ณ ทางเดินยาวหน้าห้องเรียนมีแต่นักเรียนชายหญิงคนอื่นยืนสนทนากัน จีนก้าวเดินไปยังห้องเรียนของเธอ “เอิ่ก!” จีนกระอีกเบาๆ เพราะมีนักเรียนหญิงมัดหางม้าตัวสูงคนหนึ่งเดินมาชนไหล่เข้า เลยเหลือบตาหันไปมอง พบเพื่อนร่วมห้องเดินชนหน้าตาเฉยไม่สะทกสะท้าน ไม่ขอโทษสักคำ
จีน : หรือว่า...
ด้วยความกังวล เร่งรีบฝีเท้า เธอรีบเดินไปห้อง ม. 5/1 เจอกลุ่มนักเรียนรวมถึงเฟรมเกาะกลุ่มอยู่ที่โต๊ะชายหญิงไม่น้อยกว่า 10 คน เฟรมมุ่งดูสิ่งที่พวกเขาเห็นแบบสะใจ ความผิดปรกติจึงเอ่อล้นในสมองของจีนมากเรื่อยๆ ไม่นาน สติตัวเธอเองเติมเต็มนิสัยวิตกกังวล ก่อเกิดร่างตัวเองหลบตรงประตูห้องหน้าผนัง
ทางเดิน
จีน : เอ๊ะ พวกนั้นทำอะไรกันน่ะ แถมยังคุยเรื่องอะไรด้วยกันอีก
??? : ช...ใช่หรือ? อีจีนมันทำยังงั้นจริงอ่ะ?
??? : น่ากลัวเนอะ คนแบบมันอ่ะ
เธอพยายามเงี่ยหูฟังกลุ่มพวกเขาสนทนากันให้ส่งเสียงถึงหูมากที่สุด
จีน : อีจีนงั้นเหรอ? (จีนเผยอหน้าชิดขอบประตูเข้าไปมองเงียบๆ)
??? : ใช่... อีจีนมันชอบแผ่แม่เบี้ยใส่คนอื่นเวลามันโดนจับผิดได้น่ะ!
??? : แล้วมันชอบสอพลอคนอื่นอีก...เพื่อผลประโยชน์ตัวมันเองล้วนๆ
จีน : ...ก้อย!!คนที่ชนเรานี่! (พูดในใจ)
ก้อย : ... ตอนที่กูเดินจะเข้าห้อง จู่ๆ อีจีนก็มาชนกู หน้าด้านๆ ไม่ขอโทษกูสักคำ
จีน : โกหกชัดๆ (ยืนก้มหน้า)
??? : เออ กูว่าหน้าหนาพอตัวเลยว่ะ
เฟรม : ทุกคน จะมีอะไรให้ดู
??? : ไหนๆ
ว่าแล้วเฟรมค่อยยืนอย่างใจเย็น
จีน : ม...ไม่ มันไม่ควรเกิดเรื่องแบบนี้สิ
จีน : เอ่อ..เราก็ไม่ได้ทำผิดนิหน่า?
??? : รีบควักโทรศัพท์ออกมเร็วๆสิ
เพื่อนผู้ชายเสียงเข้มใส่เฟรม เพื่อมีความอยากดู ส่วนเฟรมจับโทรศัพท์ชักช้าหลุดออกจากกระเป๋ากระโปรงนักเรียน
จีน : เฟรมควักโทรศัพท์ออกมา?
เฟรม : นิ ไอ้ดิว รอไม่ได้หรือไง?
ปฎิกิริยาจีนเงียบสักพักก่อนเดินเข้าห้องพร้อมทั้งตะโกนว่า “พวกแกมุงดูอะไรกันอยู่น่ะ!!!”
