หนูทำอะไรไม่เคยถูกใจแม่เลย แม่เป็นไบโพล่ากับโรคประสาท ชอบพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจคนในครอบครัว

โดยเฉพาะลูก หนูต้องคอยปรับอารมณ์ตามเขา เขาพูดไม่ดีใส่แป๊บๆเขาก็ทำตัวปกติดี้ด้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บางทีหนูก็ตามอารมณ์ไม่ทัน เรื่องบางเรื่องหนูเสียใจ หนูมีโกรธบ้างในคำบางคำที่แม่พูดแม่ด่า อยู่เฉยๆยังหาเรื่องมาพูดใส่เลยค่ะ

หนูโกรธ หนูอยากระบายความในใจ อยากระเบิดความรู้สึกในใจ อยากตะโกน โกรธแม่แต่ทำอะไรไม่ได้ ทำได้แต่เก็บความรู้สึกแบบนั้น แล้วร้องไห้ออกมา พูดให้ใครก็ไม่มีใครฟัง หนูในฐานะเป็นลูกแม่ หนูก็เหนื่อยเหมือนกัน ทะเลาะกันบ่อยครั้ง เขาเปลี่ยนอารมณ์ไวมาก หนูนี่ตามไม่ทันจริงๆค่ะ ความรู้สึกมันยังค้างในใจ

พยายามจัดการความรู้สึกตัวเองแล้วค่ะ แต่ทุกทีหนูชอบลงที่ของ ปาของทิ้ง ปาของให้พัง อะไรแบบนี้ คำบางคำที่หนูพิมอาจจะไม่สุภาพ ขอโทษพี่ๆด้วยนะคะ TT