รู้สึกแย่เหลือเกิน ที่คนใกล้ชิดตัวเราเก่งนำเราไปเรื่อยๆ ทำไมเราพัฒนาไม่เท่าเขากันนะก็กลายเป็นกดดันตัวเองไปโดยไม่รู้ตัวสุดท้าย
เพื่อนก็เพื่อนรักแต่ดันอิจฉาริษยา รู้สึกแย่จังครับที่คิดไม่ดีกะเพื่อนแบบนี่แถมทำเอาวันๆไม่มีความสุขเฉยเลย ตอนนี่เพื่อนมีแฟนสวย
เรียนคณะเท่ๆมหาลัยดัง ผมเข้าใจแหละว่าเรียนที่อื่นๆก็ดีเหมือนกันหมดแต่ถึงยังงั้นก็ดับความอิจฉาไม่ได้เลย ส่วนอีกคนเป็นรุ่นน้อง
นี่ก็บ้านรวยเลี้ยงคนนั้นนี่เป็นว่าเล่น จะเรื่องกินเรื่องเล่นอะไรก็สุขสบาย แถมมีเพื่อนเยอะด้วยแหนะ

คือผมมักจะอิจฉาเฉพาะคนที่ใกล้ชิดสนิทสนมแหนะครับ พอดีสนิทกับ2คนก็กลายเป็นอิจฉาทั้ง2คนไปเลย
ผมสนิทกะไม่กี่คน แต่พอเขาไปเล่นกับคนอื่นเราก็นอยๆในใจเฉยเลยฮะแย่จัง

ที่มาตั้งกระทู้ตอนนี่คือรู้สึกไม่โอเคกับตัวเองมากๆแล้วละครับอยากจะระบายไปสะ ยอมรับว่าเราอิจฉาเขาจริงๆนั้นแหละ แล้วลองหาความสุขออกจาก
วงจรแบบนี่ คิดว่ามาระบายมายอมรับตัวเองสะจะได้เปลี่ยนๆตัวเองได้
ถ้าหลงกดเข้ามาอ่านก็ขอบคุณนะครับ