เหล่านักมุงเริ่มกระจายตัวกันออกไปทีท่าเหมือนไม่มีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้น เฟรมไม่รอช้ารีบเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋านักเรียน... เฟรมโต้ตอบทันที “ไม่มีอะไร”
พรึบ พรึบ พรึบ นกกระพือปีกตอนเย็นหลังเลิกเรียน จีนเดินถือกระเป๋าจาค็อปออกจากห้องน้ำโรงเรียน เดินผ่านต้นไม้สวนหย่อม 2 ต้น มองรอบสวนหย่อมบังเอิญกรอกสายตาพบเห็นดิวกับก้อยนั่งฟรีสไตล์นิ้วจิ้มกดสมาร์ทโฟนพิงเก้าพนักใต้ร่มไม้ สิ่งของทั้งสองทั้งเครื่องดื่มรวมถึงกระเป๋าสิ่งของต่างๆ วางแช่บน
โต๊ะหินอ่อน
จีน : ทั้งสองคนนั้นทำไมมาอยู่ที่นี่? มาคุยกันที่นี่?
ดิวกับก้อยอยู่ข้างขวาห่างจากตัวเธอไม่กี่เมตร จีนซุ่มมองพวกเขาอย่างใกล้ชิด
จีน : เอ๊ะ!!
เธอเพิ่งนึกออก จึงเร่งการเดินไปที่ห้องน้ำใกล้สวนหย่อม ใบหน้าเคร่งเครียดคิ้วตกหางขมวด กลับสนใจบางสิ่งมากกว่าสองคนนั้น ฝีเท้าคล้ายรีบหนี เฟรมวิ่งแจ้นไปหาจีนพลางหอบ
เฟรม : จีน! (ดัง)
จีน : ฮะ เฟรม? (เอ่ยพร้อมหันหลัง)
เฟรม : จะไปไหนล่ะ?
จีน : ไปห้องน้ำน่ะ
เฟรม : เมื่อกี้เเกก็ออกมาจากห้องน้ำนี่นา...ทำไมต้องไปห้องน้ำอีกล่ะ?
จีน : เฟรม...
เฟรม : จีนมีเวลาสักพักไหม ไปกับฉันก่อนเถอะนะ
จีน : ไม่หรอก เราลืมริบบิ้นที่ห้องน้ำ
เฟรม : ไปกับฉันเถอะ แป๊บเดียวเอง นะนะนะนะนะ... (ออดอ้อน)
จีน : อืม.....ขอเวลาพรุ่งนี้ได้ไหม ถ้ามีเวลาอ่ะ เราจะไปหาแกเองแหละ ไม่ต้องห่วงหรอก
จีน : พอดีริบบิ้นมันแพง เกรดเอด้วยสิ เราไปก่อนนะ พรุ่งนี้เราไปหาแน่นอน...(ยิ้มเบิกบาน)
จีนสนทนาเฟรมจบก็ก้าวขาเข้าห้องน้ำฉับพลัน เฟรมในความรู้สึกของเธอคือการคุยยังไม่ละเลิก จีนเดินห่างเจ้าตัวไปเสีย....
“นึกว่าจะถูกจับได้ ค่อยยังชั่วหน่อย” เธอพิงหลังกระทบประตูห้องน้ำ กระเป๋าจ๋าค็อปคว่ำลงตรงหน้าชักโครก ใจจดใจจ่อหยิบสมาร์ทโฟนเปิดเครื่องทันใดรีบอ่านแชตให็โดยเร็วที่สุด กดเข้าแอพฯ เร่งเข้าแชตกลุ่ม จุดประสงค์ว่า ณ เพลานี้พวกเขาสนทนาซึ่งใช้คำพูดคำจาเป็นเช่นไร พาดพิงถึงใคร ท้ายที่สุดตัวเองเข้าสู่เรื่องจริงเข้าให้
จีน : ......... (นิ้วกดรูปตัวอักษรลง)
จีน : (นิ้วชี้รูดหน้าจอสมาร์ทโฟนขึ้นลง)
(เสียงการเเจ้งเตือนสนทนากลุ่ม)
??? : ใช่ จีนมันเลว มันเสแสร้งทุกอย่าง
??? : ใช่ที่สุดค่ะ ^^555+
??? : หนังหน้าเน่าๆ ไปชอบคนที่ดีกว่า คืออะไร สงสารคนที่ถูกมันชอบจัง555
??? : ใช่ แหวะ... เห็นแล้วขมคอ
??? : นี่ แกตั้งเป็นกลุ่มปิดแล้วใช่ป้ะ?
