ผมเริ่มต้นจากการเป็นพนักงานผลิตธรรมดาๆคนนึง จบ ม.6 กศน แต่ทำงานได้ไม่กี่เดือนเจ้าของโรงงานก็ชักชวนให้ไปทำงานธุรการในออฟฟิต
มันก็ดีใจนะครับที่ได้เลื่อนตำแหน่ง เงินเดือนก็เพิ่มขึ้น แน่นอนว่าเพื่อนๆในไลน์ผลิตไม่พอใจแน่นอน บางคนทำงานมาหลายปียังไปได้ไม่ถึงไหน
ตอนแรกๆผมก็นอยแต่ไม่นานก็รู้สึกเฉยๆเพราะว่าไม่ได้ใกล้ชิดกับพวกเขาเหมือนเมื่อก่อน จากแต่ก่อน Hang Out กันทุกสัปดาห์
พอผมได้มาทำงานตรงนี้ ผมตั้งใจเรียนรู้งานและพยายามทำมันออกมาให้ดี ไม่นานผมก็คล่องตัว แต่งานมันก็ไม่ได้ราบลื่นไปซะทุกอย่าง
โดนด่าบ้าง โดนว่าบ้าง ไม่ต่างจากคนอื่นๆ และก็ได้มาพบปะสังคมใหม่ๆ ผู้คนใหม่ๆ ที่ต้องปรับตัวให้เข้ากับคนเหล่านี้
แต่ผมสัมผัสได้อย่างนึงคือหลายคนไม่ชอบที่ผมมานั่งทำงานอยู่จุดนี้ เพราะมีแต่คนเรียนจบสูงๆ เขามองว่าการที่ผมได้มาทำงานตรงนี้ มันขี้โกง
ผมไม่ได้คิดไปเองหรอกนะครับแต่ผมได้ยินเขาคุยกันตอนที่ผมเข้าห้องน้ำ ตอนแรกผมก็ไม่สนใจ แต่การทำงานของผมมันลำบากมากขึ้น
เพราะผมต้องประสานงานกับคนที่ไม่ชอบขี้หน้าผม ผมต้องแกล้งยิ้มให้คนที่ไม่ต้องการญาติดีกับผม ซึ่งมันกดดันมากๆทั้งงานทั้งคน
เอกสารบางอย่างต้องขอจากแผนกอื่นบ้าง ต้องให้แผนกอื่นเซ็นให้บ้าง แต่หลายครั้งก็โดนตอบมาว่าไม่ว่างทั้งๆที่กูไม่เห็นว่าทำอะไรอยู่เลย!!!
ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจาก ฟ้อง และทำให้งานแต่ละชิ้นมันจบๆไป จนมาวันนี้แหละที่ผมคิดอยากจะลาออก มันเหนื่อยมันท้อ เห้อออ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่ผมจะเอาคืนพวกมันก่อน