ใครเคยเจอปัญหาหัวหน้านิสัยแบบนี้ไหมคะ

หัวหน้าที่ด่าใครไม่ได้ ก็หันมาด่าเราแทน ประมาณว่าตีวัวกระทบคราด ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เพราะเราเด็กสุดในสำนักงาน เค้าคงคิดว่าเราเด็กด่าได้ละมั้ง คงไม่คิดอะไร เท่าที่สังเกตคือเค้าไม่พูดต่อหน้าลูกน้องคนอื่นๆเลยค่ะ  เหมือนว่าไม่กล้า เพราะลูกน้องคนอื่นๆ 35+ หมด แต่เวลาด่าเราเค้าด่าต่อหน้าคนอื่นๆ เพื่อให้คนอื่นสะดุ้งไปด้วย เค้าด่าเราเพราะเค้าเห็นว่าเราเด็ก ด่าได้ไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง แต่จริงๆแล้วรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ อยากลาออกแล้ว ใจก็คิดว่าออกไปจะทำอะไรดี แต่อีกใจก็คิดว่าทำไมต้องพาตัวเป็นมาเป็นถังขยะรองรับคำพูดคนอื่น พาตัวเองมาโดนทำร้ายจิตใจทุกวัน
ล่าสุด เรามาทำงานตรงสาย คำว่าสายของเราคือมาทำงาน 8.30 พอดี นี่คือสาย เพราะว่า งานเข้า 8.30 - 16.30 น. (เวลาราชการ)  เพราะวันนั้นตื่นสายด้วยความที่รีบมาทำงาน ก็รีบเดินเข้าห้องทำงาน พุ่งเข้าไปก็เจอหัวหน้าและพี่ๆ   แล้วบังเอิญหัวหน้ายืนอยู่ก่อนถึงโต๊ะเรา แล้วก็มีพี่ๆที่ทำงานนั่งอยู่  ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะว่าโดยปกติเค้ามาสายกว่าเราเป็นประจำ***  ย้ำว่าทุกวันเรามาก่อนเสมอค่ะ  คนอื่นๆบางครั้งเวลา 8.30 ก็แล้วหลุดไป 9 โมงบางคนยังไม่มาทำงานเลยก็มี  แต่วันนี้เราดันสายไง !!  ซวยละจ้า มาทีหลังซะได้  ก็ยิ้มๆทำหน้าตาแบบซื่อๆเลยจ้า แล้วเข้ามานั่งที่โต๊ะ  หัวหน้าก็จ้องมองแบบจะกินหัวอยู่ละ
แล้วก็พูดขึ้นมา "มาทำงานเอาป่านนี้ นี่มัน 8.30 แล้วนะ ขนาดสายตาพี่ไม่ดียังมองเห็นนาฬิกาเลย ว่ามันตรงเป้ะเลย ทำไมไม่เสียสละเวลาให้ราชการบ้างเลย  เวลากลับก็เหมือนกันตรงเป้ะ เห็นเลยนะว่า 4 โมงครึ่งก็ปิดไฟกันรีบกลับทันที ไม่มีความเสียสละให้ราชการเลยจริงๆ "  ซึ่งขอบอกก่อนนะคะ 16.30 น. เรายังไม่ปิดคอมเลย ซึ่งอีพี่ข้างๆ ที่นั่งอยู่อ่ะ ตัวดีเลย 16.20 น.  เพลงขึ้น เก็บของกลับละ แต่หัวหน้าไม่เคยด่าค่ะ   แต่ด่าเราที่เราเก็บของกลับ 16.45 น. ไปแล้วตลอด ถึงกลับบ้าน    ส่วนนึงเข้าใจว่าหัวหน้าเค้าคงด่าโดยรวม (หลายๆคน) เพราะทั้งที่ทำงานทำแบบนี้กันเกือบหมดทุกคน เพลงดังนี้ยังกะแข่งขันเก็บกระเป๋าเตรียมตัวกลับ แต่ทว่าทำไมต้องด่าเรากระทบคนอื่น  แล้วก็มีอยู่ครั้งนึงด่าพี่คนนึงเค้าไม่ค่อยทำงานค่ะ แต่หัวหน้าเดินมาด่าเราที่กำลังเก็บของรอบโต๊ะ ว่าทำไมไม่หางานมาทำ นั่งว่างเฉยๆ จ้างมาหายใจเล่นเหรอ มากินเงินเดือนฟรีๆ หรือไง  คือตอนนั้นโมโหมากแต่ก็อดทนค่ะ ได้แต่ยิ้ม เพราะเราก็ทำงานแต่ทำไมต้องมาด่าเรา พี่ๆคนอื่นเห็นเราน้ำตาคลอก็เดินมาปลอบประมาณว่าเค้าไม่ได้เราหรอก เค้าด่าพี่อีกคนแต่ใช้เราเป็นทางสื่อ   อารมณ์ตอนนี้เฝ้าถามตัวเองว่าทำไมต้องเราวะ ทำไมไม่ด่าคนอื่นตรงๆเลย เราเหมือนถังขยะ เราเหมือนที่รองรับอารมณ์เลยค่ะ  วันนี้มาเขียนกระทู้เพราะตัดสินใจจะลาออกแล้ว ไม่ไหว โดนปรับค่าจ้างก็คงยอมค่ะ เพราะทนการกระทำแบบนี้ไม่ไหว จะว่าเราไม่อดทนก็ได้นะคะ แต่แบบต้องมานั่งทนในเรื่องที่ไม่ได้ทำแบบนี้มันไม่ใช่อ่ะ    หรือเพื่อนๆคนใดที่เจอปัญหาแบบนี้มาแชร์ด้วยกันได้นะคะ ใจนึงก็ยังไม่อยากออกเพราะเสียดาย ออกไปก็คงตกงานซักพักเพราะยังไม่ได้สมัครที่ไหนไว้เลย หรือจะอดทนไปอีกหน่อยดีคะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
นี่ยังน้อยครับ  แค่ด่ากระทบคนอื่น

