ตั้งแต่เรียนอนุบาลยันจบมหาลัยไม่มีเพื่อนแท้สักคน

เป็นคนให้ความสำคัญกับเพื่อนมาก (ดูแล ใส่ใจดียิ่งกว่าแฟน) เทให้ร้อยเสมอแต่เจอคนหักหลัง   พอมีเพื่อนดีๆก็จะมีเรื่องให้ห่างกันตลอดแล้วก็หายไปเลย ส่วนตัวเป็นคนค่อนข้างเอาตัวรอดเองได้ไม่ได้เก่งแต่มักจะพึ่งตัวเองเป็นหลัก เลยแทบไม่เคยขอความช่วยเหลือใคร เวลามีเพื่อนก็จะช่วยเต็มที่จนบางครั้งตัวเองก็เดือดร้อนแต่พอช่วยเสร็จก็พากันหายหัวTATเลย คือพอเราทุ่มเทกับเพื่อนมากเราก็หวังมากว่าจะเห็นเราเป็นเพื่อนสนิทแต่ก็ไม่ใช่ เราอิจฉาบางคนที่มีเพื่อนแท้ข้าง บางคนมีเพื่อนดีจนแฟนไม่มีก็ได้ โคตรอิฉาเลย
เราไม่รู้ว่าเราทำนิสัยแย่โดยไม่รู้ตัวจนคนอื่นไม่อยากเป็นเพื่อนหรือป่าว
จริงๆนี่ก็กระทู้ระบายแหละ แต่ก็อยากรู้
ว่า  นิสัยแบบไหนที่เพื่อนไม่คบ เราจะได้หาทางแก้
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
สะดุดกะคำว่า "เป็นคนให้ความสำคัญกับเพื่อนมาก (ดูแล ใส่ใจดียิ่งกว่าแฟน) "
ผมแต่งงานมา 24 ปี เป็นแฟนกัน 2 ปี เป็นเพือนกันก่อนเป็นแฟนอีก 2 ปี
28 ปีที่ผ่านมา อยากบอกว่า แฟนหรือคู่ชีวิตคุณนี่แหละ คือ เพือนที่ดีที่สุดของคุณ
ดังนั้น การจะทำอะไรให้ดี สำคัญกว่าแฟน/คู่ชีวิต นี่ไม่ควรทำ
เวลาเราเจ็บป่วยนอนรพ. นอนบ้าน เออ.. ถ้าเราโสด เราอาจได้เพือนรักมาดูแลใกล้ชิด
แต่ถ้าคุณมีคู่ชีวิต มันจะอีกแบบนึง
*
ผมก็ให้ความสำคัญกะเพือนมากเช่นกัน เพียงแต่ผมนับคู่ผมเป็นเพือนด้วย
*
สำหรับคุณ ผมว่ามันเป็นโอกาสแค่นั้น พอดีว่า โอกาสคุณมันไม่ได้มีเพื่อนแบบที่คุณต้องการ
อย่าไปเสียใจ คุณทำดีแล้ว ถ้าผลมันไม่ดี มันเป็นปัญหาทางเพื่อนคุณแล้ว ไม่ใช่ปัญหาทางคุณ

ผมมีคติของผมเองคือ เพือนเลวไม่มีในโลก เพราะถ้ามันเลว มันไม่ใช่เพือน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่