สวัสดีค่ะหนูอายุ 14 ขอเกริ่นเลยนะคะว่าครอบครัวหนูแตกแยกแต่ไม่ได้เลวร้ายพ่อแม่โทรคุย+ส่งเสียทุกเดือน หนูอาศัยกับตายายค่ะ หนูรู้สึกว่าหนูมีอารมณ์สองขั้วที่น่ากลัวมากๆหนูควบคุมตัวเองไม่ได้เวลาหนูมีความสุขหนูก็จะตลกมากๆ ที่โรงเรียนหนูเป็นเด็กที่อารมณ์ดีคนหนึ่งเลยแหละค่ะ แต่พอกลับบ้านมาสภาวะที่บ้านเลยทำให้หนูเก็บกดมาเรื่อยๆ หนูเคยมีเรื่องกับเด็กในห้องคนหนึ่งเค้ามาแกล้งหนูก่อนหนูบีบตรงต้นคอเค้าจนหน้าเค้าเขียวหนูรู้ตัวอีกทีคือเพื่อนคนนั้นร้องไห้หนูกลัวตัวเองมาก แต่ตอนหนูมีความสุขหนูร่าเริงมากๆค่ะ เวลาหนูโมโหชอบทำลายข้าวของหนูโกรธง่ายมากค่ะ แค่แม่ใช้ไปทำกับข้าวเฉยๆหนูเตะตู้กระจกจนแตกเหมือนเดิมค่ะรู้ตัวอีกทีก็ปักเท้าเลือดเต็มเลย บางทีหนูโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้ก็จะทำร้ายตัวเองกัดนิ้วบ้างหยิกบ้าง มีครั้งหนึ่งหนูโกรธพ่อมากๆที่เลิกกับแม่หนูเอาประแจตีหน้าผากตัวเองมันไม่รู้สึกเลย หนูทำลายทุกอย่างตอนโกรธ ตอนนั้นหนูส่งงานแต่ครูไม่ตรวจหนูฉีกสมุดทิ้ง หนูโกรธง่ายมากๆๆๆๆๆๆ หนูไม่ชอบเด็กหนูชอบตีเด็กที่มาเล่นที่บ้าน หนูเหมือนโรคจิตชอบทำให้คนอื่นเจ็บหนูเครียดหนูไม่กล้าไปหาหมอ ตอนนั้นหนูโทรไปสอบถามเค้าบอกว่าอายุแค่นี้จะเครียดอะไรหนูกดวางสายแล้วกัดโทรศัพท์จนแตก หนูโมโหมากเวลาโมโหหนูคิดจะตายตลอด หนูพยายามคลายเครียดทุกทางหนูอยากกินยาคลายเครียดมีทางไหนไหมคะที่จะทำให้หนูเลิกเป็นแบบนี้ หนูกลัวตัวเองหนูชอบได้ยินเสียงดังเข้ามาในหูตลอดเวลาเสียงเรียกบ้าง หนูอยากไปหาหมอแต่กลัวตากับยายด่าเพราะเค้าคิดว่าโรคพวกนี้ไม่เกิดขึ้นกับเด็ก หนูปรึกษาใครได้บ้างคะ