เรารู้จักกับแฟนเราตอนปี1แต่เรียนคนละคณะ

เราสนิมกันมากเพราะด้วยระบบมหาลัยเลยทำให้เราสนิท

เรากินอยู่ด้วยกันจนคนอื่นคิดว่าแฟนแต่ไม่ได้มีอะไรกันนะ555(เรากำลังอ่อย555)

เรารู้ใจกันเลยก็ว่าได้ รู้จุดด้อยของกันและกันเปิดใจคุยทุกเรื่อง

เรื่องแฟนเก่าเรื่องอะไรของกันและกันเรารู้หมดรวมทั้งเรื่องครอบครัวด้วย

เราช่วยเหลือกันและกันทุกข์สุขรวมกันมีกินก็กินด้วยกันยามอดก็อดด้วยกัน

ไม่ว่าใครจะว่ายังไงเราไม่เคยปล่อยมือกันยังยืนยันที่จะเป็นเพื่อนกันต่อไป

เรายอมรับเรารักเค้ามานานมากเพราะยิ่งสนิทยิ่งรัก

เรามีอะไรหลายๆอย่างคล้ายกันปัญหาครอบครัวคล้ายๆกันเกิดในเวลาไล่เลี่ยกัน

เราเลยเข้าใจกันมาก แต่แล้วพอปิดเทอม2เค้าก็ออกจากมหาลัยเราร้องไห้เสียใจ