??? : ก็ใช่ไง ตั้งเป็นกลุ่มปิดไปแล้ว ลบมันไปแล้ว จะกลัวอะไรนักหนาล่ะ.. อีกอย่างนะ บัญชีเก่ามันก็ระงับใช้ถาวรไปแล้วด้วย
??? : ใครบอกว่าบัญชีมันถูกระงับใช้
??? : ก็จีนมันบอกว่าบัญชีโดนระงับไปแล้ว พอเราขอเข้านะ มันก็เล่นไม่ได้จริงๆ อย่างที่ว่า
??? : โอ้ยยยยยยย ดีมาก
??? : ความโชคร้ายของมัน คือความโชคดีของเรา555
??? : ว่ะ โดนใจตูจริง...
“ใช่” จีนพรอกขณะอ่านสนทนากลุ่ม “เออ บัญชีที่เราใช้ตอนนี้อยู่คือบัญชีเก่านี่ เราลืมบอกเฟรมไปว่าถูกระงับชั่วคราวนี่นา ดันไปเผลอบอกเฟรมถูกระงับบัญชีถาวร พลั้งไปเหรอ? เป็นไป..ไม่ได้ ป...เป็นไปไม่ได้ เฟรมไม่น่าปั่นหัวเราเล่น
หรอกใช่ไหม?”
จีน : (นิ้วเลื่อนขึ้นสนทนาบน)
??? : ไปไหนอ่ะ
??? : ไปหาจีนไง
??? : ไปหามันทำไม?
??? : กูมีแผน...
??? : เกาะกลุ่มนอกแชตนะ
??? : แผนเป็นไง ดีป้ะ
??? : ดีสิ ยกนิ้วโป้งให้แป๊บ กดไลค์รัวรัว
??? : เช่นกัน พวกเรานี่สามัคคีกันจะตาย แหม่ๆๆๆ ชอบๆ
??? : (สติ๊กเกอร์ชูนิ้วโป้ง)
“ฮะ... สมุดฉัน? ต้องมีสิ่งร้ายแน่ๆ ” เธอนึกปิดหน้าจอเก็บสมาร์ทโฟนกระทันหัน มือคว้ากระเป๋า่ว่องไว เธอเปิดตัวล็อคกระเป๋า จีนหยิบสมุดไดอารี่เล็มเล็กสีฟ้า ดีดสมุดอ่านไดอารี่ตัวเองเลิกรีรอ “อ้ะ....” จีนกระซาบในใจชะงักชั่วครู่...
จีน : ไดอารี่เรา (น้ำตาคลอ)
ไดอารี่ที่เจนอุตสาห์เขียน มันกลายร่างเป็นสมุดเขียนเล่นเกือบบริบูรณ์ ทั้งหมดมีแต่คำด่าคำว่า คับคล้ายคำเหล่านั้นประจานสิ่งชั่วช้าตรงหน้าเธอ บ้างก็เขียนทับตัวอักษร บ้างก็เขียนมุมกระดาษ จีนดีดกระดาษสุมดกลับไปกลับมา “ทำไมมีเกือบทุกหน้า?”
จีน : บางคนก็เป็นเพื่อนกันเกือบ 10 ปี ทำไมถึงทำกับฉันได้ลงคอ หรือต้องการนุแหย่ปั่นหัวเล่นกัน?
จีนอยู่คำนี้พร้อมมืออ่อนปล่อยสุมดไดอารี่ตกพื้นห้องน้ำไปด้วย จิตรู้สึกวิตกกังวลได้คืบคลานมาถึงเธอภายในไม่ช้า......
เฟรม : จะดีเหรอ?
??? : ดิสิ!
เฟรม : เอาให้มันหนักๆ เลยนะ
??? : เออ รู้แล้ว!
เฟรม : จริงนะ?
??? : จริงสิ...
??? : แค่นั้นแหละ กูไปก่อนนะ....
