ฝึกมาปีกว่า แบบดูจิต ผ่านไปสักพัก จิตมันพิจารณาร่างกายเราเขา สัตว์ เป็นอสุภเอง ทั้งที่เราไม่เพ่งอสุภะนำ ตอนนี้ก็เป็นอยู่ ผ่านมาสักพักเริ่มไปพิจารณาจิตว่ามันก็ไม่ใช่ของเรา บวกกับเมื่อก่อนนั่งหรือเดินจงกรมจะฟุ้งมั่ง ไม่ฟุ้งมั่ง ตลอด
ตอนนี้นิ่งอย่างเดียวเลย คือไม่ใช่นิ่งแบบคิดอะไรไม่ได้นะ คือไม่ฟุ้ง ไม่คิดไปอนาคตอดีต อยู่กะปัจจุบัน กำหนดการกระทบที่เข้ามาทางหู จมูก กาย ฯลฯ ล้วนๆ แต่เราไม่ใช่พวกสายเพ่งนะ ใครเคยเป็นมั่งแบบนี้ เดินหรือนั่งทีไรไม่ฟุ้งเลย อยู่กะปัจจุบันล้วนๆ แปลกจัง มันสภาวะอะไรใครพอทราบมั่งคะ
สติปัฎฐาน 4 ฝึกไปเรื่อยๆ จิตชักไม่ฟุ้งซ่าน ใครเคยเจอมั่งคะ
ตอนนี้นิ่งอย่างเดียวเลย คือไม่ใช่นิ่งแบบคิดอะไรไม่ได้นะ คือไม่ฟุ้ง ไม่คิดไปอนาคตอดีต อยู่กะปัจจุบัน กำหนดการกระทบที่เข้ามาทางหู จมูก กาย ฯลฯ ล้วนๆ แต่เราไม่ใช่พวกสายเพ่งนะ ใครเคยเป็นมั่งแบบนี้ เดินหรือนั่งทีไรไม่ฟุ้งเลย อยู่กะปัจจุบันล้วนๆ แปลกจัง มันสภาวะอะไรใครพอทราบมั่งคะ