ผมถือว่าไม่ใช่การรีวิวละกัน เป็นการแบ่งปันประสบการณ์และเส้นทางของอร่อยตลอดทริปสายถึงบ่ายวันหยุด
เริ่มต้นกันที่ Ama Hostel Bangkok คาเฟ่ซ่อนแอบในย่านสะพานหัน ตัวโฮสเทลปรับปรุงได้เก๋มากๆ
เจ้าของก็น่ารักครับ พาถ่ายรูปด้วย ได้ลองแก้วเดียวเมื่อวาน คือ ตัวซิคเนเจอร์ เป็นซอสโกโก้รองล่างต่อด้วยนมโปะบนด้วยชาเขียว
ทานได้ชื่นใจดีครับ ตอนนี้คนยังน้อย ต้องรีบไปถ่ายรูปครับ คนเยอะถ่ายไม่สนุก

ต่อร้านที่สอง วิมาลิน คาเฟ่สายติสหัวมุมบ้านหม้อฝั่งเพาะช่าง อดีตเป็นร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า
มาถึงยุคเจ้าของร้านปัจจุบันก็ได้ปรับเปลียนมาเป็นคาเฟ่ ร้านตกแต่งสไตล์ยุโรปผนังทึมๆ ภาพวาดประดับเต็มฝาผนัง
โต๊ะและเก้าอี้เป็นสไตล์เปเปอร์มาเช่ ถือว่าคลาสสิคดีนะ
ในส่วนเครื่องดื่ม ได้ลอง in to the paradise กาแฟอเมริกาโน่+น้ำมะม่วง ได้ฟีลกาแฟที่เต็มปากมาก
รสมะม่วงขับให้เด่นมากขึ้นอมเปรี้ยวหวาน ชื่นใจสุดๆครับ
ส่วนครัวซองก็เป็นสไตล์ฝรั่งเศส ใช้ของนำเข้ามาผลิตทั้งหมด แป้งเบา บาง นุ่ม เหนียว ผิวกรอบ ฉ่ำปากสุดๆครับ
แมคคาเดเมียคาราเมลค๊ก ต้องโดนครับสุดๆ ลงตัวทุกองค์ประกอบ เคี่ยวคาราเมลได้ ฉ่ำ เนียน เค็มตัดหวานได้เป๊ะมาก
ต่อร้านที่สาม อันนี้ห่อกลับบ้าน แม่รอทานครับ ก๋วยเตี๋ยวหมูนายโข่ง ร้านนี้ขายก๋วยเตี๋ยวราคาสูง ใช้ของเกรดดี ชิ้นหนาใหญ่สะใจ
แม้ร้านจะดูง่อยๆ แต่อร่อย และคุ้มค่าสำหรับผม ที่จอดรถไม่มี ดราม่าเรื่องราคาไม่เอานะครับ
ก๋วยเตี๋ยวหมูนายโข่ง หรือบางคนเรียกก๋วยเตี๋ยวหมูโต เนืองจากเครื่องที่ใส่มา แต่ละชิ้น โตสะใจคนกิน
ร้านมีมานานกว่า50ปี แห่งย่านสี่กั๊กพระยาศรี ครั้งแรกที่ผมได้กินน่าจะราว 10 ขวบ พ่อผมพาไปกิน
ซึ่งจำได้ว่าชิ้นใหญ่กว่าตอนนี้อีก หลังจากนั้นก็ไปกินกับเพื่อนๆสมัยประถม-ม.ต้น จนย้ายมาเข้าสวนกุหลาบ
ถึงได้กินบ่อยเลย จนถึงปัจจุบัน เมนูประจำคือ บะหมี่แห้งเซ่งจี้ล้วน 150 เส้นน้อย

ต่อร้านที่สี่ อันนี้หิ้วกลับบ้านเช่นกันครับ ไก่ย่างบางตาล ข้างวัดราชบพิตร อร่อย สะอาด ราคาเบาๆ รสออกเค็มหน่อย
แต่ชอบครับ ไก่รสติดหวานผมว่าไม่น่าใช่มั้งครับ คนขายห่อถุงให้สองชั้น บอกกลัวน้องขึ้นแท็กซี่ละเดี๋ยวคนขับจะหิว

