ขอแชร์ประสบการณ์บ้างงงง 

เราเป็นเด็กต่างจังหวัด อายุ 24 ปี หลังจากเรียนจบก็เข้าทำงานกับหน่วยงานของรัฐแห่งหนึ่ง
ในตำแหน่ง...ลูกจ้างชั่วคราว รายเดือน และปัจจุบัน พนักงานราชาร ตามลำดับค่ะ

ในช่วงปีแรกเรายังไม่ค่อยรู้งานมากนัก และพี่ที่เราจะมาแทนนางก็ไม่สอนงานอะไรเลย ได้แต่บอกว่าเราเก่งแล้ว เรียนรู้ได้ไว ไม่ต้องกังวล
(ว้อทททททท!! แล้วตรูจะรู้เรื่องอะไรไหมเนี่ย .. )

มีคน toxic อีก 2 ท่าน ซึ่งทำเราจิตตกมากตั้งแต่เข้าทำงานวันแรก แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ เราคือผู้รอดชีวิตจากสองคนนี้ เขาทำอะไรเราไม่ได้ เราจับทางได้ ตีมึนใส่บ้าง เกรี้ยวกราดใส่บ้าง โนสนโนแคร์ใดๆ  5555555 

และหัวหน้า ที่คล้ายกับแม่ชีก็ไม่ปาน ..แต่.. ภายในร้อนดังไฟเอ่อร์!!!!!
ใช่ค่ะ.. หัวหน้าเราเป็นครูสอนสมาธิ หลังจากที่นางไปเรียนอยู่พักใหญ่ ด้วยเหตุผลที่โดนสองคนข้างบนนั้นรังแกจนแทบเสียสติ (อันนี้คือสาเหตุที่นางใช้บอกผู้คนเวลามีคำถามว่าทำไมถึงเรียนสมาธิ) แต่ แต่ แต่.. การเรียน หรือการสอนสมาธินั้นนนน ไม่ได้ช่วยให้สภาพก้นบึ้งหัวใจ ดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย - -"

การทำงานของเราดำเนินมาเรื่อยๆ ตามประสาเด็กน้อยจบใหม่ ช่วยงานนู้นงานนี้ไปเรื่อย งานไปไหนไม่เข้าใจก็ถามหัวหน้าผู้รอบรู้ของเราได้เสมอค่ะ แต่ไม่ได้คำตอบหรอก โบ้ยให้ไปถามคนอื่น ใครทำอะไรไม่ถูกใจนางก็บ่นอยู่ครึ่งวัน (บ่นกับลูกน้องอย่างเราและพี่ที่ร่วมชะตากรรมอีกสามคน) ช่างเถอะ...

ว่าด้วยเรื่องการลางาน..
เมื่อทำงานไปเรื่อยๆ เราไม่เคยลางานเลย และระเบียบการลาเราก็ไม่เคยถาม ว่าลาได้กี่วัน เพราะแต่ละเดือนจะมีค่าปฏิบัติงาน หากลางานจะไม่ได้เงินส่วนนี้ (อันนี้หน.เป็นคนบอกเราแบบนี้ค่ะ แต่ที่ทราบจากคนอื่นคือ ลาได้ แต่ต้องนับวันทำการไม่น้อยกว่า..วัน) อีกอย่างเราอยู่บ้านพัก ไม่รู้จะลาไปไหน จะลาเพื่อนอนอยู่บ้านก็กะไรอยู่ (บ้านพักอยู่หลังสำนักงาน)  และบวกกับหัวหน้าเราช่างฝักใฝ่ในการทำงานเสียเหลือเกิน // กัดฟันพูด ใครลาไปไหนจะโดนซักประวัติประหนึ่งว่านางได้ไปด้วย ไปไหน ไปทำไม ไปเพื่ออะไร บลาๆๆๆๆ

บางทีจะบอกแค่ว่าไปทำธุระ ก็จะมีคำถามแนวอื่นมา เช่น ไปทำธุระแถวไหนล่ะ ไปกับใคร คือ... ถ้าบอกว่าไปทำธุระ ก็หมายถึงเรื่องส่วนตัว ไม่ต้องการให้ทราบรายละเอียดไหมล่ะจ๊ะ!!!!

เราเริ่มสัมผัสกับความ toxic ของหัวหน้ามากขึ้นเรื่อยๆ  นางอยู่สำนักงานก็ไม่ได้ทำอะไรเท่าไหร่ค่ะ นั่งเม้ากับคนนู้นโทรเม้ากับคนนี้(รู้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องของตัวเอง!!) ชอบอ้างว่าไม่มีสมาธิทำงานเลย เครียด และที่พูดบ่อยสุดคือ Manage ไม่ต้องทำไร แค่คอยบริหารจัดการ แจกจ่ายงาน บลาๆๆๆๆๆ

งานที่เรารับผิดชอบก็ไม่ได้ด้วยตำแหน่ง และการศึกษาอยู่แล้ว กล่าวง่ายๆก็คือ ต่างสายงานกันนั่นเอง

ล่าสุดมีงานสำคัญ งานช้าง งานใหญ่ม๊ากกกกกกกกกก

ตามเสตปค่ะ หัวหน้าเราเป็นคนประเภทไม่ไปเที่ยวในวันหยุด หรือเทศกาลใดๆได้เหตุผลว่า ไม่ชอบไปแย่งกินแย่งเที่ยวกับใคร

และใช่ค่ะ.. นางเอาเวลาพวกนี้มาทำงานค่ะ และหากใครไม่มาจะโดนเหน็บแนมประหนึ่งไปฆ่าหมาบ้านนางตาย

มีวันนึง เราไปงานวันเกิดพี่สาวช่วงกลางวัน ซึ่งงานเราเคลียร์แล้ว แต่ยังมีปัญหานิดหน่อย คิดไว้แล้วจะเข้าไปเคลียร์ช่วงบ่ายหลังจากงานวันเกิดพี่สาว แต่ช่วงสายวันนั้นก็มีภาพพี่ๆที่ทำงานนั่งทำงานกัน ส่งเข้ากรุ๊ปไลน์ พร้อมกับประโยคนึง ทำนองว่าวันหยุด ก็มาทำงาน ทำด้วยใจ ไม่ได้เงินค่าตอบแทน บลาๆๆๆ

เราเจอประโยคนึงที่ว่า "อย่าเครียดกับหัวหน้า แต่ทำให้หัวหน้าเครียดกับเราแทน" ใช่ค่ะ... เรากำลังทำแบบนั้นอยู่ รู้จักฉันน้อยไปแล้วย่ะ ^^

เราเบื่อมาก เบื่องาน เบื่อคน แต่แม่เราไม่เข้าใจอยากให้เรารับราชการ เราก็จะทำให้แม่สักครั้ง เท่าที่เรายังรับมือกับคนพวกนี้ได้ 

ปล.อยากระบายเฉยๆ วีรกรรมความ toxic ของบุคลากรในสำนักงานเรามีเยอะมาก จนตอนนี้เราอาจจะกลายเป็นคน toxic ด้วยอีกคน