เนื่องจากเขียนครั้งแรก และความคิดเด็กๆ อย่าด่าเยอะครับสำนึกไม่ทัน 555
ผมชื่อเซลดร้าผมต้องการที่จะพิชิตทั้งโลกใบนี้ และผมก็เริ่มมันด้วยการล่าเจ้าจอมตะกละตัวนี้และแล้วการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น
เซลดร้าได้แทงใส่เจ้าหมูตะกละด้วยหอกไม้ของเขา
แต่เจ้าหมูตะกละกลับไม่เป็นอะไรเลยเจ้าหมูตะกละได้พุ่งเข้าหาเซลดร้าเพื่อหวังจะเอาชีวิตแต่เซลดร้าได้หลบมันจนมันเข้าชนต้นไม้แล้วสลบ เซลดร้า"เย้ ทำได้แล้ว อาหารเย็นแสนอร่อยของข้า" แต่ในคณะเดียวกันมีอัศวิน 5 คนกำลังสู้รบกับโทรลและกำลังหนีทัพมาทางเซลดร้า
และสุดท้ายอัศวิน 5 คนก็รอดมาได้แค่สภาพบาดเจ็บหนัก และพวกเขาก็ได้ล้มลง เซลดร้าได้แบกผลงานของเขาระหว่างทางกลับบ้านก็ได้เจอกับ อัศวิน 5 ในระหว่างกลับ เซลดร้าจึงนำพวกเขาไปยังกระท่อมของเขาและช่วยรักษาพวกเขา
วันต่อมาเซลดร้าก็ฝึกดาบหน้าบ้านของเขาตามปกติและ 1 ในอัศวินคนนึงก็ตื่นขึ้นมาแล้วก็เห็นเซลดร้ากำลังฝึกดาบอยู่เขาจึงไปนั่งดูเซลดร้า ต่อมาเซลดร้าหันมาก็เห็นอัศวินคนหนึ่งตื่นขึ้นมา "อ่าว!! ท่านตื่นแล้วรึข้านึกว่าพวกท่านจะไม่รอดแล้วสะอีก ว่าแต่พวกท่านไปโดนอะไรโจมตีมาหรือ"
อัศวิน 1 " ข้าโดน โทรลโจมตีมาหน่ะ " เซลดร้า "อย่าบอกน่ะว่าท่านกำลังจะบอกว่าท่านนำกองกำลังโจมตีเรทแห่งความตายนั้นหน่ะ นั้นเป็นเรทที่แข็งแกร่งที่สุดในทุกเรทเลยน่ะ" อัศวิน 1 "ใช่ ข้าทำอย่างนั้น ว่าแต่เจ้าหนูเจ้าฝึกดาบทำไมกันหน่ะ" เซลดร้า "อ่อ ข้าฝีกเพื่อจะพิชิตทั่วโลกหน่ะ
ทั้งเรท ราชอาณาจักรหน่ะ เหมือนกับ เชนสเลอ และ อัศวินของเขาหน่ะ" อัศวิน 1 "อ่ออย่างงั้นหรอก รึ ฮ่าๆ ข้าว่าเจ้ายังอ่อนแอมากเลยน่ะเจ้าหนูโลกนี้มันไม่ง่ายอย่างงั้นหรอกแม้แต่ข้าก็เกือบจะเอาชีวิตไม่รอดมาหลายครั้งแล้วน่ะ " เซนดร้า"แล้วลุงหน่ะมีปัญหาหรอ ข้าหน่ะสามารถล้มเจ้า