??? : (จีน ฉันเปลี่ยนใจแล้วล่ะ จะอยู่ดีๆ เอง)
กิ๊งก๊องๆ กิ๊งก๊อกๆ~ เสียงกระทบถ้วยชามจานช้อนส้อมในโรงอาหารโรงเรียน จีนกำลังทานข้าวกับเพื่อนของเธอยู่ คุยเรื่องธรรมดาปกติ
??? : เอ่อ...จีน
มีผู้หญิงนิรนามผู้หนึ่งพูดออกมา จีนกับเพื่อนของเธอ หยุดสนทนาสักครู่ ก่อนหันมาทางหัวโต๊ะทานข้าว
จีน : ..............
จีน : ....มีอะไรล่ะก้อย
ก้อย : ไม่มีหรอก แค่อยากจะ....ขอโทษอย่างเดียวน่ะ
ก้อยกิริยาวาจาอ้ำอึ้ง เพื่อนจีนทุกคนมองก้อยตาแทบไม่กระพริบ
จีน : ม...มีอะไรก็ว่ามาสิ
ก้อย : ก็....เราขอโทษ
จีน : อ่อ ขอโทษทำไมเหรอ?
ก้อย : ก็ฉันไม่อยากแกล้งแกอีกแล้ว ฉันเบื่อน่ะ...อยากอยู่เป็นเพื่อนกับเธอมากกว่า
จีน : อืม ขอบใจนะ เราไม่ได้เกลียดเธอหรอก นั่งลงสิ....
จีนพับกระโปงแล้วกระเถิบก้นเก้าอี้ไม้ยาวทีละนิดเพื่อให้ก้อยได้นั่งตามสบายทั้งพอดีกับที่นั่งให้ก้อยนั่งสะดวก
ก้อย : ทำไมแกถึงใจดีจังนะ หรือว่าอะไร (คิดในใจ)
กลางคืนที่ล่องลอย : ตอนที่ 1 : การเดินทาง
>>>
https://ppantip.com/topic/38237593
กลางคืนที่ล่องลอย : ตอนที่ 2 บันไดเศษสีเหลือง
>>>
https://ppantip.com/topic/38249372
กลางคืนที่ลองลอย : ตอนที่ 3 134
>>>
https://ppantip.com/topic/38277507
กลางคืนที่ล่องลอย : ตอนที่ 4 เขียน (1)
>>>
https://ppantip.com/topic/38313833
กลางคืนที่ล่องลอย : ตอนที่ 5 เขียน (2)
จีน : หรือว่า...
ด้วยความกังวล เร่งรีบฝีเท้า เธอรีบเดินไปห้อง ม. 5/1 เจอกลุ่มนักเรียนรวมถึงเฟรมเกาะกลุ่มอยู่ที่โต๊ะชายหญิงไม่น้อยกว่า 10 คน เฟรมมุ่งดูสิ่งที่พวกเขาเห็นแบบสะใจ ความผิดปรกติจึงเอ่อล้นในสมองของจีนมากเรื่อยๆ ไม่นาน สติตัวเธอเองเติมเต็มนิสัยวิตกกังวล ก่อเกิดร่างตัวเองหลบตรงประตูห้องหน้าผนัง
ทางเดิน
จีน : เอ๊ะ พวกนั้นทำอะไรกันน่ะ แถมยังคุยเรื่องอะไรด้วยกันอีก
??? : ช...ใช่หรือ? อีจีนมันทำยังงั้นจริงอ่ะ?
??? : น่ากลัวเนอะ คนแบบมันอ่ะ
เธอพยายามเงี่ยหูฟังกลุ่มพวกเขาสนทนากันให้ส่งเสียงถึงหูมากที่สุด
จีน : อีจีนงั้นเหรอ? (จีนเผยอหน้าชิดขอบประตูเข้าไปมองเงียบๆ)
??? : ใช่... อีจีนมันชอบแผ่แม่เบี้ยใส่คนอื่นเวลามันโดนจับผิดได้น่ะ!
