ผมเป็นคนที่ชอบเก็บตัวอยู่แต่บ้านโดยเฉพาะช่วงปิดเทอมจะรู้สึกแปลกๆพออยู่ไปนาน  เเล้วก็หายตอนได้ไปโรงเรียน     พอผมเริ่มเข้าสู่วัยรุ่นก็เริ่มรู้สึกแบบนั้นอีกแต่ผมปล่อยไว้เพราะจะเปิดเทอมแล้วเดี๋ยวไปก็คงจะหาย แต่คืนนึงก็เกิดฝนตกฟ้าร้องตอนดึกๆเสียงมันทำไห้ผมนอนไม่หลับที่จริงผมเริ่มนอนไม่หลับเพราะเสียงฝนมาสักพักแล้วแต่ตื่นมาก็ไม่ได้คิดไรแต่คืนนี้ผมบอกแม่ว่านอนไม่หลับ แต่แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เสียงมันดังทรมานจนผมต้องนอนปิดหูพอฝนซาลงผมก่ค่อยๆนอนแล้วฝนก็ตกมาอีกแบบนี้ทั้งคืน พอเช้ามามันฝังใจแล้วก่กลัวแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเเล้วก่ไม่มีความสุขไม่มีสมาธิผมเล่าไห้แม่ฟังแล้วแต่ดูเเม่แค่คิดว่ามันเข้าสู่วัยรุ่นแต่ผมไม่คิดแบบนั้นเพราะฝนตกครั้งต่อๆมามันทำไห้ผมกลัวๆมาเรื่อยศๆดีนะช่วงนี้เริ่หน้าหนาวแล้วเเต่ก่มีฝนบ้างผมหาในเนตแล้วผมเจอ ว่า'ผมคิดว่าผมเปนภาวะึมเสร้าแน่ผมเอาไปไห้เเม่อ่านอ่านเสดแม่ก่ไม่ได้ว่าอะไรและเวลาที่ฝนจะตกหรือครึ้มๆผมก่เริ่มหวั่นๆอยู่ ตอนที่ผมเริ่มเปนทำไห้ผมคิดถึงตอนฟ้าผ่าครั้งล่าสุดและครั้งก่อนได้ ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไงดี ตอนนี้ผมอายุ13ไกล้จะ14แล้วอีกเดือนเดียว