หมูตะกละด้วยหอกนี้ด้วยน่ะ" อัศวิน 2 "เห้!! เก่งหนิเจ้าหนู งั้นมาดวลทวนกับข้าสักหน่อยไหม" อัศวิน 1 "เจ้าหน่ะ เจ็บอยู่ไม่ใช่หรอกรึ อย่ามาอวดเก่งหน่อยเลยน้าา " อัศวิน 2 "ก็ข้านึกถึงข้าสมัยเป็นเด็กนี่น่า มันน่าสนุกออก" เซลดร้า "ท่านท้าผิดคนแล้ว หล่ะ ฮึ" อัศวิน2" งั้นเรามาเริ่มกันเถอะ "
เซลดร้าหยิบทวนไม้และทั้งท่าตั้งรับ อัศวินได้หยิบ ไม้ยาวมาด้ามหนึ่งและตั้งท่าจู่โจม อัศวินได้แทงเข้าใส่เซลดร้าไม่ยั้ง แต่เซลดร้าสามารถรับมันได้ทั้งหมดและสวนการโจมตีนั้น แค่อัศวินก็สามารถหลบมันได้และชกเข้าที่ท้องเซลดร้า อัศวิน 2 "เฮ้ เจ้านี่ไม่ธรรมดาจิง เจ้าชื่ออะไร รึ " เซลดร้า "ข้าชื่อเซลดร้า อึกกก !! ข้าไม่ยอกแพ้ท่าน หรอกนี่แค่เริ่มต้น ย้ากกกก !!! " อัศวินหลบได้และฟาดไม้เข้าที่ไททอยเซลดร้าจนล้มไป อัศวิน"เห้ เจ้านี่ใช้ได้เลย นี่น้า คนปกติจะสลบไปแล้วหนิ" อัศวิน 1 "พอแค่นั้นแหละ ซีนเดล" ซีนเดล "ข้าถูกใจเจ้านี่เข้าแล้วสิเชนเลอ" เซลดร้าตกใจเมื่อได้ยินชื่อนั้น เซลดร้า "อย่าบอกน่ะว่าพวกท่านคือ 5 ผู้พิชิตงั้นหรอกรึ แล้วท่ารก็คือ เชนเลอ คนนั้นหน่ะ" ซีนเดล "อ่าวท่านไม่ได้บอกเขาหรอกรึ เชนเลอ" เชนเลอ" ข้าก็กำลังจะบอกแหละ แต่เจ้าก็โผล่มาก่อนหน่ะ " เซลดร้า "ว้าววววว ท่านคือเชนเลอคนนั้น" ซีนเดล "เห้ออ เด็กน้อเด็ก" เซลดร้า "งั้นท่านคือหอกเพลิง ซีนเดลสิน่ะ" ซีนเดล "เอ่อ ใช่ " เซลดร้า "ว้าว งั้นคนที่เหลือ ก็คือ ศรสักสิทธิ์ ดิลเลอร์ ยูกิมูระราชาแห่งความตาย แล้วก็ ฟรานเชสราชสีห์สีทองสิน่ะ หว้าาา สุดยอด" เชนเลอ "นี่แหละเหตุผลที่ข้าไม่อยากจะบอกเห้ออออออ" ซีนเดล"ฮ่าๆ พวกเราดังขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ว่าแต่ทำไมพวกที่เหลือ นอนอู้อยู่ได้เนี่ย"
ฟรานเชส"เฮ้ๆ ใครนอนอู้กัน ข้าหน่ะออกไปตัดฟืนมาต่างหากเจ้าอ่อนหัด " ดิลเลอร์ "ใช่แล้ว แกหน่ะอย่ามาอวดดีหน่อยเลย ชอบรังแกเด็กอยู่เรื่อย เอานี่เจ้าหนู อาหารที่ข้าล่าได้" ซินเดล "ข้าก็แค่หาคนที่เหมาะสมที่จะสืบทอดเจตนารมณ์ ของข้าต่างหากแต่มันไม่เจอสักกะทีเลย" เซลดร้า "ว้าววว นี่มัน กวางหายาก และ หมูตะกละ อิก 5 ตัว แล้วก็ราชสีห์เบลม่อนหนิ ว้าว