??? : แล้วมันชอบสอพลอคนอื่นอีก...เพื่อผลประโยชน์ตัวมันเองล้วนๆ
จีน : ...ก้อย!!คนที่ชนเรานี่! (พูดในใจ)
ก้อย : ... ตอนที่กูเดินจะเข้าห้อง จู่ๆ อีจีนก็มาชนกู หน้าด้านๆ ไม่ขอโทษกูสักคำ
จีน : โกหกชัดๆ (ยืนก้มหน้า)
??? : เออ กูว่าหน้าหนาพอตัวเลยว่ะ
เฟรม : ทุกคน จะมีอะไรให้ดู
??? : ไหนๆ
ว่าแล้วเฟรมค่อยยืนอย่างใจเย็น
จีน : ม...ไม่ มันไม่ควรเกิดเรื่องแบบนี้สิ
จีน : เอ่อ..เราก็ไม่ได้ทำผิดนิหน่า?
??? : รีบควักโทรศัพท์ออกมเร็วๆสิ
เพื่อนผู้ชายเสียงเข้มใส่เฟรม เพื่อมีความอยากดู ส่วนเฟรมจับโทรศัพท์ชักช้าหลุดออกจากกระเป๋ากระโปรงนักเรียน
จีน : เฟรมควักโทรศัพท์ออกมา?
เฟรม : นิ ไอ้ดิว รอไม่ได้หรือไง?
ปฎิกิริยาจีนเงียบสักพักก่อนเดินเข้าห้องพร้อมทั้งตะโกนว่า “พวกแกมุงดูอะไรกันอยู่น่ะ!!!”
เหล่านักมุงเริ่มกระจายตัวกันออกไปทีท่าเหมือนไม่มีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้น เฟรมไม่รอช้ารีบเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋านักเรียน... เฟรมโต้ตอบทันที “ไม่มีอะไร”
พรึบ พรึบ พรึบ นกกระพือปีกตอนเย็นหลังเลิกเรียน จีนเดินถือกระเป๋าจาค็อปออกจากห้องน้ำโรงเรียน เดินผ่านต้นไม้สวนหย่อม 2 ต้น มองรอบสวนหย่อมบังเอิญกรอกสายตาพบเห็นดิวกับก้อยนั่งฟรีสไตล์นิ้วจิ้มกดสมาร์ทโฟนพิงเก้าพนักใต้ร่มไม้ สิ่งของทั้งสองทั้งเครื่องดื่มรวมถึงกระเป๋าสิ่งของต่างๆ วางแช่บน
โต๊ะหินอ่อน
จีน : ทั้งสองคนนั้นทำไมมาอยู่ที่นี่? มาคุยกันที่นี่?
ดิวกับก้อยอยู่ข้างขวาห่างจากตัวเธอไม่กี่เมตร จีนซุ่มมองพวกเขาอย่างใกล้ชิด
จีน : เอ๊ะ!!
เธอเพิ่งนึกออก จึงเร่งการเดินไปที่ห้องน้ำใกล้สวนหย่อม ใบหน้าเคร่งเครียดคิ้วตกหางขมวด กลับสนใจบางสิ่งมากกว่าสองคนนั้น ฝีเท้าคล้ายรีบหนี เฟรมวิ่งแจ้นไปหาจีนพลางหอบ
เฟรม : จีน! (ดัง)
จีน : ฮะ เฟรม? (เอ่ยพร้อมหันหลัง)
เฟรม : จะไปไหนล่ะ?
จีน : ไปห้องน้ำน่ะ
เฟรม : เมื่อกี้เเกก็ออกมาจากห้องน้ำนี่นา...ทำไมต้องไปห้องน้ำอีกล่ะ?
จีน : เฟรม...
เฟรม : จีนมีเวลาสักพักไหม ไปกับฉันก่อนเถอะนะ
จีน : ไม่หรอก เราลืมริบบิ้นที่ห้องน้ำ
เฟรม : ไปกับฉันเถอะ แป๊บเดียวเอง นะนะนะนะนะ... (ออดอ้อน)
จีน : อืม.....ขอเวลาพรุ่งนี้ได้ไหม ถ้ามีเวลาอ่ะ เราจะไปหาแกเองแหละ ไม่ต้องห่วงหรอก
จีน : พอดีริบบิ้นมันแพง เกรดเอด้วยสิ เราไปก่อนนะ พรุ่งนี้เราไปหาแน่นอน...(ยิ้มเบิกบาน)
จีนสนทนาเฟรมจบก็ก้าวขาเข้าห้องน้ำฉับพลัน เฟรมในความรู้สึกของเธอคือการคุยยังไม่ละเลิก จีนเดินห่างเจ้าตัวไปเสีย....