ต่อกันร้านที่ห้า นายง้ำ13 ห้างบางลำพู ย่านบางลำพูก็ถือว่าเป็นย่านที่ขึ้นชื่อของอร่อย โดยเฉพาะก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา
ทั้งนายง้ำ นายเม้ง จิระ แต่ร้านไหนอะไรเด็ดกว่ากันละ ผมจะยกนายง้ำขึ้นมาก่อน เพราะนายง้ำจุดเด่นอยู่ที่เส้นปลา และ เกี้ยวปลา
ที่หอมน้ำมันงาเหนียวนุ่มแน่นหนึบ ยากเกินใครเทียบ แนะนำว่าควรมาโดนครับ
 ใกล้จบละครับ ร้านที่หก ปาท่องโก๋เสวย 13 ห้างบางลำพู ปาท่องโก๋เสวย จะเป็นกลุ่มพี่น้องที่ทำธุรกิจปาท่องโก๋ด้วยกันต่อจากยุคก่อน
จุดเริ่มต้นจากที่ซอยรามบุตรีในยุคสร้างชื่อ ต่อมาเกิดเหตุไฟไหม้ใหญ่แถวนั้น จึงย้ายมาตรงแพร่งนรา
ต่อมาพี่น้องเริ่มพร้อมขยายสาขากันออกไป ทั้งประตูน้ำ เทเวศ บางลำพู เยาวราช ตามลำดับ
โดย เทเวศกับบางลำพู จะเพิ่มเติมโดยการย่างซ้ำเพื่อไล่น้ำมัน(แต่เดิมในวิธีการย่างซ้ำสำหรับบ้านผมที่ขายปาท่องโก๋เช่นกัน
คือ จัดการของที่ขายไม่หมดให้กลับมาอร่อยทานได้อีกครั้งแต่จะไม่ทำขายทำทานเองในครอบครัว
รวมไปถึงการยัดไส้เนื้อสัตว์เพื่อเพิ่มความอร่อยพร้อมกำจัดของเหลือ) ซึ่งร้านเองก็น่าจะเอาแรงบันดาลใจนี้มาทำเมนูต่างๆ
โดยจะย่างแล้วนำมาแต่งหน้าเพิ่มด้วยสังขยา แยม ไอศครีม เป็นการสร้างสรรค์ที่ได้รับผลตอบรับดีมาก

ปิดท้าย 7 ร้าน ด้วย..SomeTimeBlue เทพบรรทม ร้านกาแฟสุดติ่งใกล้ปากซอย สามเสน 6
เจ้าของร้านเป็นสายกาแฟตัวจริง การเบลนเมล็ดที่เหมาะสมตามที่ออกแบบไว้ จึงเป็นประสบการณ์ที่ดีของคนกิน
หลักๆ เมล็ดที่ร้านเตรียมไว้มี 2 ตัว สายฟรุ้ตตี้จะเป็นเอธิโอเปียเบลนด์ ส่วนสายดาร์กจะเป็นดอยช้างเบลนด์
ตัวฟรุ้ตตี้ผมทานเป็นอเมริกาโน่ ให้ความรู้สึกสดชื่น เบอรี่ฟุ้ง บอดี้กลางๆ แต่รสแน่น เปรี้ยวชัด อาฟเตอร์เทสต์ยาวมาก
ตัวดาร์กผมทานเป็น Level Latte เป็นลาเต้ย่อส่วนที่แน่นปั๊ก สายถั่วกับนมไปกันได้ละมุน
แต่ด้วยบอดี้ที่แน่นมาก ทานแล้วรสจุกในปากพอสมควรเลยครับ
ตัวดริป ก็แล้วแต่ช่วงนั้นจะมีเมล็ดจากที่ไหนสับเปลี่ยนหมุนเวียนมาเรื่อยๆครับ

สามารถติดตามมินิรีวิว และรูปอาหารอื่นๆที่ไม่ได้ลงในพันทิป เพราะขี้เกียจหรืออะไรก็ตามแต่ได้ทาง
https://www.facebook.com/gazzareview/
https://instagram.com/gazzataste/