เพื่อนสนิทเราคนนึงที่มาจกโรงเรียนมัธยมด้วยกัน  ตอนอยู่โรงเรียนก็ไม่ได้วนิทกัน ไม่แม้แต่จะคุยกันด้วยซ้ำ  
แต่พอเข้ามหา'ลัยปี1 ต่างคนต่างไม่มีเพื่อนก็เลยจับมือกันและสนิทกันมากๆพักห้องเดียวกันถึงขั้นรู้รหัสผ่านโทรศัพท์ ยืมเสื้อของกันและกันใส่
แต่พอขึ้นปี2ปลายๆ เราก็คุยกันน้อยลง ถามว่าทะเลาะกันหรอ ?? ก็ไม่  แล้วก็ปล่อยผ่านมันมาเรื่อยๆ
จนพอขึ้นปี3เราไม่ได้คุยกันเลยทั้งที่พักอยู่ห้องเดียวกัน เตียงติดกัน(หนึ่งห้องอยู่4คน)
และมันก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆมา เพื่อนคนนั้นเขาโชคดีที่มีเพื่อนเยอะ เขาอัธยาศัยดี รู้จักคนเยอะเป็นนักกิจกรรม ตัดภาพมาที่เราเรียนเสร็จกลับห้อง (ใจหนึ่งเราก็อิจฉาเขาน่ะ 55555)
จนวันนี้ปี4แล้ว ใจหนึ่งเราอยากเข้าไปคุยทักทาย  แต่อีกใจหนึ่งเราว่าอยู่เงียบๆต่อไปปล่อยไปเรื่อย  สุดท้ายมันก็จบลงที่มองหน้ากันไม่ติด  ไม่มีเรื่องอะไรจะคุย
เรายังไม่รู้ว่าที่เป็นอยู่เพราะอะไร  หรือเพราะเราน้อยใจจนเพื่อนเบื่อเพราะเขาเป็นคนมีความมั่นใจค่อนข้างสูง หรือเพราะเราตีตัวออกมาเอง