนั้น พอเจออีกแยกก็เลี้ยวขวา และหาที่จอดได้ครับ ของกินเยอะ แต่ท้องไม่มีที่ใส่ละ เลยได้แต่เดินมอง ไม่ได้ซื้อแหละ

-- ที่นี่ พอพระอาทิตย์ลับไป ไฟจราจรในเมืองก็ปิดหมด การขับรถต้องระวังเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย โดยเฉพาะเวลาข้ามแยก มอเตอร์ไซค์พุ่งมาแบบไม่มีหลบ ไม่มีหยุดให้เลยครับ

มัสยิดกรือเซะ
-- อยากได้บรรยากาศตอนกลางคืน เลยวนไปถ่ายนิดนึงครับ

มา 3 จังหวัดชายแดนนี่ ไม่ค่อยเจอสุนัขข้างถนนแฮะ เจอแต่ แพะข้างถนน นี่แหละ .. แต่ก็น่าจะดีกว่าสุนัข เพราะมันคงไม่ยกขาฉี่ใส่ล้อรถผมใช่ไหม ? 55

ว่าแล้วก็รีบเผ่นดีกว่า เวลาทุ่มเศษ แต่เงียบ วังเวง อย่างกะ จังหวัดอื่น สักเที่ยงคืนน่ะครับ หลอนพิลึก