สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากปรึกษา และสอบถามวิธีแก้ไขค่ะ
ตอนนี้อายุ 22 ค่ะ เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปีสุดท้ายแล้วค่ะ

ช่วงนี้รู้สึกตัวได้เลยว่า ตัวเองอยากนอนหลับอยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่เพราะว่านอนดึกหรือนอนไม่พอ
ช่วงที่ผ่านมามีอาการง่วงและอยากนอนหลับอยู่ตลอด ทั้งๆที่ก็ไม่ได้นอนดึก
เข้านอนเวลา ห้าทุ่มหรือเที่ยงคืน โดยประมาณ แต่จะรู้สึกง่วงตั้งแต่ประมาณสี่ทุ่มครึ่ง
และตื่นในตอนเช้าเวลาประมาณ แปดโมงหรือเก้าโมง แต่พอสักพัก เข้าช่วงสิบเอ็ดโมงก็มีอาการง่วงอีกแล้ว
พอได้หลับก็นอนยาวไปตื่นอีกทีห้าถึงหกโมงเย็นเลย แต่ถ้าปกติ นอนเยอะขนาดนี้ กลางคืนน่าจะไม่ง่วง
แต่พอห้าทุ่มก็เริ่มง่วงอีกแล้ว รู้สึกได้เลยว่าใช้เวลากับการนอนเยอะมาก แต่ก็ยังรู้สึกเพลีย เหนื่อยเหมือนไม่มีแรง
บางทีหายใจแล้วรู้สึกได้เลยว่าหัวใจเต้นแรงมาก เหมือนไปทำงานหนักมา แขนขาไม่ค่อยมีแรง ไม่อยากทำอะไรเลย
บางทีก็รู้สึกเบื่อหน่ายไปหมดทุกอย่าง พยายามหากิจกรรมอย่างอื่นทำแล้ว ก็ยังไม่รู้สึกดีขึ้น ออกไปเจอเพื่อน ออกไปทำงาน
กลับมาก็ยังเป็นเหมือนเดิม พยายามจะออกไปสังสรรค์บ้าง ทำกิจกรรมที่ตัวเองชอบ แต่ก็ไม่ทำให้ความรู้สึกพวกนี้หายไป
เหมือนว่าทำอะไรช้าลง ไม่แอคทีฟ ไม่มีชีวิตชีวา บางทีนอนๆอยู่ก็รู้สึกเศร้า รู้สึกแย่ คิดถึงแมวที่บ้านมากๆ (อยู่หอพักค่ะ เรียนไกลบ้าน)
วิธีที่เคยทำแล้วได้ผลคือ กลับไปบ้านพาแม่ไปกินข้าวด้วยกัน แต่มันไม่สามารถทำได้ทุกครั้งเพราะยังติดเรียน ติดงาน
รู้สึกว่ามันมีผลกระทบกับชีวิตมากๆเลยค่ะ แต่ยังหาทางที่จะทำให้มันหายไปไม่ได้

อาการพวกนี้เป็นบ่อยค่ะ แต่จะมาเป็นพักๆ หายไปสี่ห้าเดือนก็จะกลับมาเป็นอีกเดือนนึงแล้วก็หาย
อยากทราบวิธีจัดการกับอาการพวกนี้ให้มันหายไปเลย ไม่อยากเป็นๆหายๆอยู่แบบนี้แล้วค่ะ
รู้สึกเสียเวลา เสียทุกอย่างเลย ทั้งๆที่ก็พยายามหาทางแก้ไขแล้ว

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับข้อแนะนำต่างๆนะคะ