ฝีมือท่านนี่สุดยอดเลย" เชนเลอ "แล้วเจ้ายูกิมูระหละอยู่ไหนรึ " ดิลเลอร์ "ข้า เห็นเจ้านั้นไปฝึกสมาธิที่น้ำตกหน่ะ " เซลดร้า "เดี่ยวข้าไปก่อไฟทำอาหารให้พวกท่านน่ะ" เซลดร้าก่อไฟเสร็จพวกเขาก็ร่วมกินอาหารกัน ซินเดล "ข้าว่าพวกเราก็แก่กันแล้ว นี่ก็ 80 แล้ว เราควรหาผู้สืบทอดน่ะ " ฟรานเชส "แกหน่ะ มันบ้ารึงัย เราเดินทางมาเกือบทั่วโลกยังไม่เจอผู้ที่เหมาะสมเลยน่ะ" ซินเดล "แต่ข้าเจอแล้วนี่น้า ใช่ไหมเจ้าหนู ฮ่าาๆๆๆๆ" เชนเลอ "ข้าว่าพวกเราควรจะล้มเลิก ได้แล้วแหละน่ะด้วยอายุของพวกเราแล้ว สู้เจ้าพวกวัยรุ่นไม่ได้แล้วหล่ะ " ฟรานเชส "เอ๋ ทำยังงัยดีล่ะข้ายังไม่เจอผู้สือทอดเลยนี่น่าา" เชนเลอ "นู้นเจ้ามองที่เขาสิ" เซนดร้ากำลังกินอย่างตะกละ ง่ำๆ ยูกิมูระ " เห้อออ ข้ามองไม่เห็นถึงความสงบนิ่งในจิตใจเขาเลย ข้าไม่เอาด้วยหรอก " ดิลเลอร์ "ข้าก็ว่าเจ้านั้นคง จะง่างธนูคงไม่ไหวหรอก " ฟรานเชส "ฮ่าๆๆ แต่เจ้านี่มันบ้าดีน่ะ ข้าชอบ แต่มันยัง แกร่งไม่พอ จริงๆ นั้นแหละ "
ผมอยากจะวาดมังงะเล่นๆ อยากถามเนื้อเรื่องนี่ใช้ได้ไหม ฮ่าๆๆ
ผมชื่อเซลดร้าผมต้องการที่จะพิชิตทั้งโลกใบนี้ และผมก็เริ่มมันด้วยการล่าเจ้าจอมตะกละตัวนี้และแล้วการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น
เซลดร้าได้แทงใส่เจ้าหมูตะกละด้วยหอกไม้ของเขา
แต่เจ้าหมูตะกละกลับไม่เป็นอะไรเลยเจ้าหมูตะกละได้พุ่งเข้าหาเซลดร้าเพื่อหวังจะเอาชีวิตแต่เซลดร้าได้หลบมันจนมันเข้าชนต้นไม้แล้วสลบ เซลดร้า"เย้ ทำได้แล้ว อาหารเย็นแสนอร่อยของข้า" แต่ในคณะเดียวกันมีอัศวิน 5 คนกำลังสู้รบกับโทรลและกำลังหนีทัพมาทางเซลดร้า
และสุดท้ายอัศวิน 5 คนก็รอดมาได้แค่สภาพบาดเจ็บหนัก และพวกเขาก็ได้ล้มลง เซลดร้าได้แบกผลงานของเขาระหว่างทางกลับบ้านก็ได้เจอกับ อัศวิน 5 ในระหว่างกลับ เซลดร้าจึงนำพวกเขาไปยังกระท่อมของเขาและช่วยรักษาพวกเขา
