สวัสดีค่ะ เราเป็นพยาบาลพึ่งจบได้1ปี
เราเรียนจบมาทำงานที่รพ.จังหวัด ได้อยู่ตึกที่ชอบ พี่ๆ เพื่อนๆร่วมงานทุกคนคือโอเคมากๆ น่ารักมาก เราทำที่วอร์ดนั้นได้ 8 เดือน ทางรพ.ก็ให้เราไปช่วยอีกตึกนึงจนกว่าตะหาคนมาแทนได้ เราไม่อยากไป แต่ก็ต้องไป ไปที่นั้นเราเครียดมาก ร้องไห้ทุกวัน เราพยายามปรับตัวมากๆ เราเครียดกับงาน และสิ่งแวดล้อม ด้วยความที่เราไปช่วยเค้า แต่เค้าคิดว่าเราเป็นคนเก่าในรพ. ก็เชยไม่สอนอะไร ซึ่งตึกที่เราอยู่เดิมกับตึกที่ย้ายมาช่วยเขามันงานต่างกันมาก เราปรึกษาหัวหน้า ปรึกษาทุกคน แต่ก็ได้แค่อดทน สุดท้ายเราไม่ไหว เราขอลาออกมากระทันหัน ทุกคนก็ตกใจ แต่เรารู้สึกไม่โอเคมากๆ 😔
เราเลือกลาออก ตอนแรกจะไปทำเอกชน แต่ครอบครัวไม่เห็นด้วย เราจึงเลือกมาสมัครงานรพ.ชุมชนใกล้บ้านมาหน่อย มาอยู่ตึกที่เคยอยู่ตอนทำงานรพ.จังหวัด แต่ด้วยรพ.ขนาดเล็ก พยาบาลขาดเยอะมาก เราก็ได้ไปช่วยตึกอื่นๆ เกือบทุกตึกในรพ. เราก็แอบกังวลแต่ก็ทำใจไว้แล้วนิดนึงว่ารพ.ชุมชนต้องประมาณนี้ ได้แต่คิดกับตัวเองว่าหรือเราไม่เหมาะกับการเป็นพยาบาลเลย หรือควรไปเอกชน ปล.เราอยู่ที่รพ.จังหวัดที่แรกที่เราอยู่ เราโอเคมากๆ เราเข้ากับทุกคนได้ง่ายมาก ถึงกับคิดว่าจะไม่ไปไหนแล้ว จะไม่ลาออก แต่ก็มีเหตุการณ์ที่ว่า 😔 ทุกคนคะ เราควรทำยังไงดี #ไม่ชอบการเริ่มต้นใหม่บ่อยๆเลย ไม่ชอบที่ต้องได้ออกไปขึ้นตึกนั้นตึกนี้เลย😔