คือลองนั่งนิ่งๆแล้วนับลมหายใจ แล้วสังเกตว่ามีเรื่องอะไรผุดในหัวไหม พอมีเรื่องผุดก็รู้แล้วเริ่มต้น นับใหม่ แบบนี้ถือว่สเป็นการปฏิบัติธรรมไหม เพราะไม่ได้นั่งภาวนา พุทโธ หรือ ยุบหนอพองหนอ และไม่มีพิธีอะไร แค่นั่งนิ่งๆแล้วก็นับลมเลย คือนับถึง1000ครั้ง ก็หยุดแล้วเริ่มใหม่ จะรู้เลยว่าเรื่องฟุ้งซ่านในหัวที่ผุดมาในช่วงนั่นมีกี่เรื่อง แรกๆถึงขั้นเอากระดาษจดเลยว่าเวลา15นาที มีเรื่องอะไรผุดมาบ้างกี่ครั้ง แต่ตอนนี้ไม่ต้องแล้วเพราะคิดฟุ้งซ่านน้อยและมันเหมือนรู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่

โอเคที่ทำไม่มั่นใจว่าถือเป็นวิธีปฏิบัติธรรไหม แต่คิดว่าถูกจริตของตัวเอง เพราะพยายามสรรหาวิธี เช่น ยุบหนอ พุทโธ แต่รู้สึกว่าไม่ใช่เราอาจจะยังไม่เข้าถึงเรื่องธรรมมะมากมั้งครับ เลยลองมานั่งนับลมดูกลับถูกบางทีทำงานหรือออกกำลังกายไป ก็ทำได้คือสะดวกมาก และทำให้มีสมาธิจริงๆ แต่ก็คิดเผื่อว่าถ้าเกิดบุญมีจริง แล้วเราคิดว่าแบบนี้คือเราปฏิบัติแบบวิทยาศาสตร์ แล้วเราจะได้บุญหรือมีอานิสงค์ในการปฏิบัติไหมนะ