วันต่อมาเซลดร้าก็ฝึกดาบหน้าบ้านของเขาตามปกติและ 1 ในอัศวินคนนึงก็ตื่นขึ้นมาแล้วก็เห็นเซลดร้ากำลังฝึกดาบอยู่เขาจึงไปนั่งดูเซลดร้า ต่อมาเซลดร้าหันมาก็เห็นอัศวินคนหนึ่งตื่นขึ้นมา "อ่าว!! ท่านตื่นแล้วรึข้านึกว่าพวกท่านจะไม่รอดแล้วสะอีก ว่าแต่พวกท่านไปโดนอะไรโจมตีมาหรือ"
อัศวิน 1 " ข้าโดน โทรลโจมตีมาหน่ะ " เซลดร้า "อย่าบอกน่ะว่าท่านกำลังจะบอกว่าท่านนำกองกำลังโจมตีเรทแห่งความตายนั้นหน่ะ นั้นเป็นเรทที่แข็งแกร่งที่สุดในทุกเรทเลยน่ะ" อัศวิน 1 "ใช่ ข้าทำอย่างนั้น ว่าแต่เจ้าหนูเจ้าฝึกดาบทำไมกันหน่ะ" เซลดร้า "อ่อ ข้าฝีกเพื่อจะพิชิตทั่วโลกหน่ะ
ทั้งเรท ราชอาณาจักรหน่ะ เหมือนกับ เชนสเลอ และ อัศวินของเขาหน่ะ" อัศวิน 1 "อ่ออย่างงั้นหรอก รึ ฮ่าๆ ข้าว่าเจ้ายังอ่อนแอมากเลยน่ะเจ้าหนูโลกนี้มันไม่ง่ายอย่างงั้นหรอกแม้แต่ข้าก็เกือบจะเอาชีวิตไม่รอดมาหลายครั้งแล้วน่ะ " เซนดร้า"แล้วลุงหน่ะมีปัญหาหรอ ข้าหน่ะสามารถล้มเจ้า
หมูตะกละด้วยหอกนี้ด้วยน่ะ" อัศวิน 2 "เห้!! เก่งหนิเจ้าหนู งั้นมาดวลทวนกับข้าสักหน่อยไหม" อัศวิน 1 "เจ้าหน่ะ เจ็บอยู่ไม่ใช่หรอกรึ อย่ามาอวดเก่งหน่อยเลยน้าา " อัศวิน 2 "ก็ข้านึกถึงข้าสมัยเป็นเด็กนี่น่า มันน่าสนุกออก" เซลดร้า "ท่านท้าผิดคนแล้ว หล่ะ ฮึ" อัศวิน2" งั้นเรามาเริ่มกันเถอะ "
เซลดร้าหยิบทวนไม้และทั้งท่าตั้งรับ อัศวินได้หยิบ ไม้ยาวมาด้ามหนึ่งและตั้งท่าจู่โจม อัศวินได้แทงเข้าใส่เซลดร้าไม่ยั้ง แต่เซลดร้าสามารถรับมันได้ทั้งหมดและสวนการโจมตีนั้น แค่อัศวินก็สามารถหลบมันได้และชกเข้าที่ท้องเซลดร้า อัศวิน 2 "เฮ้ เจ้านี่ไม่ธรรมดาจิง เจ้าชื่ออะไร รึ " เซลดร้า "ข้าชื่อเซลดร้า อึกกก !! ข้าไม่ยอกแพ้ท่าน หรอกนี่แค่เริ่มต้น ย้ากกกก !!! " อัศวินหลบได้และฟาดไม้เข้าที่ไททอยเซลดร้าจนล้มไป อัศวิน"เห้ เจ้านี่ใช้ได้เลย นี่น้า คนปกติจะสลบไปแล้วหนิ" อัศวิน 1 "พอแค่นั้นแหละ ซีนเดล" ซีนเดล "ข้าถูกใจเจ้านี่เข้าแล้วสิเชนเลอ" เซลดร้าตกใจเมื่อได้ยินชื่อนั้น เซลดร้า "อย่าบอกน่ะว่าพวกท่านคือ 5 ผู้พิชิตงั้นหรอกรึ แล้วท่ารก็คือ เชนเลอ คนนั้นหน่ะ" ซีนเดล "อ่าวท่านไม่ได้บอกเขาหรอกรึ เชนเลอ" เชนเลอ" ข้าก็กำลังจะบอกแหละ แต่เจ้าก็โผล่มาก่อนหน่ะ " เซลดร้า "ว้าววววว ท่านคือเชนเลอคนนั้น" ซีนเดล "เห้ออ เด็กน้อเด็ก" เซลดร้า "งั้นท่านคือหอกเพลิง ซีนเดลสิน่ะ" ซีนเดล "เอ่อ ใช่ " เซลดร้า "ว้าว งั้นคนที่เหลือ ก็คือ ศรสักสิทธิ์ ดิลเลอร์ ยูกิมูระราชาแห่งความตาย แล้วก็ ฟรานเชสราชสีห์สีทองสิน่ะ หว้าาา สุดยอด" เชนเลอ "นี่แหละเหตุผลที่ข้าไม่อยากจะบอกเห้ออออออ" ซีนเดล"ฮ่าๆ พวกเราดังขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย ว่าแต่ทำไมพวกที่เหลือ นอนอู้อยู่ได้เนี่ย"
ฟรานเชส"เฮ้ๆ ใครนอนอู้กัน ข้าหน่ะออกไปตัดฟืนมาต่างหากเจ้าอ่อนหัด " ดิลเลอร์ "ใช่แล้ว แกหน่ะอย่ามาอวดดีหน่อยเลย ชอบรังแกเด็กอยู่เรื่อย เอานี่เจ้าหนู อาหารที่ข้าล่าได้" ซินเดล "ข้าก็แค่หาคนที่เหมาะสมที่จะสืบทอดเจตนารมณ์ ของข้าต่างหากแต่มันไม่เจอสักกะทีเลย" เซลดร้า "ว้าววว นี่มัน กวางหายาก และ หมูตะกละ อิก 5 ตัว แล้วก็ราชสีห์เบลม่อนหนิ ว้าว ฝีมือท่านนี่สุดยอดเลย" เชนเลอ "แล้วเจ้ายูกิมูระหละอยู่ไหนรึ " ดิลเลอร์ "ข้า เห็นเจ้านั้นไปฝึกสมาธิที่น้ำตกหน่ะ " เซลดร้า "เดี่ยวข้าไปก่อไฟทำอาหารให้พวกท่านน่ะ" เซลดร้าก่อไฟเสร็จพวกเขาก็ร่วมกินอาหารกัน ซินเดล "ข้าว่าพวกเราก็แก่กันแล้ว นี่ก็ 80 แล้ว เราควรหาผู้สืบทอดน่ะ " ฟรานเชส "แกหน่ะ มันบ้ารึงัย เราเดินทางมาเกือบทั่วโลกยังไม่เจอผู้ที่เหมาะสมเลยน่ะ" ซินเดล "แต่ข้าเจอแล้วนี่น้า ใช่ไหมเจ้าหนู ฮ่าาๆๆๆๆ" เชนเลอ "ข้าว่าพวกเราควรจะล้มเลิก ได้แล้วแหละน่ะด้วยอายุของพวกเราแล้ว สู้เจ้าพวกวัยรุ่นไม่ได้แล้วหล่ะ " ฟรานเชส "เอ๋ ทำยังงัยดีล่ะข้ายังไม่เจอผู้สือทอดเลยนี่น่าา" เชนเลอ "นู้นเจ้ามองที่เขาสิ" เซนดร้ากำลังกินอย่างตะกละ ง่ำๆ ยูกิมูระ " เห้อออ ข้ามองไม่เห็นถึงความสงบนิ่งในจิตใจเขาเลย ข้าไม่เอาด้วยหรอก " ดิลเลอร์ "ข้าก็ว่าเจ้านั้นคง จะง่างธนูคงไม่ไหวหรอก " ฟรานเชส "ฮ่าๆๆ แต่เจ้านี่มันบ้าดีน่ะ ข้าชอบ แต่มันยัง แกร่งไม่พอ จริงๆ นั้นแหละ "