ชื่นชมชิดชอบสิเน่หา
ก่อเกิดกำลังศรัทธา
สร้างสิ่งมีค่าน่าชม
ยิ้มชื่นผ่านคืนสุขสม
แสนอภิรมณ์
เลิกตรมเลิกเปลี่ยวเดียวดาย
เวลาพาสู่จุดหมาย
แห่งการณ์กลับกลาย
เวียนว่ายวกวนชนเดิม
ฤามีสิ่งใดมาเสริม
สิ่งใดมาเพิ่ม
เติมความสุขสมในอุรา
ให้กลับมาดูเลอค่า
อดีตจงมา
เพียงที่สุขสมภิรมณ์ปอง
นั่นคือความหวังจับจ้อง
อนาคตไม่หมอง
หรือตัณหาสามตามกาล
จะชอบหรือชังหวังมั่น
ให้เหมือนอดีตกาล
ยึดมันทั้งสามยามดี
สุขทุกข์มิใช่แค่นี้
ที่คนว่าดี
ดีใดยืนยงคงอนันต์
อดีตอนาคตก็ฉัน
อุปาทานักขันธ์
คงไม่คว้ามันกลับมา
เมื่อเห็นว่าเป็นดังว่า
เปลวไฟนั้นหนา
สวยดีแต่มีเพียง "ดู"