ของผมนี่ ทำดีไม่ชม แต่ผลงานเอาไปเป็นของตัวเอง เวลาทำอะไรพลาด ซ้ำซะเหมือนเราโง่ซะเต็มประดา มีเรื่องกับคนอื่น แค่ชักสีหน้า ไม่มีปกป้อง โชว์พาวเวอร์ เอาหน้า ว่าลูกน้อง ฯลฯ

ทุกวันนี้ทำงานจนตำแหน่งใกล้จะเทียบกันได้ละ  จะบอกว่าเคยคิดเหมือนที่คุณคิด "ลาออก" การลาออกไม่ใช่เรื่องยาก ง่ายมาก คุณลาออกเดี๋ยวบริษัทก็หาคนอื่นมาทำงานแทนคุณได้เอง ไม่มีคุณบริษัทไม่ได้ล้มละลาย

มีผู้ใหญ่คนนึงเคยบอกผมว่า "ให้ถามใจตัวเองก่อนว่า ลาออก หนีอะไร "หนีงาน" หรือ "หนีคน"

หนีงาน เพราะทำไม่ได้ ไม่ชอบงานที่ทำ ไม่เหมาะกับตัวเอง ทำงานแล้วรู้สึกอึดอัด ไม่สามารถพัฒนาตัวเองต่อไปได้ ลาออกไปหางานอื่นที่เหมาะกับตัวเองดีกว่า

หนีคน เพราะเบื่อ เพราะไม่ชอบนิสัย ไม่ชอบนู่นนั่นนี่ คุณหนีไปอีก 10 บริษัท 100 บริษัท คุณจะเจอคนแบบนี้ แม้แต่คุณเป็นเจ้าของกิจการเอง คุณก็จะต้องเจอคนประเภทนี้ หนีไม่ได้หรอก เพราะคนแบบนี้มีอยู่ทุกที่ ทุกสังคม ถ้าคุณรู้จักเรียนรู้และอยู่กับมันให้ได้ โดยไม่ต้องไปสนใจคนที่คุณไม่พอใจมากนัก มันก็จะทำให้คุณเรียนรู้ที่จะอยู่กับคนประเภทนี้ได้อีกประเภทหนึ่ง เท่านั้นเอง

อันนี้ประสบการณ์ตรงเลยครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่