“นึกว่าจะถูกจับได้ ค่อยยังชั่วหน่อย” เธอพิงหลังกระทบประตูห้องน้ำ กระเป๋าจ๋าค็อปคว่ำลงตรงหน้าชักโครก ใจจดใจจ่อหยิบสมาร์ทโฟนเปิดเครื่องทันใดรีบอ่านแชตให็โดยเร็วที่สุด กดเข้าแอพฯ เร่งเข้าแชตกลุ่ม จุดประสงค์ว่า ณ เพลานี้พวกเขาสนทนาซึ่งใช้คำพูดคำจาเป็นเช่นไร พาดพิงถึงใคร ท้ายที่สุดตัวเองเข้าสู่เรื่องจริงเข้าให้
จีน : ......... (นิ้วกดรูปตัวอักษรลง)
จีน : (นิ้วชี้รูดหน้าจอสมาร์ทโฟนขึ้นลง)
(เสียงการเเจ้งเตือนสนทนากลุ่ม)
??? : ใช่ จีนมันเลว มันเสแสร้งทุกอย่าง
??? : ใช่ที่สุดค่ะ ^^555+
??? : หนังหน้าเน่าๆ ไปชอบคนที่ดีกว่า คืออะไร สงสารคนที่ถูกมันชอบจัง555
??? : ใช่ แหวะ... เห็นแล้วขมคอ
??? : นี่ แกตั้งเป็นกลุ่มปิดแล้วใช่ป้ะ?
??? : ก็ใช่ไง ตั้งเป็นกลุ่มปิดไปแล้ว ลบมันไปแล้ว จะกลัวอะไรนักหนาล่ะ.. อีกอย่างนะ บัญชีเก่ามันก็ระงับใช้ถาวรไปแล้วด้วย
??? : ใครบอกว่าบัญชีมันถูกระงับใช้
??? : ก็จีนมันบอกว่าบัญชีโดนระงับไปแล้ว พอเราขอเข้านะ มันก็เล่นไม่ได้จริงๆ อย่างที่ว่า
??? : โอ้ยยยยยยย ดีมาก
??? : ความโชคร้ายของมัน คือความโชคดีของเรา555
??? : ว่ะ โดนใจตูจริง...
“ใช่” จีนพรอกขณะอ่านสนทนากลุ่ม “เออ บัญชีที่เราใช้ตอนนี้อยู่คือบัญชีเก่านี่ เราลืมบอกเฟรมไปว่าถูกระงับชั่วคราวนี่นา ดันไปเผลอบอกเฟรมถูกระงับบัญชีถาวร พลั้งไปเหรอ? เป็นไป..ไม่ได้ ป...เป็นไปไม่ได้ เฟรมไม่น่าปั่นหัวเราเล่น
หรอกใช่ไหม?”
จีน : (นิ้วเลื่อนขึ้นสนทนาบน)
??? : ไปไหนอ่ะ
??? : ไปหาจีนไง
??? : ไปหามันทำไม?
??? : กูมีแผน...
??? : เกาะกลุ่มนอกแชตนะ
??? : แผนเป็นไง ดีป้ะ
??? : ดีสิ ยกนิ้วโป้งให้แป๊บ กดไลค์รัวรัว
??? : เช่นกัน พวกเรานี่สามัคคีกันจะตาย แหม่ๆๆๆ ชอบๆ
??? : (สติ๊กเกอร์ชูนิ้วโป้ง)
“ฮะ... สมุดฉัน? ต้องมีสิ่งร้ายแน่ๆ ” เธอนึกปิดหน้าจอเก็บสมาร์ทโฟนกระทันหัน มือคว้ากระเป๋า่ว่องไว เธอเปิดตัวล็อคกระเป๋า จีนหยิบสมุดไดอารี่เล็มเล็กสีฟ้า ดีดสมุดอ่านไดอารี่ตัวเองเลิกรีรอ “อ้ะ....” จีนกระซาบในใจชะงักชั่วครู่...
