............................................ดึกน้ำค้างพร่างพรมรอลมพัด
                                             เงียบสงัดคิดไปก็ใจหาย
                                             ขวัญน้องร้างเมินเหลียวพี่เปลี่ยวกาย
                                             ซังเดียวดายหน่ายขื่นทุกคืนวัน
                            .......................... "  "  "  ..............................
จำลองภาพคืนหนึ่งชื่นเชยโฉม
จูบประโลมทาบทับกระชับขวัญ
เจ้ามิป้องมิปัดมิขัดครัน
มิประหวั่น ... หรรษาทั้งราตรี ......................... เคียงเขนยเกยชิดสนิทแนบ
                                                       ........ เย้าอิงแอบหยอกชู้เพลินจู๋จี๋
                                                                ผมงามตาแต่งแต้มแซมมาลี
                                                                กลิ่นจำปี ... อวลนำชวนรำพัน ................
ประทับรอยจูบปรางหว่างซ้ายขวา
ตาสบตากระทบคิ้วสยิวสั่น
ตรึงสลักพักตร์น้องนุชผ่องพรรณ
ช่างครบครัน ... ครบความหวามภิรมย์ ................ หอมประทิ่นกลิ่นรสสุคนธรื่น
                                                          ....... กมลกลืนซึมซับกับปอยผม
                                                                  หอมพยอมยิ่งนักชักชวนชม
                                                                  ปทุมฉม ... ซุกไซ้ไหนเปรียบเปรย .............
ปลุกแรงรักถาโถมตระโบมกอด
บรรจงทอดพาดวางร่างเขนย
อ้อนออเซาะมิปล่อยปละละเลย
ต่างยิ้มเย้ย ...ยิ้มเยาะหัวเราะครื้นเครง  .................เพ-ลานี้พี่ตรมระบมทุกข์
                                                          ........ มิอาจปลุกแรงรักแรงเขย่ง
                                                                   คันซอขาดคันชักจักบรรเลง
                                                                   กับบทเพลง... เถาถ่างได้อย่างไร ...............