จีน : ไดอารี่เรา (น้ำตาคลอ)
ไดอารี่ที่เจนอุตสาห์เขียน มันกลายร่างเป็นสมุดเขียนเล่นเกือบบริบูรณ์ ทั้งหมดมีแต่คำด่าคำว่า คับคล้ายคำเหล่านั้นประจานสิ่งชั่วช้าตรงหน้าเธอ บ้างก็เขียนทับตัวอักษร บ้างก็เขียนมุมกระดาษ จีนดีดกระดาษสุมดกลับไปกลับมา “ทำไมมีเกือบทุกหน้า?”
จีน : บางคนก็เป็นเพื่อนกันเกือบ 10 ปี ทำไมถึงทำกับฉันได้ลงคอ หรือต้องการนุแหย่ปั่นหัวเล่นกัน?
จีนอยู่คำนี้พร้อมมืออ่อนปล่อยสุมดไดอารี่ตกพื้นห้องน้ำไปด้วย จิตรู้สึกวิตกกังวลได้คืบคลานมาถึงเธอภายในไม่ช้า......
เฟรม : จะดีเหรอ?
??? : ดิสิ!
เฟรม : เอาให้มันหนักๆ เลยนะ
??? : เออ รู้แล้ว!
เฟรม : จริงนะ?
??? : จริงสิ...
??? : แค่นั้นแหละ กูไปก่อนนะ....
??? : (จีน ฉันเปลี่ยนใจแล้วล่ะ จะอยู่ดีๆ เอง)
กิ๊งก๊องๆ กิ๊งก๊อกๆ~ เสียงกระทบถ้วยชามจานช้อนส้อมในโรงอาหารโรงเรียน จีนกำลังทานข้าวกับเพื่อนของเธอยู่ คุยเรื่องธรรมดาปกติ
??? : เอ่อ...จีน
มีผู้หญิงนิรนามผู้หนึ่งพูดออกมา จีนกับเพื่อนของเธอ หยุดสนทนาสักครู่ ก่อนหันมาทางหัวโต๊ะทานข้าว
จีน : ..............
จีน : ....มีอะไรล่ะก้อย
ก้อย : ไม่มีหรอก แค่อยากจะ....ขอโทษอย่างเดียวน่ะ
ก้อยกิริยาวาจาอ้ำอึ้ง เพื่อนจีนทุกคนมองก้อยตาแทบไม่กระพริบ
จีน : ม...มีอะไรก็ว่ามาสิ
ก้อย : ก็....เราขอโทษ
จีน : อ่อ ขอโทษทำไมเหรอ?
ก้อย : ก็ฉันไม่อยากแกล้งแกอีกแล้ว ฉันเบื่อน่ะ...อยากอยู่เป็นเพื่อนกับเธอมากกว่า
จีน : อืม ขอบใจนะ เราไม่ได้เกลียดเธอหรอก นั่งลงสิ....
จีนพับกระโปงแล้วกระเถิบก้นเก้าอี้ไม้ยาวทีละนิดเพื่อให้ก้อยได้นั่งตามสบายทั้งพอดีกับที่นั่งให้ก้อยนั่งสะดวก
ก้อย : ทำไมแกถึงใจดีจังนะ หรือว่าอะไร (คิดในใจ)
กลางคืนที่ล่องลอย : ตอนที่ 1 : การเดินทาง
>>> https://ppantip.com/topic/38237593
กลางคืนที่ล่องลอย : ตอนที่ 2 บันไดเศษสีเหลือง
>>> https://ppantip.com/topic/38249372
กลางคืนที่ลองลอย : ตอนที่ 3 134
>>> https://ppantip.com/topic/38277507
กลางคืนที่ล่องลอย : ตอนที่ 4 เขียน (1)
>>> https://ppantip.com/topic/38313833